به گزارش خبرنگار ایمنا، بعد از انفجار، آتش سوزی و فروریختن پلاسکو نام پاساژها و ساختمانهای خطرناک بر سر زبانها افتاد، ساختمانهایی که با اظهارات هیجانی مسئولان انگار مشکل آنها حل شد و دیگر قرار نبود اتفاقی همچون روز تلخ ۳۰ دیماه ۱۳۹۵ رخ دهد.
چهار سال از آن واقعه گذشت، بمبهای ساعتی یا همان ساختمانهای خطرناک هنوز در زیر آسمان آلوده تهران ایستاده مردن را تجربه میکردند، مرگی تدریجی که انگار همه منتظر یک کبریت هستند تا جان بگیرد.
۱۰ تیرماه ۱۳۹۹ فرا رسید، شب تلخی دیگر این بار نه برای چهار راه استانبول بلکه در تجریش تهران، خیابان شریعتی، دکلینیک سینا اطهر نامی که اگرچه همچون آن پلاسکوی طویل، نشنیدیم که جان گرفت اما چند نخبه در آتش آن سوختند.
بررسی علل حادثه و مقصران از ۱۱ تیرماه آغاز شد، ولی در این میان برنامه تلویزیونی "تهران ۲۰" با اجرای محمد دلاوری به سبک دیگری سراغ مقصران رفت، او از قوه قضائیه تا شهردار منطقه یک و بسیاری دیگر را مقصر خواند.
دلاوری بعد از یک مشاجره طولانی با شهردار منطقه یک به اصطلاح از زیر زبان آن کشید که ۳۵۰ ساختمان همچون سینا اطهر و پلاسکو در تهران وجود دارد و تحقیق برای افشای این نامها توسط رسانهها آغاز شد.
شب گذشته- شنبه ۱۴ تیرماه ۱۳۹۹- بار دیگر بر سر قرار قبلی از ساعت ۲۰ روی آنتن شبکه پنج سیما آمد، در برنامه جنجالی دیگر به نام "تهران ۲۰" و با عنوان "۳۵۰ بمب ساعتی در تهران".
با آغاز برنامه انتقادات مجری برنامه از هر که بود و نبود آغاز شد و نوید افشای نام برخی ساختمانهای خطرناک تهران را داد، گلایههای او از انتقاد به قوه قضائیه برای حضور نیافتن نماینده آنها در برنامه آغاز شد و به انتقاد از گزارش نکردن آتش نشانی و شهرداری تهران نیز رسید.
بعد از انتقادات مجری و پخش کلیپی از حرفهای تلخ پدر یکی از کشته شدگان حادثه در محل ساختمان سوخته دکلینیک سینا اطهر نوبت به گفتوگوی مجری با یحیی خسروی، معاون بهداشت حرفهای مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت رسید.
خسروی بعد از تسلیت به خانواده جان باختگان حادثه دکلینیک سینا اطهر میگوید: ما قوانین زیادی را برای رعایت ایمنی محیط کار از جمله درمانگاه و بیمارستانها داریم ولی حقیقت امر گزارشی مبنی بر این موضوع و ساختمان این دکلینیک به طور مستقیم به ما اعلام نشد که این ساختمان چند بار اخطار دارد و چه مشکلاتی دارد ولی بی اطلاع نیستیم.
او در پاسخ به اینکه آیا از سوی وزارت بهداشت از دکلینیک سینا اطهر بازدیدی شده است، اظهار میکند: طبق بازرسی که وزارت بهداشت از درمانگاههای خصوصی دارد، قاعدتاً در ابتدای کار همکاران بهداشت محیط شرایط را بررسی میکنند و همچنین بازرسان بهداشت حرفهای نیز از آنها بازدید میکنند.
حادثه سینا اطهر قابل پیشبینی بود
معاون بهداشت حرفهای مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت ادامه میدهد: از لحاظ قانون کار برقراری ایمنی ساختمان بر عهده ما نیست ولی قطعاً بنا بر مسئولیت اجتماعی خود اگر موارد تهدیدی را ببینیم که حتی در حوزه اختیارات ما نیست ورود میکنیم.
