به گزارش خبرنگار ایمنا، شاید صحبت از تکنولوژی و پیشرفت علمی در گذشته کار سختی بود و یا شاید فقط متخصصان می‌توانستند در خصوص آن نظر دهند ولی حالا هر کودک یا نوجوان نسبت به پیشرفت تکنولوژی آگاه است.
کودکان امروزی زیر بار سختی‌های گذشته نمی‌روند و تکنولوژی را به کمک راحت طلبی خود آورده‌اند، به نوعی که امروز خانواده‌ها هستند که از بچه‌های خود درس تکنولوژی یاد می‌گیرند.
دانش آموزان بعد از تعطیلی اجباری مدارس با انواع مختلف آموزش مورد آزمایش قرار گرفتند، تا سرانجام آموزش و پرورش بتواند زیرساخت‌های آموزش آنلاین را برای دانش آموزان ایرانی فراهم کند.
آموزش آنلاین ابتدا در برنامه‌های خارجی همچون واتس اپ و تلگرام پیگیری شد، اما اصرار آموزش و پرورش بر ایجاد یک محیط آموزشی ایزوله مخصوص دانش آموز و معلم موجب شد سرانجام برنامه‌ای تحت عنوان "شاد" طراحی و شروع بکار کند، اما گویا در این زمینه دانش آموزان به امکانات "شاد" قانع نشده و انتظار بیشتری از آموزش و پرورش دارند.
مهندس‌های کوچک مجازی حال زیر بار برنامه‌ای که کند کار می‌کند، قطع و وصل فراوان دارد و اتصال به آن بسیار دشوار است، نمی‌روند، برای دانستن نظرات بیشتر دانش آموزان نه پای حرف‌ها آنها بلکه پای درد و دل آنها نشستیم.
شاد چه تفاوتی با برنامه‌های دیگر دارد؟
مهدی بلوری نژاد دانش آموز پایه یازدهم دبیرستان فرهنگ اصفهان است، او در خصوص ضعف برنامه شاد می‌گوید: " شاد برنامه‌ای منحصر به فعالیت‌های آموزشی وزارت آموزش و پرورش است اما هیچ تفاوتی میان این برنامه با دیگر برنامه‌های داخلی مشاهده نمیشه و به همون اندازه سرعتش پایینه."
بلوری نژاد در خصوص تفاوت شاد با دیگر نرم افزارهای پیام رسال داخلی اظهار می‌کند: "تنها تفاوتی که داره اینه که فقط دانش آموزان و دبیران رو دور هم جمع کرده اما حتی این تلاش برای ایجاد فضای انحصاری هم با وجود مشکلاتی که مکانیزم احراز هویت داره، ناکام مونده و تقریباً همه می تونن عضو بشن و حتی با عضو در گروه‌های درسی یک فرد بی ربط می تونه از وضعیت تحصیلی افرادی مطلع بشه."
او از سرعت پایین این برنامه نیز گله مند است: "شاد سرورهای خوب و درستی نداره با اینکه اینترنتش داخلیه و سرعتش باید بالا باشه واقعاً سرعت به شدت پایینی داره و استفاده ازش واقعاً سخته."
به جای آموزش، وقت تلف می‌کنیم
عادل پاکبان دانش آموز پایه دهم است، او نیز به شدت از شاد گله مند است و می‌گوید: " هدف آموزش و پرورش از ساختن شاد پرداختن به آموزش مسائل درسی دانش آموزان در ایام خانه نشینی بوده است ولی بیشتر به تلف کردن وقت دانش آموزان پرداخته؛ کیفیت پایین محتوای صوتی، سختی ارسال مطالب، نداشتن توانایی در ارسال پیام بین دانش آموزان، دانلود سخت محتوا وغیره از معایب این برنامه است."
گوشی من داغ کرده است!
مهسا اکبری مادری که برنامه شاد را برای فرزندش نصب کرده نیز دل خوشی از این برنامه ندارد: " برای نصب سه روز مشکل ورود به برنامه داشتیم و بعد از ورود به برنامه همچنان نوار ورود دانش آموز و معلم وجود دارد که ضعف بزرگی است، بعد از وصل برنامه و رد شدن از چندین فیلتر نیز با یک برنامه ضعیف رو به رو شدیم. با وجود اینکه مدت‌ها از اجبار به نصب این برنامه می‌گذرد هنوز بسیاری از اولیای همکلاسی‌های پسر من نتوانستند برنامه را نصب کنند چون نصب آن بسیار سخت است، در ضمن بعد از کلی اجبار سرانجام امتحانات و بخشی از آموزش‌ها در برنامه خارجی "واتس آپ" انجام می‌شود."
اکبری اضافه می‌کند: "وقتی داخل برنامه هستم گوشی من داغ می‌کند و از زمان نصب این برنامه گوشی من دچار مشکل شده است، مشکل اتصال زیادی دارد، پیام ارسالی به موقع نمی‌رسد و در گروه پیام برخی می‌آید و پیام برخی نمی‌آید، معلوم است که از آن راضی نیستم."
چرا نت شاد رایگان نیست؟
مهدی یزدانی دیگر دانش آموز ناراضی از شاد می‌گوید: "برنامه شاد اصلاً خوب نیست به چند دلیل، نت داخل برنامه رایگان نیست، سرعت خیلی پایینی دارد، اصلاً امنیت نداره و بسیاری از اوقات دچار اخلال میشه."
همچنین کیانوش موسی وند نیز اظهار می‌کند: "شاد بدترین برنامه‌ای است که دیدم، به نظر من از پیام‌رسان‌ها الگو برداری شده و از لحاظ عملیاتی ضعیفه منظورم اینه که توان و کشش برنامه واسه این حجم از دانش آموزها پاسخگو نیست و خطاهای زیادی میده! "
موسی وند معتقد است برای مواقع بحرانی دیگر باید به فکر توسعه این برنامه بود: "حرف دیگه ای که دارم اینه اگه کرونا پاییز اوج بگیره و مدارس تعطیل باشه واقعاً این برنامه کشش و توانایی خدمات رسانی خوب رو نداره و باید به روز رسانی و پیشرفته بشه."
نصب کردیم ولی استفاده نه!
گیسو محمدی دیگر دانش آموزی که شاد را نصب کرده است، اظهارات جالبی دارد: "برنامه‌ای بسیار ضعیف با سرعت بسیار پایین که معلما ترجیح میدن تو واتس اپ ادامه تدریس رو انجام بدهند."
این اظهار نظر او در کلام برخی دانش آموزان دیگر نیز پیدا می‌شود، کسانی که می‌گویند مدرسه اجبار کرده است که شاد را نصب کنند ولی هرگز از آن استفاده نمی‌کنند و ادامه آموزش از همان راه‌های قبلی انجام می‌شود.
گویا شاد تاکنون نتوانسته پیام آور شادی باشد، پیام رسانی الگو برداری شده از برنامه‌های داخلی و خارجی که با سرعت پایین خود مهندسین کوچک مجازی را خسته کرده است.
حال بعید نیست به زودی دانش آموزان نیز مدارا را پایان دهند و با چالش‌های مجازی خود اعتراض خود را به ناکارآمدی این برنامه اعلام کنند برنامه‌ای که گویا قرار نیست هرگز کسی را شاد کند، این در حالی است که هنوز بسیاری از خانواده‌ها با گوشی‌ها قدیمی خود توانایی نصب این برنامه را ندارند.
گزارش از: سید ایلیا طاووسی – خبرنگار سرویس جامعه ایمنا
نظر شما