به گزارش ایمنا مارلون براندو ستوده شده‌ترین بازیگر تاریخ سینمای قرن بیستم جهان است تا جایی که به قول اسکورسیزی می‌توان بازیگری در سینما را به قبل و بعد از براندو تقسیم کرد.
بیوگرافی مارلون براندو
مارلون براندو با نام کامل مارلون براندو جونیور ( .Marlon Brando, Jr) در ۳ آوریل ۱۹۲۴ در اوماها، نبراسکا آمریکا متولد شد. پدرش مارلون براندو تولید کننده سموم آفت کش و مواد شیمیایی و مادرش دوروتی جولیا بازیگر تئاتر بودند.
پدر و مادرش زمانی که مارلون ۱۱ ساله بود از هم جدا شدند و مادرش سه فرزندش را به سانتا آنا، کالیفرنیا برد و در آنجا با مادرش زندگی کرد. در سال ۱۹۳۷ والدین براندو با یکدیگر آشتی کردند و به لیبرتیویل، ایلینویز شهری کوچک در شمال شیکاگو نقل مکان کردند. براندو دو خواهر بزرگ‌تر به نام‌های جوسلین و فرانسز داشت که جوسلین هم بازیگر بود. قد او ۱۷۵ سانتیمتر بود.
مارلون از همان دوران کودکی به بازی در نمایش‌های محلی بازی می‌کرد. او یک سال در دبیرستان درس خواند اما بعدها به دلیل آوردن موتور سیکلت به راهروهای مدرسه اخراج شد. همان زمان به اجبار پدر به آکادمی نظامی شاتاک در مینه سوتا اعزام شد ولی آن را نیمه تمام گذاشت.
براندو در سال ۱۹۴۲ به مدرسه تئاتر حرفه‌ای آمریکا پیوست و در این مکان به تجربه‌های کارگاهی تئاتر دست یافت و سپس به تئاتر برادوی راه پییدا کرد و با بازی در نمایش تئاتری اتوبوسی به نام هوس به بازیگری روی آورد. پس از درخشش در این نمایش از سوی الیا کازان فیلمساز نامدار دوران دعوت شد تا در نسخه سینمایی این نمایش به نقش آفرینی مشغول شود. شخصیت استنلی کوالسکی در نسخه سینمایی اتوبوسی به نام هوس با مارلون براندو شهرتی جهانی یافت.
فیلم‌های معروف مارلون براندو
مارلون براندو در فیلم‌های مشهوری چون اتوبوسی به نام هوس، در بارانداز، پدرخوانده، زنده باد زاپاتا، دزیره، آخرین تانگو در پاریس، اینک آخرالزمان، ژولیوس سزار، سربازان یک چشم، مردها و عروسک‌ها، داستان تختخواب، نام رمز مریتوری، آپالوزا، تعقیب، دیدار مارلون براندو، کنتسی از هنگ کنگ، انعکاس در چشم طلایی، کندی، بسوزان و شب روز بعد اایفای نقش کرده است.
آخرین فیلم‌های او فرش من، کریستوفر کلمب، جیمی هالیوود، دون ژوان دو مارکو، جزیره دکتر مورو، شجاع و پول مفت بود. در آخرین حضورش در سینما یعنی پول مفت با رابرت دنیرو و ادوارد نورتون همبازی بود.
پدرخوانده مارلون براندو
مارلون براندو در پدرخوانده فصل دیگری از بازیگری را در سینما گشود. او در میان‌سالی با ایفای نقش "دن ویتو کورلئونه" در فیلم پدرخوانده نام خود را جاودان ساخت. فرانسیس فورد کاپولا کارگردان پدرخوانده در این باره می‌گوید: براندو خود تست چهره پردازی‌اش را انجام داد. او با گذاشتن دو تیله در دهانش، فرم ویژه فک و صورت و شیوه گفتاری دن کورلئونه را شکل داد.
کاپولا شیفته شخصیت پردازی براندو برای نقش ویتو کورلئونه شده بود. اما باید با مسؤولان استودیو می‌جنگید تا براندو را که به بدخلقی و رفتار غیرمسوولانه سر صحنه فیلم‌ها شهرت یافته بود، به آنان بقبولاند. در آخر انتخاب براندو موفقیت چشمگیری برای کمپانی، فیلمساز و بازیگر به همراه آورد.
