به گزارش ایمنا و به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، میثم فلاح با اشاره به جزئیات بررسی و شناسایی غارهای دستکَند صخره‌ای آمل، گفت: غارهای دست کند صخره‌ای و یا به اسم نام واژه بومی "کافرکلی ها" مجموعه جذاب و کم نظیری در ایران هستند که بر بدنه سترگ کوه‌های البرز میانی در دره هراز، بخش لاریجان شهرستان آمل و در محدوده‌ای به طول تقریبی ۵۰ کیلومتر در حد فاصل روستای "آبِ اَسک" تا روستای "پَنجاب" شهرستان آمل (جنوب به شمال و یا بالعکس) جای گرفته‌اند.
این باستان شناس تصریح کرد: در پروژه بررسی و شناسایی مجموعه کافِرکِلی ها (غارهای دست کند صخره‌ای) شهرستان آمل، استان مازندران تلاش می‌شود تا این آثار، که علیرغم کثرت تعداد و اهمیت مطالعاتی کاملاً مغفول مانده‌اند، بررسی، مستند نگاری، معرفی و فرم و عملکرد آنها مورد تحلیل قرار گیرد.
وی این پروژه را نخستین طرح بررسی باستان شناسی با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری اعلام کرد که به مطالعه و بررسی این غارهای دست‌کند صخره‌ای می‌پردازد.
به گفته فلاح این آثار کم نظیر که از سایر سازه‌های صخره‌ای و دست کند کشورمان به لحاظ تراکم و تمرکز در یک منطقه، بسیار چشمگیرتر هستند، در مواقع خاصی ایجاد شده‌اند، تعداد قابل ملاحظه‌ای از این آثار در ارتفاعات که امروزه فقط با صخره نوردی قابل دسترسی است، گروهی در مجاورت مناطق مسکونی روستایی و قابل دسترسی و تعدادی نیز در معابر سوق‌الجیشی و دره‌های میان کوهی دره هراز جای گرفته‌اند.
سرپرست هیئت باستان شناسی اظهار کرد: در این پروژه سعی بر آن است که تمامی این آثار مورد شناسایی، مطالعه و بررسی میدانی و روشمند باستان شناسی با تعاریف مطروحه پیرامون این نوع خاص از آثار تاریخی قرار گیرد و علاوه بر طراحی و صخره نوردی و تهیه مستند سینمایی و …، از اقدامات مهم این طرح که توسط باستان شناس و فتوگرامتریست و همکار پروژه، ایمان خسروی صورت می‌گیرد، نقشه برداری هوایی و مدل سازیِ سه بُعدی دیجیتالی در رایانه با پهپاد فتوگرامتری در این پروژه است.
وی گفت: بدین ترتیب که مدل کاملاً طبیعی اما با قابلیت تشخیص مختصاتی نقطه به نقطه و همچنین اندازه‌گیری پارامترهای معماری و … در دسترس قرار می‌گیرد و پژوهشگران را از حضور مستقیم در سایت‌های غیر قابل دسترس و پژوهش فیزیکی بی نیاز می‌سازد ضمن اینکه در صورت تخریب سازه یا محوطه، قابلیت بازسازی و یا مرمت نقطه به نقطه را فراهم خواهد ساخت.
فلاح افزود: در مجموع با بررسی‌های اولیه و مطالعاتی که در این چند سال از طرف نگارنده و یکی دو تن از دوستان در حوزه ارائه مقالات صورت گرفته، نگارنده بر این فرضیه است که این مجموعه‌ها کاربری‌های جدا و منفک از یکدیگر دارند.
وی خاطرنشان کرد: برخی از آنها جنبه آئینی و پرستشگاهی، برخی کارکرد دفاعی و دیدبانی، برخی دیگر استقرار موقت و برخی احتمالاً در ارتباط با آرامگاه بوده باشد.
سرپرست هیئت باستان شناسی در پایان تصریح کرد: همه این فرایض منوط به فرجام طرح و تحلیل داده‌ها و مقایسه آن با نمونه‌های مشابه است که پس از آن می‌توانیم منسجم‌تر و دقیق‌تر نظر دهیم.
نظر شما