مطبوعات و رسانههای آزاد و شفاف در هر جامعهای، از ارکان توسعه و دموکراسی محسوب میشود، لذا خبرگزاری ایمنا، مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه آرمان ملی، در صفحه نخست امروز خود با تیتر «تمرکز دولت بر مقابله با قاچاق پوشاک و کفش» به بررسی اقدام هماهنگ و مثبت دولت در بورس پرداخت و نوشت: با نظر به سخنان سخنگوی دولت که اظهار کرده کفش، پوشاک، لوازم خانگی و قطعات خودرو اقلام درشت قاچاق کشور را تشکیل میدهد و با توجه به بازار وسیع این اقلام در کشور میتوان به روشنی دید که قاچاق چه ضربهای به اقتصاد کشور وارد میکند. جستوجوی سریعی در منابع اولیه و اعداد مربوط به ایجاد شغل در کشور و مقایسه آن با قاچاق به سادگی نشان میدهد که سودجویانی که به قصد تسخیر بازارها، از همه ابزارهای موجود استفاده میکنند تا بر حجم قاچاق بیفزایند، چه نقش مؤثری در از بین بردن شغلها در کشور دارند. از لوازم خانگی و موبایل گرفته که تولیدکنندههای داخلی به حاشیه رفته و برندهای خارجی که اغلب با قاچاق وارد کشور میشوند، یکهتاز بازارها شدهاند تا کفش و کیف و منسوجات. جالب اینکه قاچاق در کشور ما به جاهایی کشیده شده که از نظر فقدان اخلاق، انسان انگشت به دهان میماند. برای مثال چندی پیش سخنگوی ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز به نکته ترسناکی اشاره کرده بود. حمیدرضا دهقانینیا اظهار کرد که هر کالا در دسته لوازم خانگی در بازار با روکش جدید، الزاماً قاچاق نیست. ما شاهد واردات کالاهای دست دومی در بازار هستیم که پوسته و برچسب آنها تغییر یافته و به عنوان کالای نو و ۲۰۱۹ به فروش میرسند. به نظر میرسد کسانی که سرمایه خود را صرف خرید لوازم خارجی میکنند، باید به چند نکته توجه کنند. نکاتی که میتواند به سادگی موجب رشد و ارتقای کیفیت و کمیت تولید در داخل کشور باشد. اکنون دولت بنا به اظهارات ربیعی، در تلاش است با جلوگیری از قاچاق، و با تمرکز بر بخش کیف، کفش و منسوجات، شغلهای از بین رفته را بار دیگر احیا کند. بر این اساس دیگر بخشها وظیفه مهمی در همراهی دولت دارند.
روزنامه ابتکار، در صفحه نخست امروز خود با تیتر «گذر احمدینژاد از مسیر فراموشی» به بررسی عوامل امیدواری رئیس دولتهای نهم و دهم درباره بازگشت به قدرت پرداخت و نوشت: هفت سال از تحویل مسئولیتش میگذرد اما هیچگاه نخواست باور کند که دیگر جایی در میان جامعه رایدهنده به خودش را ندارد. او همیشه تلاش کرده تا دوباره به صدر اخبار برگردد و هر بار با اظهارنظرهای عجیب و حمله به دولت و قوه قضائیه به نوعی حضورش را در فضای سیاسی کشور اعلام کرده است.
محمود احمدینژاد چهره سوختهای که حالا گویی شرایط را برای حضور در قدرت را بیش از هر زمان دیگری مهیاتر میبیند و نزدیکان او خبر از برگشت احمدینژاد به صحنه رقابتی در انتخابات ۱۴۰۰ میدهند. اما آنچه که در جامعه رخ داده عبور از جریانها و طیفهایی است که عملکردشان باعث ایجاد چنین شرایطی در بین جامعه و ناامیدیها آنها شده است. او که پیش از این تلاش داشت خود را به عنوان یک جریان سوم ناجی وضعیت موجود معرفی کند حالا در غیاب جریانهای سیاسی و سوار شدن بر موج بیاعتمادی نسبت به آنها در تلاش است دوباره نه تنها به صدر اخبار برگردد؛ بلکه حتی این جسارت را به خود بدهد که بعد از رد صلاحیت در دوره قبل ریاستجمهوری، دوباره در انتخابات ۱۴۰۰ نامزد ریاستجمهوری شود.