در این میان مجری برنامه به صورت متعدد بحث را به سمت ساختمان سینا اطهر میکشد و خسروی نیز در پاسخ به اینکه آیا در خصوص ساختمان سینا اطهر هشداری داده شده بود، تصریح میکند: از نظر من این حادثه و حادثههای مشابه را باید از طریق لایههای محافظتی که هست ببینیم، بخشی از این مشکلات بر میگردد به آن ساختمانی که روز اول تغییر کاربری داده باشد، مثلاً اگر ساختمان از مسکونی به پزشکی تبدیل شود به دلیل افزایش بار الکتریکال حادثه در آن قابل پیش بینی است و ممکن از یک روز بعد از شروع کار یا مثل این ساختمان ۱۵ سال بعد حادثه در آن رخ دهد.
حفاظت فنی بر عهده ما نیست
او در پاسخ به اینکه اگر حادثه قابل پیش بینی بود چرا اقدام پیشگیرانهای رخ نداد، اضافه میکند: تاکید میکنم که تامین ایمنی بر عهده وزارت بهداشت نیست و بحث اطفای حریق و ایجاد سیستمهای فرار بر عهده ما نیست و دلیل اصلی این پیامد و فوت ۱۹ تن نبود سیستمهای فرار مناسب بود.
معاون بهداشت حرفهای مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت میگوید: وقتی یک ساختمان احداث میشود و مجوزهای آن داده میشود مسئولیت اتفاقات آن ساختمان بر عهده شهرداریها است که مراحل کنترل ایمنی کار و اخطار و پلمب مرکز را پیش بگیرد و خطرات تغییر کاربری را بررسی کند و خطرات را به دادستانی ارجاع کند تا قوه قضائیه اقدامات بعدی را انجام دهد.
او با تاکید بر اینکه تنها تایید بهداشت محیط و بهداشتی بودن مرکز بر عهده وزارت بهداشت است، اظهار میکند: تایید حفاظت فنی طی ماده ۸۵ قانون کار بر عهده وزارت بهداشت نیست و تایید حفاظت فنی در قانون کار بر عهده وزارت کار است اداره بازرسی آن مسئولیت نظارت را به عهده دارد البته شهرداری نیز مسئولیتهایی دارد.
نام برخی بیمارستانهای خطرناک افشا شد
بعد از اظهارات خسروی نوبت به روی خط تماس آمدن ناهید خداکرمی رئیس کمیته بهداشت شورای اسلامی شهر تهران رسید، که قبل از اظهارات او دلاوری نام تعدادی از بیمارستانها و ساختمانهای خطرناک تهران را میخواند، نامهایی که شامل بیمارستان شهدای تجریش، بیمارستان نورافشار، بیمارستان نیکان، بیمارستان فرمانیه، بیمارستان شهید چمران، بیمارستان رامتین، بیمارستان باهنر، درمانگاه قیطریه، بیمارستان پارسیان، بیمارستان بهمن، بیمارستان لاله و بیمارستان امام خمینی (ره)، میشود.
خداکرمی در خصوص اقدامات شورای شهر در برخورد موارد با این ساختمانهای مخاطرهآمیز میگوید: طی بازدید آتش نشانی از ۳۳ هزار ساختمان در تهران، چهار هزار ساختمان به عنوان مراکز نا ایمن شناخته میشوند که تعداد زیادی از مراکز درمانی سطح شهر تهران نیز در این فهرست هستند ولی آتشنشانی فقط میتواند بازدید کند و بگوید اینها نا ایمن هستند و به همراه شهرداری اخطار دهد، ولی وزارت بهداشت که مجوز کار میدهد اگر ساختمانی با استانداردهای آتشنشانی همخوانی ندارد قدرت پلمب کردن آن را دارد.
او ادامه میدهد: جالب است اگر مرکز درمانی یک تعرفه را دو تا ۱۰ هزار تومان اضافه گرفته باشد فوراً تعزیرات را مطلع میکنند، ولی نکتهای که در کنار اضافه دریافتی باید در بازدیدهای متعدد وزارت بهداشت لحاظ شود همین کنترل ایمنی ساختمانها است و میتواند با پیگیری در مراجع نسبت به پلمب این مراکز اقدام کند.
