به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، حدود پنج ماه از شیوع ویروس کرونا می‌گذرد و در طول این مدت کووید -۱۹ به‌طرزی غیرقابل باور بسیاری از جوانب زندگی بشر را تحت‌تأثیر قرار داده است. روابط انسانی، شرایط اقتصادی، وضعیت آب و هوایی، رفتار مردم، مشاغل و غیره، همگی متأثر از انتشار این ویروس با تغییراتی چشمگیر مواجه بوده‌اند که البته در این میان مسئولین، معماران، مقامات رسمی بهداشت و سلامت و طراحان شهری سراسر دنیا هر یک به سهم خود در تلاشند که به راه‌حل‌هایی برای رهایی از این ویروس خطرناک دست یابند و دنیایی ایمن‌تر برای نسل‌های آینده ایجاد کنند. با وجود این‌گسترش کووید -۱۹ با پیامدهایی نیز همراه بوده است که در ادامه سه مورد از آن‌ها را بیان می‌کنیم.
بهبود در کیفیت هوا
می‌توان با قطعیت گفت که کره زمین تنها موردی است که از توقف یا کاهش بی‌سابقه فعالیت‌های اجتماعی، اقتصادی، صنعتی و غیره ناشی از شیوع کووید -۱۹ در سراسر دنیا بیشترین بهره را برده است. تصاویر ماهواره‌ای حاکی از کاهش چشمگیر آلودگی در اغلب شهرهایی است که تا پیش از وقوع این همه‌گیری در شرایط وخیم آب‌وهوایی به سر می‌بردند. داده‌ها نشان می‌دهد که سطح آلودگی هوا در بعضی از شهرهای آلوده از جمله لس‌آنجلس، پکن، لندن و دهلی‌نو به‌طور چشمگیری کاهش یافته است و پیش‌بینی می‌شود با ادامه روند قرنطینه خانگی این اوضاع برای مدت طولانی‌تری ادامه یابد. با این حال، کارشناسان هشدار می‌دهند که بازگشت روال زندگی به شرایط عادی در دوران پساکرونا، احتمال افزایش میزان گازهای آلاینده هوا را تا بیش از دوران قبل از پیدایش این ویروس افزایش می‌دهد.
افزایش ارتباطات از راه دور
با گسترش ویروس کرونا هم دورکاری و انجام مسئولیت‌ها و وظایف کاری در منزل از اهمیت بسیار بالایی برخوردار شد و هم نزدیکی محل زندگی و کار نیروهای مراکز کاری بسیار مورد توجه قرار گرفت. محدودیت تردد روزانه نیروهای انسانی از منزل به محل کار و بالعکس، لزوم افزایش ارتباطات از راه دور و نیز کار در منزل باعث شد که درک انسان‌ها از نوع ارتباط و وابستگی موجود میان آن‌ها با کلان‌شهرهایی دارای هزینه‌های بالا برای زندگی افزایش یابد. این امر ممکن است منجر به ارتقای سطح استقلال، انعطاف‌پذیری و در نهایت آزادی عمل انسان‌ها در جوامع شود. توسعه دورکاری می‌تواند سهم بسزایی در کاهش استفاده از زیرساخت‌های حمل‌ونقل داشته و درنتیجه با افت چشمگیر ترافیک خیابانی و درنتیجه کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای همراه باشد. افزایش مشاغل خانگی نیز زندگی را به سمت حومه‌های شهری سوق می‌دهد و فضایی جدید برای احداث مراکز فرهنگی و تجارت‌های محلی به وجود می‌آورد.
آشکارسازی بخش‌های ناپیدای شهرسازی
برخی کارشناسان بر این باورند که پاندمی‌ها (فراگیری جهانی یک بیماری) دشمن شهرها به شمار می‌روند زیرا رخ دادن آن‌ها منجر به بی‌اهمیت شدن مؤلفه‌های شهری ارزشمندی هم‌چون تراکم جمعیت و ارتباطات می‌شود که حتی در بعضی موارد سلامتی انسان‌ها را با خطر مواجه می‌سازد. در واقع بیماری‌های فراگیر بخش‌های ناپیدای شهرسازی و شهرنشینی را آشکار می‌کند و به مؤلفه‌هایی که تا پیش از آن نادیده گرفته می‌شد ارزشی منحصر به فرد می‌بخشد. پاندمی‌ها اساسی‌ترین ایده‌های بشر در مورد ارتباطات و زندگی شهری را تضعیف می‌کند و منجر به شکل‌گیری عقایدی جدید در اذهان مردم می‌شود. برای مثال یکی از اثرات شیوع ویروس کرونا بر زندگی انسان، حس جداسازی است. این روزها مردم بر خلاف میل باطنی چاره‌ای جز جدا ماندن از دیگران و به اصطلاح رعایت فاصله اجتماعی ندارند، حال آن که انسان ذاتاً موجودی اجتماعی است و تعامل با همنوعانش جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگی‌اش به شمار می‌رود. جداسازی همه جنبه‌های زندگی را تحت تأثیر قرار داده است؛ مردم در متروها، ایستگاه‌های قطار و اتوبوس و سایر وسایل حمل و نقل عمومی تلاش می‌کنند از سایرین فاصله بگیرند و این در حالی است که تراکم جمعیت از اصلی‌ترین اهداف طراحی شهرهای پایدار محسوب می‌شود و نه مخالف آن.
نظر شما