محمود احمدینژاد در انتخابات ۱۳۹۶ خیلی جدی دوباره وارد فضای سیاسی کشور شد تا مانند دیگر رؤسای جمهور کشور فراموش نشود. در آن دوره او البته دو یار و حامی همیشگی خود را (مشایی و بقایی) در کنارش داشت و با توجه به اینکه جریان اصولگرایی تا حدود زیادی او را طرد کرده بودند باز وارد میدان رقابتی انتخابات ریاستجمهوری شد. اما رد صلاحیتش به او و یارانش فهماند که نه تنها در میان جامعه رایدهنده جایگاهی ندارد؛ بلکه حتی از نظر مراجع نظارتی صلاحیت او برای نامزدی در انتخابات نیز مورد تأیید نیست. این فضا و همچنین جدایی طرفداران و وزرای دولت قبل که اکثریت قریب به اتفاق آنان، راه خود را با احمدینژاد جدا کردهاند، خودش پیامی جدی برای رئیس دولتهای نهم و دهم داشت.
روزنامه همدلی، در صفحه نخست امروز خود با تیتر «خاتمی نگران آینده کشور است» در گفت و گو با محمود میرلوحی به بررسی طرح آشتی ملی پرداخت و نوشت: میرلوحی در ادامه اظهار کرد: کشور ما اکنون با چالشهای جدی مواجه شده است. ببینید در آغاز انقلاب و در همان ۱۰ سال اول با جنگ درگیر شدیم، و در دهه اخیر با تحریم، مسئله پرونده هستهای ایران و در ادامه دولتهایی که سرکار آمدند، مجلسهایی که آمدند و فراز و فرودهایی که در کشور بود. آقای خاتمی در سال ۷۶ با اصلاحات سرکار آمد که به نظر میرسید فرصتی در اختیار کشور قرار گرفته که از مشکلات جنگ گذشتهایم. در دوره قبل آیتالله هاشمی هم زحماتی کشیدند، اما در ادامه بالاخره جامعه ایران نتوانست به مطالباتی که اوایل انقلاب داشت بهواسطه جنگ برسد و بخش زیادی از آن عملی نشده بود. البته در حوزه اقتصادی آقای هاشمی اقداماتی انجام دادند، در حوزه اجتماعی، سیاسی و فرهنگی نظرات و مطالباتی بود که آن اتفاقات که در سال ۷۶ افتاد و این مسیر را هموار کرد و کشور تا اندکی توانست رو به توسعه همه جانبه و پیشرفت برود که بخشی از آن طی شد. اما در ادامه شاهد بودیم که در سال ۸۴ دستانداز جدیدی در کشور درست شد که به یکباره کشور که در مسیر اصلاحات بود، به لطف آقای احمدینژاد دوربرگردان تندی زد. در ادامه گرفتاریهای ۸۸ پیش آمد و تحریمها و قطعنامههای مختلف شورای امینت سازمان ملل متحد و شورای حکام. خلاصه کشور در مشکلاتی افتاد که محصول آن ۶ ابرچالش شده است که امروز با آن مواجهه است. هم در صحنه بینالمللی و هم در صحنه داخلی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و مسائلی که کشور با آنها مواجه است. آقای خاتمی مدتی است که پیشنهاد میکند ظرفیتهای داخلی کشور بکار گرفته شود. متأسفانه سالهاست کشور را به بخش خودی و غیرخودی تقسیم کردهایم و این دایرهها هر روز تنگتر میشود؛ این در شرایطی اتفاق میافتد که کشور نیاز اساسی به همدلی و همبستگی و حضور همه نیروها و همگرایی همه ظرفیتها و توانهای فرهنگی و قومی دارد. آقای خاتمی نگران آینده کشور است.