همسران مارلون براندو
مارلون براندو در اوایل دهه ۱۹۵۰ با بازیگر ریکو سیتو نامزد کرد اما یک سال بعد از او جدا شد. براندو در سال ۱۹۵۷ با بازیگر آنا کاشفی (یک بازیگر هندی) ازدواج کرد، حاصل این ازدواج یک فرزند پسر به نام کریستین براندو است که در سال ۱۹۵۸ متولد شد. این دو در سال ۱۹۵۹ طلاق گرفتند.
وی در سال ۱۹۶۰ با موویتا کاستاندا، بازیگر مکزیکی-آمریکایی که هشت سال از خودش بزرگ‌تر بود ازدواج کرد. حاصل این ازوداج دو فرزند به نام‌های میکو کاستاندا براندو (متولد سال ۱۹۶۱) و ربکا براندو (متولد سال ۱۹۶۶) هستند.
او پس از جدایی از کاستاندا، با بازیگر فرانسوی تاریتا تریپایا ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو فرزند به نام‌های سایمون تیهوتا براندو (متولد سال ۱۹۶۳) و شاینی براندو (متولد سال ۱۹۷۰) هستند، شاینی در سال ۱۹۹۵ و در سن ۲۵ سالگی خودکشی کرد. این دو در سال ۱۹۷۲ از هم جدا شدند.
براندو مدتی با ماریا کریستینا رویز زندگی کردکه حاصل آن ۳ فرزند به نام‌های نینا پریسیلا براندو (متولد سال ۱۹۸۹)، میلز جاناتان براندو (متولد سال ۱۹۹۲) و تیموتی براندو (متولد سال ۱۹۹۴) هستند.
مارلون براندو سه فرزند خوانده داشت.
جوایز مارلون براندو
- جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم پدر خوانده – سال ۱۹۷۲
- جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم در بارانداز – سال ۱۹۵۴
- جایزه جشنواره فیلم کن بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم زنده باد زاپاتا – سال ۱۹۵۲
- جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم درام برای فیلم در بارانداز – سال ۱۹۵۴
- جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم درام برای فیلم پدرخوانده – سال ۱۹۷۲
- جایزه بفتا بهترین بازیگر خارجی برای فیلم ژولیوس سزار – سال ۱۹۵۳
- جایزه بفتا بهترین بازیگر خارجی برای فیلم زنده باد زاپاتا! – سال ۱۹۵۲
- جایزه بفتا بهترین بازیگر خارجی برای فیلم در بارانداز – سال ۱۹۵۴
در گذشت مارلون براندو
سال‌های آخر زندگی مارلون براندو بسیار ناخوشایند بود. وی در دهه ۸۰ و ۹۰ در چندین فیلم حاضر شد که هیچکدام مورد استقبال منتقدان و سینما دوستان قرار نگرفت و اسم او همواره در میان بدترین بازیگران سال قرار داشت، وزن براندو به دلیل پرخوری ناشی از استرس بسیار زیاد شد و چاقی باعث وخامت حال جسمانی‌اش شد، او در سال ۲۰۰۱ به دلیل ذات‌الریه در بیمارستان بستری شد.
براندو روز یکم ژوئن ۲۰۰۴ (یازدهم تیر ۱۳۸۳) در سن ۸۰ سالگی در گذشت علت واقعی مرگ او به دلیل اصرارهای عجیب وکیلش هرگز به درستی و صحت فاش نشد. بعدها بخش پزشکی دانشگاه UCLA علت مرگ وی را مشکلات تنفسی ناشی از تصلب بافت‌های ریوی اعلام کرد. هرچند این نکته نیز هرگز مورد تأیید وکیلش قرار نگرفت، وی در سال‌های پایانی عمر دچار نارسایی قلبی بود و گفته می‌شود از بیماری قند و سرطان کبد رنج می‌برد. جسد او بنا بر وصیت خودش سوزانده شد.
نظر شما