به گزارش خبرنگار ایمنا، روستاهای بسیاری در گوشه و کنار این سرزمین وجود دارند که از آنها نه نامی به خاطر داریم و نه نشانی در نقشههای آبادانی کشور پیدا میشود. تشنگی امانشان را بریده و بیآبی معیشتشان را لنگ کرده و آبرسانی به آنها در حد چند بخشنامه و طرح ناتمام باقی مانده است.
در استان اصفهان نیز آب تعداد قابل توجهی از روستاهای غرب استان، با تانکر تأمین میشود و ساکنان آن از حداقلیترین زیرساختهای آبرسانی نیز محروم هستند.
محرومیتی که با محجوب بودن مردم آن روستاها همراه شده تا کسی متوجه بیآبیها و مشقتهای روستانشینان آن مناطق نشود؛ با این حال نمیتوان و نباید به این محرومیتها تا پیش از آغاز یک جنجال در شبکههای اجتماعی چشم فروبست.
به ۱۳ روستای چادگان با تانکر آبرسانی میشود
فریبرز شجاعی عضو شورای اسلامی شهر چادگان و شورای اسلامی استان اصفهان به خبرنگار ایمنا، گفت: جاده تونل اول کوهرنگ باید از شهرستان فریدن میگذشت مردم اصفهان تشنه بودند و آب نداشتند و در آن زمان اجازه ساخت جاده داده شد و تونل کوهرنگ احداث شد.
وی با بیان اینکه در آن زمان فریدن آب فراوانی داشت، افزود: در ۲۰ سال گذشته خشکسالی دامن این منطقه را گرفته و همه چهار شهرستان فریدن بزرگ (فریدن، فریدونشهر، چادگان و بوئین و میاندشت) به طور کامل با مشکلات کمی و کیفی آب مواجه است.
عضو شورای اسلامی استان اصفهان در خصوص وضعیت آب شهرستان چادگان، تصریح کرد: ۶۳ روستا در شهرستان چادگان، وجود دارد که از این تعداد حدود ۱۳ روستا به وسیله تانکر آبرسانی میشود و آب شرب روزانه آنها بدین طریق تأمین میشود و حدود ۱۳ روستای دیگر نیز آب کشاورزی خود را برای آب مصرفی و شرب خانوار وصل کردهاند؛ حدود ۴۰ روستا نیز از طریق چاه آبرسانی میشود که این آب چاه کفاف مصرف آنها را نمیدهد و علاوه بر این دارای نیترات فراوانی است که به وسیله کلر این آب را به خورد مردم میدهند.
وی با تاکید بر اینکه مردم چادگان با تشنگی زندگی میکنند، اظهار کرد: مردم چادگان در این بین مظلوم واقع شدند و استانهای اصفهان و خوزستان و چهارمحال هیچ فکری برای چادگان نکردند، چند سال پیش قرار بود به این چهار شهرستان غرب استان آب بدهند که نداند و امروز در روستاهای چادگان با هزینههای بسیار چاه احداث میشود که حتی برخی از آن چاهها آبی ندارند.
روستاهای چادگان تماشاچیان آب!
شجاعی گفت: در پنج کیلومتری روستای کمیتک (از توابع بخش مرکزی چادگان) نقطهای را برای احداث چاه مشخص کردند که این احداث چاه علاوه بر اینکه مشخص نیست به آب میرسد یا نه هزینههای بسیاری دارد و علاوه بر آن کیفیت آب چاه نیز مناسب نیست و همه اینها در حالی است که آب زایندهرود از کنار ما عبور میکند و مردم ما تشنه هستند و اجازه دسترسی به آب را ندارند و تنها تماشاچیان آب هستند.
وی تصریح کرد: از سال ۷۰ در منطقه غرب استان خشکسالی شروع شد و امروز بعد از حدود ۳۰ سال به پایان خط خشکسالی رسیدهایم و روستاهای پای کوه چادگان مانند انالوجه، غرغر، معروفآباد، علی عرب، و چند روستای دیگر در سال ۷۰ قرار بوده که سهمیه ۱۸ لیتری آب برای آب شرب ساکنان آنها اختصاص یابد که تا امروز هیچ سهمیه آبی تخصیص نیافته است و این روستاها حداقل بیش از ۱۵ سال است که با تانکر آبرسانی میشوند و قناتها و چشمهها و چاههای این روستاها خشک شده است.
