به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، رشد سریع جمعیت جهان نیاز به فضای بیشتر را پررنگتر از قبل میکند، خواه این فضای بیشتر با احداث آسمانخراشها امکانپذیر شود یا با مدیریت مواد زائد و فرآیندهای تجدید پذیر قابل دسترسی باشد. یکی از اولویتهایی که برنامهریزان در طراحی شهر هوشمند باید مورد توجه قرار دهند این است که شهری دوستدار محیط زیست ایجاد کنند و به عبارتی آیندهای سبز و پاک برای شهروندان به ارمغان آورند. خانهسازی پایدار باید در رأس برنامههای طراحی شهری قرار گیرد چرا که پیشبینی شده است تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۲۵۰ میلیون خانه جدید باید ساخته شود تا جوابگوی افزایش جمعیت در سراسر جهان باشد. معماران در فرآیند خانهسازی باید بسیار هوشمندانه عمل کنند تا بتوانند از فضای موجود بیشترین بهره را گیرند و با استفاده از مدیریت انرژی هوشمند خانههایی سبزتر، مقرون به صرفهتر و خود کارآمدتر از قبل طراحی کنند.
ساختمانها بزرگترین مصرفکنندههای انرژی الکتریسیته شهری به شمار میروند به طوری که خانههای مسکونی، ادارهها و مراکز کاری بیش از ۴۰ درصد از کل انرژی مصرفی شهر را به خود اختصاص دادهاند. با این حال، اگر مقامات شهری از تکنولوژیهای نوین و مهندسی هوشمند در طول ساخت و ساز و احیای ساختمانهای شهری بهره گیرند در این صورت مصرف انرژی در سطح جهان تا سال ۲۰۳۰ به میزان ۱۰ درصد کاهش خواهد یافت.
تکنولوژی مدلسازی اطلاعات ساختمان به طور جدی فنآوری سبز را تحت تأثیر قرار میدهد و برای افزایش پایداری ساختمانها بسیار مؤثر واقع میشود. معماران نیویورکی از مدلسازی اطلاعات ساختمان به منظور تعیین بهترین ویژگیهای ممکن برای احداث مرکز نوآوری بوتسوانا، مبتنی بر محیط زیست پیرامون آن بهره گرفتند. نتیجه این شد که سازهای با بیرون زدگیهای فراوان برای تأمین سایه مورد نیاز و خنک نگه داشتن آن، کاهش نیاز به سیستمهای تهویه هوا و همچنین پشتبامهایی که آب باران را برای استفاده دوباره در خود جمعآوری میکند، شکل گرفت.
عملکرد بهینه
یک ساختمان سبز با عملکرد بهینه باید بتواند به طور قابل توجهی تأثیرات زیستمحیطی ناشی از آب، مواد زائد، مصالح، انرژی و انتشار کربن را به حداقل برساند. برخی از معماران بر این باورند که باید عناصر مملو از کربن را از ساخت و سازها حذف کرد، اگرچه گاهی وجود این عناصر ضروری است و قابلیت استفاده دوباره در پایان عمر خود را دارد. برخی دیگر نیز استدلال میکنند که ساختمانهای هوشمند از سیستمهای روشنایی، گرمایی و پنلهای خورشیدی برخوردار هستند و میزان مصرف انرژی شهری در آنها در حداقل میزان ممکن خود وجود دارد.
بسیاری از معماران و برنامهریزان شهری نیز معتقدند که به جای استفاده از مصالح نو بهتر است به نوسازی سازههای قدیمی پرداخت و با این کار بیشترین استفاده را از منابع موجود برد، تولید مواد زائد را به حداقل رساند و مهمتر از هم اینکه انتشار گاز کربن را به میزان زیادی کاهش داد. به عنوان مثال، با نوسازی یک بالا بر برقی یا تبدیل آن به پله برقی مصرف انرژی الکتریکی به میزان ۶۰ درصد کاهش خواهد یافت. در واقع در یک شهر هوشمند، فضاها باید به طور بهینه مورد استفاده قرار گیرد و استراتژیهای لازم برای به حداقل رساندن مصرف انرژی شهری توسط برنامهریزان به کار گرفته شود.
انرژیهای تجدید پذیر
در دهه اخیر، استفاده از انرژیهای تجدید پذیر در سراسر جهان افزایش یافته است. به عنوان مثال، بریتانیاییها از پنلهای خورشیدی به طور گستردهای در سراسر کشور استفاده میکنند تا مصرف انرژی شهری را به حداقل برسانند و دولت را در رسیدن به هدف "کربن خنثی" یاری کنند. تنها انگلیس به عنوان پیشرو استفاده از انرژیهای تجدید پذیر نیست؛ ژاپنیها رکورد ساخت بزرگترین مزرعه خورشیدی شناور جهان را از آن خود کردهاند. طراحان آمریکایی از پنلهای خورشیدی به جای آسفالت و سیمان برای پوشاندن سطح بعضی از پیادهراهها و پارکینگها بهره گرفتهاند. این پنلها دارای لامپهایی ال ای دی و سنسورهای گرمایشی هستند که لامپها در طول شب مسیر را روشن میکند و سنسورهای گرمایشی مانع از یخ زدن مسیر در طول زمستان میشود.
نظر شما