به گزارش خبرنگار ایمنا، وزیر دفاع، فرمانده کل سپاه وقت و فرمانده لشگر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) یعنی احمد متوسلیان برای بررسی اوضاع عازم سوریه شدند. این گروه در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۶۱ به کشور بازگشتند. بر اساس گزارش آنها فردای همان روز یک گردان از رزمندگان لشگر ۵۸ ذوالفقار ارتش و یک گردان از تیپ ۲۷ سپاه عازم سوریه شدند. عکسی از سخنرانی متوسلیان برای نیروهای اعزامی موجود است که تصویر حجت‌الاسلام محتشمی‌پور، سفیر وقت ایران در سوریه نیز در آن دیده می‌شود.
چگونگی این اعزام یکی از نقاط مبهم باقی مانده در تاریخ ایران بعد از انقلاب است. امروز اکثر مردم می‌دانند که اعزام نیرو به خارج از کشور آن هم در میانه جنگ با عراق، اساساً بدون اطلاع حضرت امام (ره) بوده است.
هاشمی رفسنجانی گفته بود که امام خمینی (ره) تا قبل از اعزام نیرو از موضوع بی‌اطلاع بوده است. با این حال ۱۷ خرداد نامه‌ای از رئیس‌جمهور وقت، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای خطاب به حافظ اسد، رئیس جمهور وقت سوریه منتشر می‌شود که در آن از «اعزام نیرو» به سوریه به عنوان اولین گام برای نبرد با صهیونیست‌ها نام برده شده است.
امام خمینی (ره) بعد از اطلاع از موضوع خطاب به مقامات می‌فرمایند: «این نیروهایی که بردید آنجا اگر خون از دماغ‌شان بیاید من مسئولیتش را قبول نمی‌کنم، بگویید سریع برگردند.»
ایشان بعدتر در سخنرانی عمومی نیز اعلام می‌کنند که «اسرائیل می‌خواهد ما را از جنگ خودمان منحرف کند … در این توطئه ما هم قدری بازی خوردیم.»
در تاریخ ۸ تیر ۱۳۶۱، سفیر سوریه به دیدار آیت الله هاشمی می‌رود و از اینکه ایران به جنگ با عراق اولویت داده اظهار خرسندی می‌کند و می‌گوید که «اسرائیل سلاح‌های ناشناخته جدیدی به کار گرفته و فعلاً نمی‌خواهیم با آن بجنگیم.»
نیروهای اعزامی ایران به کشور برگشتند، اما ۳۸ سال است که از حاج احمد متوسلیان که فرمانده نیروهای اعزامی بود خبری در دسترس نیست. او نیامد، همانطور که سه همراه او نیز نیامدند. آنها را ۱۴ تیر ۱۳۶۱ در لبنان ربودند؛ در روزی مانند امروز.
حتی شایعات روز گذشته مبنی بر کشف پیکرهای مقدس متوسلیان و سه یارش نتوانست این درد کهنه را التیام بخشد، درد فقدان. برخی گفتند متوسلیان در مدیترانه تیرباران شده، اما برخی آن را تکذیب کردند و همچنان سرنوشت احمد متوسلیان در هاله‌ای از ابهام است.
یادداشت از: کیوان محمدی، خبرنگار سیاسی ایمنا
نظر شما