روزنامه دنیای اقتصاد، در صفحه نخست خود با تیتر «روز تغییر کانال در بازارها» به بررسی روند شاخصها در «نیما»، «فردوسی» و «حافظ» پرداخت و نوشت: نخستین روز هفته، روز تغییر کانال بازارهای مختلف بود. در بازار سهام که به نام تالار حافظ شهره شده است، شاخص کل بورس از کانال یک میلیونی پایین رفت. برخی کارشناسان باور داشتند، تغییر کانال بورس به واسطه تعدیل هیجانات رخ داد و هر چقدر تلاطم بازار سهام کاهش پیدا کند، نقش تحلیل در انجام معاملات میتواند پررنگتر شود. زمانی که شاخص کل بورس بهطور مستمر افزایشی نباشد، انتظارات کاذب کمتری نیز در میان فعالان میتواند شکل بگیرد. در بازار موازی سهام، دلار هم در سامانه نیما و هم در راسته فردوسی (بازار آزاد) وارد کانالهای بالاتری شد. در سامانه نیما قیمت این ارز از کانال ۱۵ هزار تومانی گذر کرد و برای اولین بار وارد کانال ۱۶ هزار تومانی شد. رشد قیمت دلار در سامانه نیما میتواند انگیزه صادرکنندگان برای عرضه ارز را افزایش دهد و از ورود تقاضای آربیتراژی نیز جلوگیری کند. در خیابان فردوسی نیز معاملهگران دلار را با قیمت ۱۷ هزار و ۲۰۰ تومان معامله میکردند که ۳۰۰ تومان بیشتر از روز پنجشنبه بود. روز شنبه در بازار سکه و طلا نیز، سکه طرح جدید مجدداً از مرز ۷ میلیون تومانی عبور کرد. بخشی از علت رشد سکه تمام، رکورد زنی طلا در بازارهای جهانی و قرار گرفتن در محدوده هزار و ۷۴۰ دلاری بود. «دنیای اقتصاد» دلایل این تغییر کانالها را بررسی کرده است.
روزنامه کیهان، در صفحه نخست امروز خود با تیتر «وعدههای دولت راستگویان؛ ملت ایران! یادتان هست؟» به بررسی وعدههای دولت دوازدهم پرداخت و نوشت: هرچند از همان ابتدا هم وعدههای بزرگ آقای روحانی نشان میداد که جنس انتخاباتی دارند و به همراه تاکتیک رقیب هراسی لازم بودند تا روحانی بتواند از انتخاباتهای ۹۲ و ۹۶ عبور کند. یادمان نمیرود که ستادهای انتخاباتی رئیسجمهور مردم را از دلار ۵ هزارتومانی، سکه یک میلیونی و پراید ۲۰ میلیونی در صورت رأی نیاوردن روحانی میترساندند و این روزها با دلار ۱۷ هزار تومانی، سکه هفت میلیونی و پراید ۷۰ میلیونی دیگر نیازی به کندوکاو، نظرسنجی و یا اندک مقایسهای برای اثبات این مسئله نیست که این دولت در تحقق اَقل وعدههای پرطمطراق خود به مردم هم ناکام و ناموفق بوده و مردم هم اثرات آن وعدهها را با گوشت و پوست خود احساس کرده و طعم تلخ آن را در زندگی و معیشت خود چشیدهاند. بیثمری وعدهها چنان عیان بود که چندی پیش معاون حقوقی رئیسجمهور هم به پوچی آنها اشاره داشت و خیلی ساده و صریح گفته بود: «اصلا هر رئیسجمهوری باید همینها را بگوید، شما هم اگر بخواهید رئیسجمهور شوید باید اینها را بگویید.» در این گزارش اما تنها بخشی از دهها و صدهها وعدههای پر زرق و برق انتخاباتی دولت تدبیر و امید که ارتباط مستقیم با معیشت و زندگی مردم داشتند را مورد بررسی قرار دادهایم تا صرفاً میزان صداقت دولتمردانمان را بیشتر و بهتر درک کنیم. چه آنکه آقای روحانی در لابه لای وعده و وعید های انتخاباتی خود گفته بود: «هرکس وعده دهد و عمل نکند، گناه بزرگی کرده است. حتی اگر من مسئول شوم و نتوانم به وعدههای خود عمل کنم، باید جرأت این را داشته باشم که آن را به مردم بگویم….»
نظر شما