عضو شورای اسلامی شهر چادگان افزود: کشاورزی این منطقه نسبت به گذشته نابود شده و تنها حدود ۵۰ درصد آن در حال فعالیت هستند و مابقی زمینها بیابان و برهوت شده است؛ وقتی بارندگی نباشد آبی هم نخواهد بود.
وی در خصوص تبعات این خشکسالی و بی آبی گفت: کشاورزی روستاهایی که سالیان سال تولیدکننده بودند نابود شده و عده بسیاری از اهالی روستاها به اصفهان مهاجرت کردهاند، برای نمونه منطقه چنارود چادگان چنین وضعیتی دارد که تقریباً به دلیل خشکسالی و بیآبی خالی از سکنه شده است.
نجابت مردم شهرستانهای غرب استان و بیتفاوتی مسئولان
شجاعی در خصوص وضعیت آب شرکت عمران زایندهرود و قسمت توریستی چادگان، اظهار کرد: از یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون متر مکعب آب تنها شاید ۴۰۰ یا ۵۰۰ میلیون آب در سد زاینده رود وجود داشته باشد و شرکت عمران زاینده رود دریاچهای دارد که با استفاده از آب بالای دریاچه و حفر چاه آب این منطقه تأمین شده مشکلی ندارد چون در این منطقه منافع مطرح است و قدرت تأمین هزینههای آن را دارند آب مصرفیشان تأمین است اما برای مردمی که قدرت تأمین هزینهها را ندارند آبی وجود ندارد.
وی با انتقاد از بی تفاوتی و بیاهمیتی مسئولان استانی به شهرستانهای غرب استان، گفت: احتمالاً برای مدیران استان منطقه غرب اهمیتی ندارد و نجابت، صبر و فرهنگ بالای اهالی آن منطقه به باقی ماندن و حل نشدن این مسائل کمک کرده است مردم علاقهمند به درگیری و اختلاف نیستند اما متأسفانه مسئولان و مدیران از این رفتار بزرگمنشانه و سکوت ساکنان این منطقه سوءاستفاده کردهاند زیرا مشکل شهرستانهای غرب استان اصفهان تنها در موضوع آب نیست؛ ما مشکلات درمانی، بهداشتی، راهسازی و جاده سازی، آموزشی و بسیاری موضوعات دیگر نواقص و کمبودهای جدی وجود دارد که همچنان این منطقه شاهد بیتفاتیها، بیمهریها و بیاهمیتی هستند که امیدواریم مسئولان استان نگاه بهتری به شهرستانهای غرب استان و چادگان که نگین گردشگری اصفهان است داشته باشند.
۶ شهرستان فریدن با تانکر آبرسانی میشود
عباس محمدصالحی عضو شورای اسلامی استان اصفهان و شورای عالی استانها در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: در شهرستان فریدن ۲۸ روستا وجود دارد که تا پیش از این ۱۰ روستای آن با تانکر آبرسانی میشد؛ در دو سال اخیر به دلیل بارندگی بیشتر برخی مشکلات آبی تا حدودی کمتر شده اما این به معنای رفع کامل آنها نیست.
وی با بیان اینکه امسال شش روستای فریدن با تانکر آبرسانی میشود، افزود: وضعیت چهار روستای دیگر از ۱۰ روستای بدون آب تقریباً تا حدی بهتر شده البته هنوز مشکلاتی دارند و وضعیت به حد مطلوب نرسیده است.
عضو شورای اسلامی شهر فریدن تصریح کرد: درخواستهای بسیاری در سالهای گذشته برای تخصیص بودجه و حل مشکلات این روستاها داشتهایم که هنوز بعد از گذشت سالها بودجهای اختصاص نیافته در صورتی که با اختصاص ۶.۵ میلیون مترمکعب مشکلات آب شرب چهار شهرستان غرب استان برطرف میشود که هنوز اقدام اساسی در این خصوص انجام نشده اگرچه مجوزهای آن صادر شده و وزارت نیرو نیز برای آن پیگیر است اما هنوز وارد فاز اجرایی نشده به دلیل کمبود بودجه نشده است.
وی با بیان اینکه اولین اولویت ما آب شرب در این شش روستاست، گفت: سرچشمه زاینده رود که بخشی از آن از چهار شهرستان غرب استان است متأسفانه آب کشاورزی ما را به نصف کاهش داده و امروز آب چاههای کشاورزی نیز کاهش داشته علاوه بر آن کشاورزان موظف به نصب کنتور شدهاند که وضعیت آب نسبت به گذشته بسیار کاهش داشته در صورتی که این شهرستانها خود به نوعی سرچشمه آب اصفهان هستند اما هنوز کمبودهایی در بخش آب شرب و کشاورزی دارند.
