به گزارش ایمنا به نقل از روابط عمومی معاونت فرهنگی، به جهت اینکه پوششهای نظام بیمههای اجتماعی محدود و برای تأمین خسارات کافی نیست، لذا صنعت بیمه توسط شرکتهای بیمه عرضه میشود. این بیمه که به بیمههای بازرگانی یا اختیاری نیز معروف است، انواع مختلفی دارد و قلمرو آن از نظر موضوع به بیمه اموال شامل خودرو، آتشسوزی، مهندسی میشود. از جهت بیمه مسئولیت مدنی، حرفههای مشاغل مختلف، کارفرما در مقابل کارگران و مؤسسه حمل و نقل، و از لحاظ اشخاص بیمه حوادث، درمان و عمر را در بر میگیرد. در این نوع بیمهها نیز تعهد دو طرفه است یعنی بیمهگر در ازا دریافت حق بیمه از بیمهگذار، خدمات بیمه در اختیار وی قرار میدهد.
۱) چنانکه اشاره شد، مهمترین ویژگی بیمههای بازرگانی اختیاری بودن آن است. در حالی که بیمههای اجتماعی اجباری است.
۲) در بیمههای بازرگانی وضعیت هر بیمه گذار متناسب با نوع و پوشش بیمهای و تعهدات خریداری شده حق بیمه متفاوت خواهد بود. اما در بیمههای اجتماعی نرخ و مزایای بیمه برای همه بیمه شدگان یکسان است و همه بیمه شدگان صرفنظر از موقعیت خود از تکلیف و حقوق یکسانی را در مقابل بیمه گر خود برخوردارند.
۳) در بیمههای بازرگانی تعهد بیمه گر در مقابل پرداخت حق بیمه، به بیمه گذار قرار میگیرد و چنانچه بیمه گذار حق بیمه مقرر را نپردازد، بیمه گر تعهدی بر عهده نخواهد داشت. زیرا که تعهد بیمه گر منوط به دریافت حق بیمه میباشد. در حالی که در بیمههای اجتماعی با توجه به ماهیت حمایتی اقشار جامعه اعم از کارفرمای بخش خصوصی و دولتی تعهدات بیمه گر الزاماً در مقابل پرداخت حق بیمه قرار نمیگیرد. چه بسا در صورت عدم پرداخت حق بیمه، بیمه گر هم چنان مکلف به ایفای تعهدات خود باشد.
۴) در بیمههای بازرگانی تمام حق بیمه را بیمه گذار پرداخت مینماید. لیکن در بیمههای اجتماعی قسمت اعظم حق بیمه را کارفرما میپردازد و تنها قسمتی از حق بیمه توسط بیمه شده پرداخت میشود.
نظر شما