به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، این روزها کشاورزی شهری بازگشتی جالب و متفاوت با گذشته را تجربه می‌کند؛ برخی از برنامه‌ریزان در شهرهای آمریکایی نظیر دیترویت، واشنگتن و سان‌فرانسیسکو مردم را به پرورش غلات در پشت بام‌ها و فضاهای خالی اطراف خانه‌های خود تشویق می‌کنند. برخی دیگر نیز از مردم خواسته‌اند باغ‌های اجتماعی را از نو رونق ببخشند چرا که کشاورزی شهری را راهکاری مناسب برای حل مشکل برهوت‌های غذایی در مناطق فقیرنشین ایالات متحده آمریکا می‌دانند. اما آیا این مزارع شهری می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی کمک کند؟ آیا فقر به واسطه پرورش و فروش محصولات کشاورزی در شهر کاهش می‌یابد؟
بدیهی است که کشاورزی شهری می‌تواند به مناطق فرسوده روحی دوباره ببخشد و شور و نشاط را برای ساکنان آن به ارمغان آورد یا دست کم امنیت غذایی را برای مردم منطقه فراهم آورد. اگرچه مزارع شهری تمام نیازهای تغذیه‌ای شهروندان را برطرف نمی‌کند، با این حال، می‌تواند سبک تغذیه سالم را در میان آن‌ها ترویج دهد و امنیت غذایی را برای آن‌ها فراهم آورد. نظرات موافق و مخالف زیادی در خصوص مزایای کشاورزی شهری وجود دارد که در اینجا به شرح بعضی از آن‌ها پرداخته می‌شود.
کشاورزی شهری تمام نیازهای تغذیه‌ای یک شهر را برطرف نمی‌کند
شاید از نظر بسیاری از مردم مهم‌ترین فایده کشاورزی شهری جنبه تغذیه‌ای آن باشد اما در واقع این طور نیست. در زمان‌های گذشته، باغ‌ها و مزارع شهری اغلب با هدف جبران کمبود مواد غذایی احداث می‌شد. مثلاً پس از رکود اقتصادی سال ۱۸۹۳ در آمریکا، شهردار دیترویت مردم نیازمند را به پرورش سیب‌زمینی در زمین‌های خالی شهر مجبور کرد تا از این طریق از گرسنگی آن‌ها در این بحران بزرگ جلوگیری به عمل آورد. "باغ‌های پیروزی" در طی جنگ جهانی اول و دوم نیز حاکی از تلاش مردم برای تأمین میوه و سبزیجات در دوران جنگ بود.
اما این روزها، آمریکایی‌ها دیگر با کمبود غذا مواجه نیستند چرا که کشاورزی صنعتی در مقیاس بزرگ تمام نیازهای شهروندان را حل می‌کند، پس چه چیزی می‌تواند مردم را به سمت پرورش سبزیجات در داخل و فضای اطراف خانه‌های خود سوق دهد؟
دو مشکل عمده در سیستم غذایی امروزی وجود دارد؛ اول اینکه همه مردم به طور برابر به غذای سالم و مقرون به صرفه دسترسی ندارند و به پرورش میوه و سبزیجات بیشتر از غلات اهمیت می‌دهند. از سوی دیگر، بسیاری از شهرها نسبت به میزان مواد غذایی تولیدی خود محدودیت دارند؛ به عنوان مثال، تحقیقات حاکی است که در شهر نیویورک هر قطعه زمین خالی تنها مواد غذایی مورد نیاز برای ۱۶۰ هزار نفر را تأمین می‌کند که البته این رقم در شهرهایی نظیر دیترویت با جمعیت کمتر و زمین‌های کشاورزی بیشتر افزایش خواهد یافت.
اگر واقع‌بینانه‌تر به موضوع فکر کنیم می‌بینیم که مزارع شهری منابع بیشتری از محصولات سالم و ارزان‌قیمت را برای بعضی از خانواده‌ها فراهم می‌آورد. شواهد نشان می‌دهد افرادی که در مزارع شهری مشغول کار هستند بیشتر از سایرین میوه و سبزیجات مصرف می‌کنند که همین امر سلامت بیشتری را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورد.
فواید کشاورزی شهری برای جامعه و ارتباطات اجتماعی
برنامه‌ریزان شهری در کلان‌شهرهایی نظیر دیترویت و کلیولند در آمریکا ایجاد باغ‌های اجتماعی و کشاورزی شهری را در میان شهروندان خود ترویج داده‌اند تا از این طریق به مناطق فرسوده روحی دوباره ببخشند. به نظر می‌رسد که مزارع شهری از این جنبه بسیار مؤثر واقع شده است چرا که با افزایش نشاط در مناطق قدیمی و فرسوده دیترویت و کلیولند میزان جرم و جنایت به طور چشمگیری کاهش یافته است و تعامل اجتماعی و همدلی بین ساکنان با افزایش قابل توجهی مواجه بوده است.
علاوه بر این، تحقیقات حاکی است در مناطقی که مردم به صورت جمعی در تولید محصولات کشاورزی شرکت می‌کنند، افسردگی، خشونت و حتی آمار طلاق به مراتب کمتر از مناطق بتنی و بی‌روح شهری است. جالب است بدانید که کشاورزی شهری وضعیت اقتصادی ساکنان را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث کارآفرینی برای افراد علاقمند می‌شود. آموزش کشاورزی، رشد جوانان و فرصت‌هایی برای آموزش نیروی کار از دیگر مزایای اجتماعی ایجاد مزارع شهری است.
نظر شما