محمدصالحی در خصوص این شش روستای بدون آب شرب فریدن، اظهار کرد: شش روستای نماگرد، غرغن، سواران، قلعه ملک، نسار و طرار در فریدن بدون آب شرب هستند و با تانکر آبرسانی میشوند، همچنین برخی روستاهای دیگر که از آب چاه استفاده میکنند نیتراته است که امیدوارم مسئولان به وضعیت آب در غرب استان توجه بیشتری کنند.
خشکی ۵۳ مزرعه در فریدونشهر
سیفالله عظیمانی عضو شورای اسلامی شهرستان فریدونشهر در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، در خصوص وضعیت آب این شهرستان، اظهار کرد: شهرستان فریدونشهر روان آبهای بسیاری دارد که سالیانه یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون متر مکعب آب از اطراف شاهان کوه در این شهرستان خارج میشود همچنین ۵۰ هزار هکتار جنگلهای زاگرسی در این منطقه وجود دارد که از جنگلهای زاگرسی ۴۰ درصد آبهای ایران استحصال میشود.
وی در خصوص توافقهای ۱۵ سال گذشته در موضوع آب این منطقه، افزود: از وقتی که تونل چشمه لنگان و خدنگستان احداث شد ۵۳ مزرعه در این شهرستان خشک شد و ۱۵ سال پیش در تفاهم نامهای بین سازمان آب منطقهای و کشاورزان منطقه قرار بود اکنون ۴۵۰ لیتر آب به مزارع فریدونشهر اختصاص یافته باشد؛ علاوه بر این در زمان سفر آقای خاتمی رئیس جمهور وقت آن زمان مقرر شد ۲۰۰ لیتر آب به آب شرب و کشاورزی فریدونشهر اضافه شود که مجموعاً ۶۵۰ لیتر آب باید به این منطقه اختصاص مییافت اما هنوز پس از ۱۵ سال این آبرسانی به صورت کامل انجام نشده است.
این عضو شورای اسلامی شهر فریدونشهر تصریح کرد: سدی به نام رودبار در استان لرستان احداث شده که ۴۵ کیلومتر آبی که به صورت یو شکل وارد استان اصفهان شده و برمیگردد را خشک کرده و حقابه این سد طبق قانون رها نشده و بندی هم که برای انحراف آب چشمه لنگان به طرف اصفهان زدهاند رودخانه یلان است و آب منطقهای حقابه زیست محیطی این رودخانه را هم رها نمیکند.
وی با بیان اینکه فریدونشهر طبق مطالعات دانشگاه صنعتی اصفهان آب زیرزمینی برای احداث چاه ندارد، گفت: آب بسیاری از مناطق، از شهرستان فریدونشهر تأمین میشود اما شهرداری فریدونشهر برای فضای سبز شهر آبی ندارد؛ آب زیرزمینی در این منطقه نیز وجود ندارد که به مصارف امور شهرداری برسد.
عظیمانی در خصوص روستاهای پشت کوه فریدونشهر، اظهار کرد: برخی روستاهای پشت کوه فریدونشهر در ایام تابستان با مشکل آب مواجه هستند و در برخی از ماههای سال با تانکر آبرسانی میشوند که در سالهای گذشته این وضعیت بسیار بد بود اما امسال به دلیل وضعیت بهتر بارندگی وضع این روستاها تا حدودی بهتر است.
وی در خصوص وجود نیترات در برخی مناطق شرق فریدونشهر، افزود: آب فریدونشهر به دلیل تأمین شدن از سد چشمه لنگان کیفیت خوبی دارد اما در برخی مناطق شرقی این شهرستان مانند روستای برف انبار به لحاظ برداشت آب از چاه آب این منطقه نیتراته است و کیفیت کمتری دارد.
به گزارش ایمنا، نیاز روستاهایی که از آن سخن به میان آمد تا حد زیادی همانند غیزانیه خوزستان است، غیزانیهای که مظلومیتش به یکباره در تمام کشور پیچید و چند روز بیشتر طول نکشید تا عملیات عمرانی برای احداث زیرساختهای آبرسانیش آغاز شود.
اما روستاهای دیگر چه میشود؟ کسی صدای آنها را خواهد شنید یا مردم آن باید تا پایان عمر خود چشم براه تانکرهای آبرسانی بمانند؟
گزارش از شهین اصلانی خبرنگار سرویس پارلمان خبرگزاری ایمنا
نظر شما