تسهیلات کرونایی دولت به نیمی از خانواده‌های مرزنشین نرسیده است

مصطفی ایمانی پور در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به آسیب‌های بحران مالی ناشی از شیوع گسترده ویروس کرونا در کشور به نظام اقتصادی ایران، اظهار کرد: تا پیش از شیوع این بیماری، اقتصاد خانواده بسیاری از مرزنشینان کشور از طریق کولبری سرپرست خانوار مدیریت می‌شد و شیوع این ویروس موجب قطع درآمد دوماهه بسیاری از کولبران شده است.

وی افزود: خانواده‌هایی که سرپرست آنها درآمدی جز کولبری نداشته، اکنون بیش از دو ماه است که با مشکلات شدید اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند و همین موضوع نشان می‌دهد بحران اقتصادی که بسیاری از کارشناسان معتقدند در بازه زمانی پس از پایان اپیدمی کرونا بر اقتصاد کشور حاکم می‌شود، برای بسیاری از خانواده‌های کولبری آغاز شده است.

این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه برای بسیاری از خانواده‌های کولبری، ساز و کاری برای دریافت بسته‌های حمایتی و معیشتی دولت وجود ندارد و بی‌شک بسیاری از آنها نتوانسته‌اند تسهیلات حمایتی دولت را دریافت کنند، تصریح کرد: با توجه به توسعه نیافتگی بسیاری از مناطق مرزی کشور و محرومیت اغلب خانواده‌های ساکن در این مناطق، تسهیلات کرونایی دولت به دست بیش از نیمی از خانواده‌های مرزنشین نرسیده است.

ایمانی پور اضافه کرد: تنها راه حل و سازوکار قابل قبول برای ارائه بسته‌های حمایتی و معیشتی به مردم مظلوم حاشیه‌های مرزی کشور، ارتباط فیزیکی تحت قواعد پروتکل‌های بهداشتی با آنها و تحویل بسته به آنهاست؛ اما دولت در این مدت هیچ فعالیتی با جزئیات مذکور نداشته و متأسفانه اقتصاد خانواده‌های مرزنشین ایرانی بیش از سایر خانواده‌های ایرانی تحت تأثیر اپیدمی کرونا و تبعات مالی آن قرار گرفته است.

وی ادامه داد: کرونا بار دردهای کولبران را سنگین‌تر کرده و متأسفانه خانواده‌های مرزنشین از حمایت‌های دولتی در این شرایط وخیم اقتصادی محرومند؛ دولت وظیفه دارد به عنوان تسهیل کننده وضعیت اقتصادی کشور در شرایط بحرانی، کمیته ویژه‌ای برای رسیدگی به وضعیت مالی خانواده‌های مرزنشین تشکیل دهد و اقدامات ستاد ملی مقابله با شیوع ویروس کرونا را در مورد همه مردم مناطق مرزی به صورت عملیاتی در دستور کار اقدامات اجرایی خود قرار دهد.

این کارشناس اقتصادی خاطر نشان کرد: مرزنشینان به عنوان یک قشر به شدت آسیب پذیر در نظام اجتماعی ایران، به حمایت‌های مالی و آموزشی ویژه‌ای در این شرایط نیاز دارند و افزایش ناهنجاری‌های اجتماعی، کاهش سطح عمومی امنیت و تضعیف اقتصاد مرزی کشور از اهم تبعات بی توجهی به آنها در حمایت‌های کرونایی دولت است.