در این میان معاون بهداشت حرفهای مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت که در طول برنامه بارها اعلام کرد وزارت بهداشت عهده دار مسئولیت پلمب مراکز خطرساز نیست میگوید: نکتهای که وجود دارد به این صورت است که قانون کار دو بحث را در فصل چهارم پوشش میدهد، یکی بحث ایمنی محیط کار و دیگری بهداشت محیط کار که در قانون صراحتاً بهداشت محیط کار بر عهده وزارت بهداشت است، ولی بحث ایمنی جزء وظایف ما نیست.
در حکمرانی تعارف داریم!
عبدالحسین روحالامینی، عضو کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی مهمان بعدی است که به بحث جنجالی نهاد نظارتی ایمنی محیط کار ورود میکند، این مهمان که همچون عضو شورای شهر تهران به صورت تلفنی در برنامه شرکت میکند، اظهار میکند: وقوع این حادثه را تسلیت میگویم و متأسفم که بحثهای تکراری در همه این حوادث باید شاهدش باشیم که نتیجه پاس دادن مسئولیتها از این ارگان به آن ارگان است و این پاس دادن نمیتواند پاسخگوی خونهایی باشد که در این حادثه ریخته شده است.
او در میانه حرفهای مجری که در حال توضیح اظهارات نماینده وزارت بهداشت مبنی بر عدم مسئولیت این نهاد در نظارت ایمنی ساختمان است، میگوید: چرا نیست، چرا نظارت ایمنی محیط کار بیمارستان و کلینیک بر عهده وزارت بهداشت نیست، هر مؤسسه خدمات بهداشتی درمانی یک مسئول فنی دارد یعنی این فرد باید پاسخگو باشد نسبت به تجهیزاتی که در این مکان مورد استفاده قرار میگیرد و اتصالات اینها را بررسی کند که از سمت آتش نشانی، شهرداری و وزارت کار اقدام شود ولی مشکل این است که ما در حکمرانی تعارف داریم.
روح الامینی اضافه میکند: باید اتفاقی مثل پلاسکو یا سینا اطهر رخ دهد تا شروع کنیم به توجیه کردن، توجیههایی که جواب نمیدهد، افراد طی آئین نامه حقوق میگیرند که وظیفه خود را درست انجام دهند، امثال این کلینیک و پلاسکو در تهران فراوان است و نباید کسی از مسئولیت خود کوتاه بیاید.
او در پاسخ به سؤال که آیا مجلس وظیفه نظارتی خود را در خصوص این ساختمان انجام داده است، میگوید: فردا دومین جلسه کمیسیون بهداشت مجلس برگزار میشود و این بحث و آتش سوزی در دستور کار قرار دارد تا بتوانیم گزارشات موثقی از دلایل بروز این حادثه پیدا کنیم.
مشکل از نداشتن مسئولیت اجتماعی است
خداکرمی در این میان به بحث اضافه میشود و میگوید: در این حادثه چندین پزشک و متخصص جان خود را از دست دادهاند در حالی که مشکل از جای دیگر است، مشکل از نداشتن مسئولیت اجتماعی ماست که اگر جریمه نشویم کار خود را انجام نمیدهیم، موارد زیادی وجود دارد که طرف برج ساخته است و به من میگوید به آتش نشانی بگو اینقدر گیر ندهد ولی از سال ۹۶ آتش نشانی و شورای شهر از پای مسئولیت خود بازنمانده است و آتش نشانی هر روز سختگیریهای خود را بیشتر میکند.
فهرست کامل ساختمانهای مخاطره آمیز بعد از برخورد با آنها
او ادامه میدهد: فردا- ۱۵ تیرماه- یک طرح دو فوریتی تصویب شده است که اگر ساختمانی بعد از دادن اخطار اقدام به اصلاح نکرد فهرست ساختمانهای مخاطره آمیز اعلام شود که امیدواریم این کار تا حدودی بتواند به استاندارد شدن ساختمانهای ما کمک کند؛ مردم باور کنیدما نیز چند روز است داغداریم که به این راحتی بچهها جان دادند در حالی که مشکل از جای دیگر است.
