همایون دارابی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا درباره راه‌اندازی صندوق‌های سرمایه‌گذاری عرضه اولیه اظهار کرد: تأسیس چنین صندوقی امکانپذیر است اما با تأسیس آن مسائل دیگری بروز پیدا می‌کند. نحوه مشارکت در این صندوق یکی از سوالاتی است که به وجود می‌آید. به دلیل اینکه تعداد سهام شرکت‌هایی که برای اولین بار در بازار سهام عرضه می‌شوند، به صورت مساوی میان مشارکت کنندگان تقسیم می‌شود، باید دید نحوه اختصاص این سهام به متقاضیان در قالب یک صندوق سرمایه‌گذاری چگونه خواهد بود.
وی افزود: از سوی دیگر در صندوق‌های سرمایه‌گذاری هر کس به مقدار وجه خود، مالک واحدهای سرمایه‌گذاری می‌شود؛ یک نفر به اندازه یک میلیون و دیگری ۵۰ میلیون. در چنین شرایطی برخورداری سرمایه‌گذاران از سود عرضه‌های اولیه یکسان نخواهد بود. حتی اگر برای رفع این مشکل، تعداد حداکثر واحدهای قابل اختیار هر شخص نیز معین و یکسان باشد، بازهم مشکل دیگری پدید می‌آید. برای مثال همه افراد در تمام عرضه‌های اولیه مشارکت نمی‌کنند که می‌تواند وضعیت را کمی پیچیده کند.
این کارشناس ارشد ادامه داد: در نتیجه مواردی که بیان شد، نمی‌توان مدلی را به وجود آورد که مشارکت‌کنندگان صندوق را یک میزان سهم برساند. از سوی دیگر در حالت کلی هم نمی‌توان مردم را مجبور به مشارکت در صندوق یا به طور کلی روش خاصی کرد.
دارابی خاطرنشان کرد: فارغ از مسائل فوق تعیین مدیریت صندوق نیز از جمله مسائلی است که می‌تواند به عنوان چالشی برای ایجاد چنین صندوقی مطرح شود.
وی درباره راه حل موجود اظهار کرد: راه حل راه‌اندازی مجدد معاملات آتی است. اگرچه در بسیاری از شرکت‌ها، خود سهم کوچک است اما در قراردادهای آتی می‌توان تعداد بیشتری از سهم‌ها ایجاد کرد با این حال محدودیت دامنه نوسان می‌تواند به چالش دیگری تبدیل شود.
این کارشناس ارشد بازار سرمایه گفت: راه حل دیگر معامله به روش استاندارد بین‌المللی است. یعنی افراد برای تمام و یا بخشی از عرضه اولیه پیشنهاد بدهند. در این روش افراد سهمیه ندارند و در ارائه پیشنهادات قیمتی خود آزاد هستند. در این روش پیشنهادات اعلام شده از سوی متقاضیان، عمومی نبوده و خصوصی خواهد ماند.
نظر شما