به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اثرات گرما و کووید -۱۹ تهدیدهایی جدی بر سلامت انسان وارد می‌کند و به همین علت باید مورد بررسی قرار گیرد. ویروس کرونا خطرات ناشی از دمای بالای هوا را برای کسانی که نسبت به تغییرات آب و هوایی بیشترین آسیب‌پذیری را متحمل می‌شوند، تشدید کرده است. به خصوص افراد کهنسال یا کسانی که از یک بیماری پیش‌زمینه‌ای نظیر بیماری‌های کلیوی و قلبی عروقی رنج می‌برند و حتی کسانی که در دمای بالای هوا مجبورند در مناطق گرم کار کنند، بیش از دیگران در معرض خطر ناشی از گرم شدن هوا در روزهای کرونایی هستند. آلوده شدن این افراد به ویروس کرونا می‌تواند زمینه تشدید بیماری‌های مربوط به گرما بر شش‌ها و قلب را نیز فراهم آورد.
اقدامات جداسازی اجتماعی با وجود اثرات مثبت زیادی که به دنبال دارد، می‌تواند پیامدهایی منفی را نیز برای سلامت انسان به وجود آورد. به عنوان مثال، بسیاری از افراد خود را در گرمای خانه‌هایشان حبس و از رفتن به مکان‌های خنک‌تر خودداری می‌کنند که این اقدام به سهم خود می‌تواند خطر ابتلاء به بیماری‌های گرمایی و مرگ و میر را، به خصوص در افراد پیر، افراد دارای معلولیت، مردمی با مشکلات سلامت روانی، پرسنل درمانی و کسانی که به وسیله‌های خنک‌کننده در خانه‌های خود دسترسی ندارند، افزایش دهد. این شرایط در شهرهای بزرگ به خاطر تراکم جمعیتی وخیم‌تر می‌شود چرا که در این نقاط ممکن است میلیون‌ها فرد آسیب‌پذیر ساکن باشند و یا مصالح به کار برده شده در ساخت و ساز شهری گرما را به خود جذب کند و جزیره‌های گرمایی به وجود آورد. اما خبر خوش اینکه، امواج گرما قبل از اینکه اتفاق بیافتد، قابل پیش‌بینی است پس می‌توان قبل از وقوع هر حادثه ناگواری، اثرات آن را به حداقل رساند و جان هزاران و حتی میلیون‌ها نفر را در یک شهر نجات داد.
حفظ سلامت در پاندمی کرونا؛ شهرها چه اقداماتی را می‌توانند در پیش گیرند؟
مرکز آب و هوایی صلیب سرخ در هلند با همکاری شبکه اطلاعات جهانی سلامت حرارتی، مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها را برای مدیریت گرمای شدید در بحران کرونا منتشر کرد. در این دستورالعمل‌ها، روش‌هایی در قالب برنامه‌های تلفن همراه در اختیار مردم قرار می‌گیرد که بر اساس آن می‌فهمند چگونه در هنگام بیرون رفتن از منزل و حضور در مکان‌های عمومی نظیر پاساژها و پارک‌ها خود را به روش ایمن خنک نگه دارند و بدون دسترسی به تهویه کننده‌های هوا دمای بدن خود را در حد متعادل حفظ کنند.
سیستم‌ها و خدمات سلامت باید آمادگی لازم جهت رویارویی با افزایش تعداد بیماران به خاطر بالا رفتن دمای هوا را، همزمان با مراقبت از بیماران کرونایی داشته باشند. علاوه بر این، کارکنان مراقبت سلامت که در این روزهای بحرانی مجبور به استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی هستند، در معرض گرمازدگی بیشتری قرار دارند و باید شرایط و امکانات لازم در اختیار آنان قرار گیرد. این افراد باید قبل از شروع کار، اقدامات خنک‌سازی را آغاز کنند، بدن خود را مرطوب نگه دارند و زمان کافی به خنک کردن خود در هنگام استراحت اختصاص دهند.
مقامات ارشد شهری نیز می‌توانند به سهم خود نقش مهمی در کاهش بحران ناشی از گرما شدن هوا ایفا کنند، مثلاً با کمک پرسنل درمانی و داوطلبان می‌توانند علائم بیماری گرمازدگی را شناسایی کنند و با آموزش عموم مردم، تأمین تجهیزات خنک‌سازی، دسترسی به آب و افزایش دسترسی به فضاهای سبز اثرات منفی ناشی از بالا رفتن دمای هوا را به حداقل برسانند.
به طور کلی، مدیریت دو بحران کووید ۱۹ و گرم شدن هوا کار بسیار پیچیده‌ای است اما با کمی ابتکار و طراحی مناسب می‌توان گام‌های بلندی در جهت حذف خلاءهای پیش‌بینی نشده ناشی از این بحران‌ها برداشت.
نظر شما