به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، باتوجه به تأثیر شیوع کووید ۱۹ بر مشاغل که بسیاری از آن‌ها خصوصا بخش‌های اداری را به سمت دورکاری سوق داده است، پس از رفع بحران احتمالا چهره ادارات هم‌چون گذشته نخواهد بود. برای مثال برای ورود به یک ساختمان یا دفتر کار درب‌های اتوماتیک تعبیه خواهند شد و آسانسورها بدون نیاز به لمس دکمه، با اعلام طبقه موردنظر عمل خواهند کرد. اتاق‌های ادارات نیز شاهد شلوغی پیش از شیوع ویروس نخواهند بود و میزها با فاصله‌های معین از یکدیگر قرار خواهد گرفت به‌طوری‌که با تقسیم‌کننده‌هایی شیشه‌ای یا پلاستیکی احاطه شده است. در مناطق عمومی هم‌چون آبدارخانه‌ها و اتاق‌های استراحت نیز صندلی چندانی قرار داده نخواهد شد و همه‌جا آثاری از تمیزکاری‌های زیاد به چشم خواهد آمد. احتمالا حتی بسیاری از ادارات به تغییر ساختار خود و تجهیز آن‌ها با بافت‌های ضدمیکروبی، استفاده از سیستم‌های تهویه تقویت‌شده و شاید افزودن چراغ‌های ماوراءبنفش به‌منظور ضدعفونی کردن فضا در طول شب اقدام خواهند کرد.
البته این مفروضات بنابر احتمال بازگشت به دفاتر کاری است زیرا تأثیرات وسیع کووید ۱۹ بر اقتصاد و نیروی کار منجر به تعطیلی بسیاری از آن‌ها خواهد شد. مشاغل تعطیل نشده نیز به‌هیچ‌وجه شاهد فضای گرم و صمیمانه پیشین خود نخواهند بود و در طراحی فضاهای آن‌ها تغییرات تجاری و فرهنگی بسیاری وارد خواهد شد که کاملا ترکیب فضا را عوض می‌کند. همچنین فرهنگ کار با تغییراتی لرزه‌ای مواجه خواهد شد که نرخ دورکاری و کارمند حضوری بودن را به شدت متحول می‌کند. ازسوی‌دیگر باتوجه‌با این‌که در طول سالیان اخیر شرکت‌های بسیاری شاهد گسترش فزاینده فن‌آوری و تغییر رویه کاری حضوری و دستی بوده‌اند، بسیاری از آن‌ها تمایلی به تغییر شرایط فعلی نخواهند داشت و فعالیت‌های خود را هم‌چون دوران شیوع کرونا در منزل ادامه خواهند داد. تااین‌لحظه، کووید ۱۹ عاملی اساسی و تأثیرگذار برای رفع شک و تردید کارفرمایان نسبت به مثمرثمر بودن کار در منزل و لغو قرارداد اماکن کاری استیجاری‌شان بوده است؛ اقدامی که اقشار سرمایه‌گذار جامعه اصرار بسیاری برای گسترش آن دارند.
علاوه‌براین ضرورت دورکاری که توسط این بیماری ایجاد شده، باعث شده است که بسیاری از کارمندان و کارفرمایان هزینه‌های بسیاری برای تهیه فن‌آوری‌های جدیدی هم‌چون کنفرانس‌های ویدوئی اشتراکی، سیستم‌های کامپیوتری جدید، نرم‌افزارهای مجازی، ارائه دستورالعمل‌های جدید و غیره صرف کنند که این خریدها آغازی برای تحولات اساسی در روند کاری آن‌ها محسوب می‌شوند. در این دوره زمانی، شرکت‌هایی که دارای فن‌آوری‌ها و فرهنگ کاری هماهنگ بوده‌اند بیش از سایرین موفق شدند در حالی که فقدان قابلیت دورکاری بسیاری از مشاغل را با افت شدید بهره‌وری مواجه کرده است.
ازسوی‌دیگر به‌دنبال آخرین رکود اقتصادی جهانی، شرکت‌ها در تلاش بودند تا در کم‌ترین فضا بیش‌ترین کارایی را داشته باشند و شرایط پیش رو بهترین زمان برای دستیابی به این هدف با تغییر کاربری بعضی از بخش‌های منازل به فضای اداری محسوب می‌شود.
بااین‌حال کارمندانی که الزاما به‌دلیل شرایط شغلی به دفاتر کاری خود در ادارات بازمی‌گردند به‌طور قطع با منظره‌ای از میزهای دور از هم که به احتمال زیاد برای محافظت در برابر میکروب‌ها و ویروس‌ها در اطاقک‌های شیشه‌ای محبوس شده‌اند، صندلی‌های محدود برای مراجعان و نقاطی با فاصله معین به‌منظور رعایت فاصله اجتماعی مواجه خواهند شد و این طراحی متفاوت فضاهای کاری به‌تدریج به تمامی بخش‌های ادارات نفوذ خواهد کرد. البته باید گفت که برای علاقمندان به فضاهای همکاری، بخش‌های اداری منعطفی در نظر گرفته خواهد شد که بتوان برمبنای نیاز تغییراتی سریع در آن‌ها اعمال کرد ولی کار کردن در آن‌ها منوط به رعایت کامل توصیه‌های بهداشتی و سلامتی خواهد بود و عده بسیاری به‌طور هم‌زمان اجازه فعالیت در آن‌ها را نخواهند داشت.
البته در بسیاری از شرکت‌ها و ادارات تمایل به استفاده از فضاهای تیمی خصوصی‌تر به‌منظور حفظ بیش‌تر حریم شخصی و افزایش کنترل شرایط از مدت‌ها پیش از شیوع کووید ۱۹ اعلام شده که وضعیت جاری این گرایش را قوی‌تر و ضروری‌تر از پیش کرده است. کووید ۱۹ ضرورت ایجاد فضاهایی متفاوت، ایمن، مناسب و کاربردی را ادارات برای افرادی به‌وجود آورد که در وهله زمانی فعلی اجبارا به سر کار می‌روند و بنابر پیش‌بینی‌های انجام گرفته این فضاها در آینده نیز مورد استفاده قرار خواهند گرفت، حتی پس از مرتفع شدن بحران موجود.
نظر شما