سولماز حسینیون در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: مدیریت بحران دارای یک چرخه است که قسمتی از آن پاسخگویی(RESPONSE) است و ما در بهترین حالت ممکن به این بخش از مدیریت بحران پاسخ داده‌ایم.
وی افزود: سوله‌های مدیریت بحران برای پاسخگویی ساخته شده است که متأسفانه بسیاری از آنها کارکردهای دیگری دارند و از نظر امکانات چندان مناسب نیستند و به نکات جانبی و ظریف در فرآیند ساخت این سوله‌ها توجه نشده است.
این دکترای شهرسازی خاطرنشان کرد: بخشی به نام پیشگیری در فرآیند مدیریت بحران وجود دارد که فرایندی طولانی مدت است، همانطور که شهرسازی به صورت تدریجی شکل گرفته و تکامل پیدا می‌کند و طی مدت ۱۳ سال پارک‌ها، باغات و فضای باز زیادی را از دست دادیم، فرآیند پیشگیری از زلزله نیز زمان بر است.
باید از نابودی فضاهای باز شهری جلوگیری کنیم
حسینیون با اشاره به اقدامات قابل انجام برای پیشگیری از خسارات زلزله در بازه زمانی کوتاه، تصریح کرد: باید به سرعت در مقابل نابودی فضاهای باز شهری را بگیریم، در این راستا باید ضوابط و قوانین نوسازی شهری و بافت فرسوده که موجب نابودی فضاهای باز می‌شود را متوقف کنیم، البته انجام این کار با مقاومت روبرو می‌شود زیرا حتی در ذهن مردم نیز اینگونه جا افتاده که این کار اقدامی متناسب است.
وی عنوان کرد: چنانچه مکانی در شهر همچنان باغ و فضای سبزی باقی مانده است، شهر برای حفظ این فضاهای باز هزینه کند، به طور مثال در منطقه ۲۲ کلانشهر تهران فضایی وجود داشته که قرار بوده تبدیل به پارک شود اما در حال حاضر بنا بر این است که در این فضا ساخت و ساز انجام شود.
این دکترای شهرسازی با بیان اینکه شهر باید حفظ فضاهای باز شهری را برای حفظ جان شهروندان خود انجام دهد، ادامه داد: شهرداری با کمبود بودجه مواجه است، اما بستگی دارد که چه چیز را در اولویت قرار می‌دهیم، اگر جان مردم این کلانشهر مهم است باید از نابودی فضاهای باز و اقداماتی نظیر تجمیع که موجب از بین رفتن این فضاها می‌شود، جلوگیری شود.
ایمن سازی مسیرهای منتهی به فضاهای حیاتی شهر
حسینیون تاکید کرد: مسیرهای تخلیه امن مشخص شده است، اما همین مسیرها ایراداتی دارند، مسیرهای منتهی به سوله‌های مدیریت بحران، مسیرهای منتهی به بیمارستان‌ها و مسیرهای منتهی به فضاهای حیاتی در زمان بحران، باید شناسایی شده، پاکسازی و تجهیز شوند.
وی افزود: چنانچه نمای ناامنی وجود دارد باید تخریب و ایمن سازی شده و هر خطری که وجود دارد باید پاکسازی شود، به علاوه این مسیرها باید برای شهروندان مشخص شود تا همه بدانند اینها راه‌هایی حفاظت شده در صورت وقوع بحران است.
این دکترای شهرسازی اظهار کرد: حتی مدارس نوسازی که با عنوان تجهیز و نوسازی مدارس ساخته شده است، حتی از نظر معماری داخلی نیز مناسب شرایط بحران نیستند؛ سنگ‌های لیز، پله‌های کوتاه و شرایطی که در حالت عادی نیز برای دانش آموزان مناسب نیست.
حسینیون ادامه داد: فضاهای پشتیبان مثل مدارس، فضاهای امدادی مثل بیمارستان‌ها و پاسگاه‌های پلیس باید به صورت جدی تجهیز و مناسب سازی شوند تا بتوانند کارایی مناسب خود را در زمان بحران داشته باشند، اما متأسفانه مناسب سازی نشده‌اند.
وی با اشاره به نقشه‌های تخلیه اضطراری، گفت: بسیاری از مدارس به عنوان مکان‌هایی برای تخلیه اضطراری انتخاب شده‌اند زیرا محله فضای بازی نداشته است در حالی که برخی مدارس مشخص شده اصلاً حیاط ندارد و بعضاً از نظر سازه‌ای مقاوم نیست.
این دکترای شهرسازی تاکید کرد: باید به سمت منظر شهری ایمن حرکت کنیم، بدین معنا که در شهری مثل تهران نه فقط، به دلیل نما اسلامی و مباحث فرهنگی، بلکه به دلیل بحث ایمنی باید به‌کارگیری نما سنگی ممنوع شود در حالی که متأسفانه نه فقط در بناهای تازه ساز نما تمام شیشه‌ای داریم که نوع نما باید تغییر کند؛ تابلوها، علائم و پل‌ها نیز باید ایمن سازی شود.
حسینیون با اشاره به ایمن سازی حمل و نقل عمومی، خاطرنشان کرد: مترو شهرها اگر بنا بر ادعای سازندگان آن از نظر سازه‌ای امن باشند، از نظر عناصر غیر سازه‌ای و مدیریت بحران، ناامن است، زیرا سقف‌های کاذبی در فضاهای آن نصب شده و نماهایی به کار رفته که در زمان زلزله امن نیست.
وی با بیان اینکه حمل و نقل عمومی و زیرساخت‌های حرکتی مردم نیز دچار مشکلات جدی است، ادامه داد: در داخل ایستگاه‌های مترو، دستورالعملی برای تخلیه اضطراری و کمک‌های اولیه وجود ندارد و آموزش خاصی نیز به افرادی که از مترو استفاده می‌کنند، داده نمی‌شود؛ با توجه به اینکه جمعیت زیادی با مترو در حال رفت و آمد هستند در صورت وقوع زمین لرزه کم قدرت نیز جان افراد به دلیل ترس و هجوم برای خارج شدن، در خطر است.
این دکترای شهرسازی تصریح کرد: در بهترین شرایط برای مقابله با زلزله، بحث‌های مقاومت سازه‌ای را دنبال می‌کنیم در حالی که مقاومت سازه‌ای تنها بخشی از مدیریت بحران است.
نظر شما