رئیس کمیته بهداشتی شورای اسلامی شهر تهران اضافه میکند: مهم نیست که ما الان مسئول فنی را بازداشت کنیم، مهم این است که باید با ساختمانهای مخاطره آمیز برخورد شود، اگر شهرداری بخواهد با این ساختمانها برخورد کند که هر روز باید چهار هزار پرونده تشکیل دهد؛ کپی اخطارها برای دادستانی میرود که این کار قبل از پلاسکو انجام میشد ولی بعد از آن حادثه یک مقداری خود قوه قضائیه اقدامات بازدارنده بیشتری را انجام داد ولی این اتفاق منجر به برخورد با ساختمانها نشد در حالی که شکایات شهرداری موجود است و قوه قضائیه معتقد است نباید شکایات برای آنها ارسال شود.
هیچ مانوری برای کارکنان انجام نشده است
روحالامینی بار دیگر وارد بحث میشود و میگوید: ما در بسیاری از مراکز در قدیم شاهد بودیم که مانورهایی برای آمادگی اطفای حریق و مقابله با زلزله و مدیریت مواقع بحرانی اجرا میشد، ولی خبری که من شنیدم و امیدوارم درست نباشد این است که اگر این عزیزان به فوریت آموزش دیده بودند و به پشت بام این ساختمان میرفتند میتوانستند از محل خارج شوند زیرا پشت بام کلینیک با ساختمانهای مجاور هم سطح بوده است، در حالی که برخی برای فرار از آتش به کمد پناه بردهاند که نشان میدهد هیچ مانور و آموزشی برای مواقع خطر کارکنان آنها برگزار نشده است.
او اضافه میکند: چطور است وقتی وارد هواپیما میشویم بارها و بارها محل دربهای خروج اضطراری گفته میشود ولی در ساختمانهایی که در حقیقت باید بسته شود یک مانور آموزشی انجام نشده است و در ساختمانهای سالم نیز باید این آموزش داده شود و هر نهاد باید با شناخت مسئولیت خود در بخشهای مختلف انجام مسئولیت کند.
خداکرمی که نسبت به دادن مجوز نهادهای مربوطه به این کلینیک معترض است میگوید: ساختمان کلینیک باید دو درب خروج اضطراری داشته باشد در حالی که این ساختمان یک درب هم نداشته است، چه کسی به اینها مجوز داده است؛ این منجر میشود آن بندگان خدا نیز بروند و به راحتی کار کنند، در این میان مجلس، شورای شهر، دولت و همه و همه باید دست به دست هم دهیم با درس گرفتن از این ماجرا برای آینده برنامهریزی کنیم.
مسئول فنی که فنی نیست!
بعد از اظهارات عضو شورای شهر و نماینده مجلس بار دیگر فرصت به اظهارات خسروی معاون بهداشت حرفهای مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت میرسد، او در خصوص مسئولیتهای مسئول فنی مراکز درمانی میگوید: مسئول فنی ناظر بر درستی ارائه خدمات درمان است، ولی از لحاظ ایمنی خود رئیس مؤسسه مسئولیتهای ایمنی را دارد که قاعدتاً باید تمام مسئولیت خود را انجام دهند.
او ادامه میدهد: سازمان نظام پزشکی هم در این میان مسئولیت دارد، چون همه را گفتیم و ما که مسئول مستقیم این بخش نبودیم، پاسخگو بودیم، ولی وقتی کل سامانه سازمان نظام پزشکی را مرور کردم یک واژه ایمنی در خود سایت آنها دیده نشد در حالی که به نظر من آنها نیز باید ورود کنند و در درسهای پزشکان واحد محیط ایمنی کار باید باشد و نیست.
خسروی اضافه میکند: به جای یکی دو برنامه که در آن گفته شود " کی بود کی بود من نبودم" باید به بررسی مسائل ریشهای پرداخته شود و در این میان به صدا و سیما هم اعتراض دارم، زیرا وقتی سرانه آموزشهای آشپزی را با مسائل ایمنی محیط کار مقایسه کنیم اتفاق عجیبی رخ میدهد.
نظر شما