آیا روزه گرفتن باعث افزایش احتمال ابتلا به کرونا می‌شود؟

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان گفت: با توجه به هم زمانی پاندمی کووید۱۹ با ایام ماه مبارک رمضان و مستعد بودن روزه داران به خشکی دهان، احتمال بیماری‌زایی توسط این ویروس افزایش می‌یابد.

الهه قاسم‌زاده حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه کاهش مواردی در محیط دهان مانند لغزندگی، خاصیت ضد میکروبی، توانایی شست‌وشوی میکروبی هوشمندانه، ترمیم زخم‌ها و بروز ضایعات مخاط دهان از دلایل بیماری‌زایی ویروس کرونا است، اظهار کرد: همچنین افزایش احتمال التهاب دهان، بیماری‌های تنفسی و فعالیت مجدد ویروس‌های نهفته از دیگر دلایل مستعدساز بیماری‌زایی این ویروس است.

وی در ارتباط با کاهش لغزندگی توضیح داد: قسمت اعظم بزاق دهان از آب تشکیل شده است، بنابراین باعث لغزندگی مخاط و در نتیجه راحتی در صحبت کردن، جویدن، بلعیدن و جلوگیری از آسیب دیدگی در حرکت و ضربه‌های کوچک می‌شود، به همین دلیل افراد مبتلا به خشکی دهان، در معرض آسیب‌بینی مکرر مخاط دهان قرار می‌گیرند.

این متخصص بیماری‌های دهان، فک و صورت دانشگاه علوم پزشکی کاشان تصریح کرد: بزاق به دلیل داشتن پروتئین‌ها و اجزایی مانند لیزوزیم، لاکتوفرین، فیبرونکتین، هیستاتین‌ها، سیستاتین‌ها، ایمونوگلوبین A ترشحی، ایمونوگلوبین M وG  قادر به از بین بردن بسیاری میکروب‌ها در مرحله ابتدایی ورود به دهان است و غلظت این اجزا در افراد با خشکی دهان کاهش می‌یابد.

وی با توجه دادن به خشکی دهان و تاثیر آن در کاهش توانایی شست‌وشوی میکروبی هوشمندانه ادامه داد: در داخل حفره دهان میکروارگانیسم‌هایی به طور دائم و بدون ایجاد بیماری زایی مستقر می‌باشد که فلور نرمال نامیده می‌شود و تأمین کننده سلامت انسان است، ورود هر میکروارگانیسم اضافه‌تر، منجر به بیماری زایی می‌شود و این میکروارگانیسم‌های اضافی مانند ویروس آنفلونزا، باکتری‌های ایجاد کننده بیماری‌های تنفسی و قارچ‌ها توسط بزاق از داخل دهان شست‌وشو داده شده و حذف می‌شوند تا مانع چسبندگی آن‌ها به سلول‌های اپیتلیوم پوشاننده دهان شود و در افراد با خشکی دهان این خاصیت کاهش می‌یابد.

قاسم‌زاده حسینی خاطرنشان کرد: روزانه به مقدار ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلی لیتر بزاق در دهان تولید می‌شود که ۵۰ درصد آن با خوردن غذا و نوشیدنی و صحبت کردن تحریک می‌شود، بنابراین مقدار بزاق تحریکی با کاهش میزان خوردن و آشامیدن کاسته می‌شود و خشکی دهان را به دنبال دارد.

وی با توضیح اینکه خشکی دهان باعث التهاب مخاط دهان و تجمع میکروارگانیسم‌ها در ناحیه دهانی‌حلقی می‌شود، افزود: التهاب مخاط دهان در اثر خشکی دهان، سلول‌های پایه را در معرض خطر قرار می‌دهد و گیرنده‌هایی که برای چسبندگی باکتری‌ها و ویروس‌های بیماری‌های تنفسی فوقانی لازم است را بدون محافظ می‌کند و آن‌ها را در اختیار این میکروب‌ها قرار می‌دهد، بنابراین بیماری زایی با سهولت بیشتری اتفاق می‌افتد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان اضافه کرد: افرادی که برای تنفس عادت به بازکردن دهان دارند و یا در افرادی که تحت لوله گذاری در بیمارستان هستند و دهان آن‌ها برای مدت طولانی باز است، خشکی دهان و احتمال بیماری زایی شایع‌تر خواهد بود.

وی افزود: با خشکی دهان سلول‌های دفاعی کاهش یافته و ویروس‌های نهفته مانند هرپس (تبخال) و سایتومگالوویروس مجدداً فعال می‌شوند که می‌توانند به راه هوایی فوقانی و تحتانی آسیب بزنند، بنابراین احتمال بروز بیماری تنفسی افزایش می‌یابد.

قاسم‌زاده حسینی با اشاره به اینکه خشکی دهان سبب کاهش ترمیم زخم‌ها و ضایعات مخاط دهان می‌شود، تصریح کرد: در صورت آسیب به مخاط دهان، بزاق در ترمیم ضایعات کمک کننده خواهد بود، بنابراین در افراد با خشکی دهان ترمیم آسیب‌ها به تعویق می‌افتد و اولین سد دفاعی که همان دست نخوردگی و سالم بودن مخاط است از بین می‌رود و فرصت بیماری زایی افزایش می‌یابد.

وی با توضیح اینکه باید در ایام روزه‌داری از خشکی دهان جلوگیری شود، گفت: پرهیز از کندن و پوسته پوسته کردن لب و مخاط داخل دهان، شست‌وشوی مکرر دهان با آب جوشیده ولرم و بیرون ریختن آن، استفاده از آدامس یا آب نبات ترش در فاصله وعده افطار تا سحر جهت تحریک بیشتر ترشح بزاق و ماساژ مکرر غدد بزاقی بناگوشی و تحت فکی هم در طول روز و هم در فاصله بین افطار تا سحر از جمله راهکارهای پیشگیری از خشکی دهان در ایام روزه داری است.

عضو هیأت علمی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان توضیح داد: چنانچه فردی علاوه بر ایام روزه داری در ایام دیگر هم دچار خشکی دهان است، باید جهت بررسی‌های بیشتر پزشکی به متخصصین بیماری‌های دهان مراجعه کند و تحت درمان قرار گیرد.‌

کد خبر 423298

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.