مسئله بیل، استعداد و البته پولی که به هدر رفت

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا و به نقل از گل، رئال مادرید در فصلی سخت و دشوار موفق شد در نهایت عنوان قهرمانی لالیگا را از آن خود کند. اتفاقی که برای هواداران این تیم بسیار خوش یمن بود و زیدان باز هم نشان داد که پس از بازگشتش به مادرید، قرار است افتخارآفرینی‌های دیگری را رقم بزند.

اما نکته حائز اهمیت که اتفاقاً از چشم‌ها نیز دور نماند، خوشحالی‌های بیل در هنگام اهدای جام به ریالی ها بود. خوشحالی هایی نمادین که واقعاً نشان می‌داد بیل اصلاً به آنجا تعلق ندارد. البته که این عدم وجود تعلق خاطر آن قدرها غیرمنطقی نیست؛ او در کسب این قهرمانی برای تیمش هیچ نقش مهمی ایفا نکرد و تنها ۹ گل در ۲۷ بازی به ثمر رساند.

بیل بازیکنی بود که در بسیاری از منجلاب‌های سخت و دشوار به داد مادریدی‌ها رسیده بود. ستاره ولزی می‌توانست محبوب هواداران باشد اما انتخاب‌های اشتباه باعث شد تا او حالا به جایی برسد که تقریباً هیچ هواداری در مادرید خوشحال به ماندنش نباشد. حرکات سخیف او از روی نیمکت‌های برنابئو اعلام جنگ از سوی بیل است. او با این حرکات پیام می‌دهد که یا به من بازی دهید یا هر کاری دلم خواست انجام می‌دهم.

البته که بی راه هم نگفته، بیل واقعاً هرکار که بخواهد می‌تواند انجام دهد. نه رئال مشتاق به بازی دادن به اوست و نه زیدان جایی در تاکتیک‌های تیمش برای کاپیتان ولز خالی کرده. اما هزینه‌های به خدمت گرفتن و البته نگه داشتن او در تیم آنقدر بالاست که هیچ باشگاهی حتی نمی‌تواند به جذب این بازیکن نزدیک شود.

بیل هر روز در تمریناتی شرکت می‌کند که هیچ تمایلی به شرکت در آن‌ها ندارد، در لیست هجده نفره بازی‌هایی قرار می‌گیرد که می‌داند هیچ سهم مهمی از آن‌ها را نخواهد داشت و در حالی خودش را بازیکن رئال مادرید می بیند که شاید جایگاهش در این تیم از پایین رده ترین های باشگاه هم کمتر باشد. با این حال، او هر هفته هزاران یورو حقوق می‌گیرد و هیچکس هم نمی‌تواند جلوی این اتفاق بایستد.

تنها چندسال تا پایان دوران فوتبالی بیل باقی نمانده. سال‌هایی طلایی و ارزشمند که او می‌توانست هزاران خاطره شیرین برای هواداران تیمش خلق کند اما حالا فقط در حال هدر دادن استعداد خود و پول مادریدی هاست. ولی در پایان تصمیم نهایی با بیل است؛ اینکه او تا چه زمانی می‌خواهد این بازی را با مادرید و پرز ادامه دهد؟