به گزارش خبرنگار ایمنا، با آغاز اسفندماه و شروع شیوع ویروس کرونا در ایران، ورزش نیز از آماج تأثیرات آن در امان نماند و این ویروس خیلی زود عرصه را بر ورزش و ورزشکاران تنگ کرد تا حفظ سلامت آن‌ها در اولویت جای بگیرد.
باشگاه‌های بدنسازی که روزانه پذیرای ده‌ها نفر هستند از همان ابتدای کار زنگ خطر را به صدا درآورند که می‌توانند منبعی خطرناک برای نقل و انتقال ویروس چینی شوند. علیرغم این نگرانی‌ها، اما چند روزی این باشگاه‌ها به کار خود ادامه دادند تا بالاخره ۱۵ اسفند ستاد مقابله با کرونا در بیانیه‌ای آن‌ها را به تعطیلی کشاند؛ اقدامی که هر چند مثبت به نظر می‌رسید، اما بدون در نظر گرفتن تمام ابعاد آن حالا به چالشی جدی برای باشگاه‌داران و ورزشکاران این رشته مبدل شده‌است.
چه مشکلاتی پیش روی باشگاه‌دارها و ورزشکاران وجود دارد؟
باشگاه‌دارانی که حالا حرفه و منبع درآمدشان تعطیل شده‌است و همراه با اجاره‌های سنگین پا به سال جدید گذاشته‌اند. از آن‌ها بدتر مربیانی هستند که به باشگاه می‌آیند تا با تمرین‌دادن به تازه کارها و برنامه نوشتن روزگار بگذرانند. از سوی دیگر ورزشکاران نیز چندان این شرایط را بر نمی‌تابند. آن‌ها که برای ساخت بدن‌هایشان هزینه‌های هنگفتی را متحمل شده و زمان فراوانی برای آن گذاشته‌اند خوب می‌دانند وقفه‌ای به این طولانی چه بر سر اندوخته سالیان‌شان خواهد آورد.
برخی باشگاه‌ها که زیان مالی روزهای کرونایی به مذاق‌شان خوش نیامده حالا مخفیانه درهایشان را به روی مشتری‌های آشنا می‌گشایند و شاید عدم نظارت بر آن‌ها خطرات را دوچندان کرده‌است.
از طرفی شارژهایی که بسیاری از مراجعین باشگاه‌ها پیش از بالا گرفتن پیش گیریانه از کرونا به حساب آن‌ها واریز کردند حالا در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته‌است! چون در اطلاعیه‌ی اعلامی از سوی ستاد مقابله با این بیماری هیچ‌گونه صحبتی در خصوص پرداختی مشتریان صورت نگرفته‌است. این موضوع دست باشگاه‌داران را باز گذاشته تا آن‌ها در این باره تصمیم بگیرند. اتفاقی که چندان جالب نیست و بسیاری از باشگاه‌ها از جمله آن‌هایی که همچنان به صورت غیرقانونی دایر هستند مدعی‌اند تعطیلی نیمه دوم اسفند در اختیار آن‌ها نبوده و قصدی برای بازگشت هزینه‌های مردم ندارند.
ورزشکاران چه نظری دارند؟
نارضایتی از وضع موجود عبارت مشترک ورزشکارانی است که در خانه و یا مخفیانه در باشگاه به گذران زندگی ورزشی می‌پردازند. "سپهر" یکی از آن‌ها است که به باشگاهی در شمال شرقی اصفهان می‌رود. او البته ضمن توصیه‌های صورت گرفته همچنان باشگاه رفتن از سرش نیفتاده‌است. سپهر می‌گوید "رئیس باشگاه آشنایمان است. باشگاه درب‌هایش بسته است، اما هر وقت که برویم با کلید کمدهایمان به درب می‌زنیم تا آن‌ها که داخل هستند بفهمند و درب را باز کنند. "
او معتقد است برای خیلی‌ها که بدنسازی کار می‌کنند و از مکمل‌ها مصرف دارند، ورزش‌نکردن عملاً ممکن نیست.
همه اما راضی به خارج‌شدن از خانه رفتن به باشگاه حتی مخفیانه نمی‌شوند. امیرحسین ساکن تهران است و چند سالی برای ساختن بدنش وقت و هزینه صرف کرده و حالا کرونا خانه‌نشینش کرده تا نگران از هدررفت تلاش‌های چندساله‌اش منتظر پایان دوران قرنطینه و بازگشت به باشگاه باشد. او با نارضایتی می‌گوید: " هر چی‌اندوخته بودم، جلوی چشم‌ام داره نابود میشه! "
امیرحسین البته باشگاهی را نمی‌شناسد که غیرقانونی باز باشد، اما باور دارد که چنین مکان‌هایی در تهران هستند.
وی ادامه می‌دهد: " باشگاه‌ها حتی ماه رمضان هم قبل از افطار باز هستند. این چند وقت زیاد بیرون نرفته‌ام، جای خاصی را سراغ ندارم. " او مجبور شده تا وسایلی تهیه کند تا در خانه به تمرین ادامه دهد.
بیشتر بخوانید:
باشگاه‌داران چه می‌گویند؟
باشگاه‌داران موضع‌های متفاوتی نسبت به تعطیلی محل کسب‌شان دارد. عده‌ای شرایط موجود را پذیرفته و معتقدند هم‌چون سایر افراد جامعه باید تن به این اجبار داد.
سعید کشاورز مدیر باشگاه ورزشی پالادیوم یکی از همین باشگاه دارن است. او معتقد است که در چنین شرایط خاصی همه باید با هم همکاری کنند.
مدیر باشگاه پالادیوم اصفهان در پاسخ به این سوال را که برای برخی ورزشکاران ورزش کردن مداوم لازم است، گفت: "در حال حاضر بسیاری از ورزشکارهای ما که حرفه‌ای به فعالیت می‌روند نیز مسابقات‌شان لغو شد و اکنون باید راه جایگزینی را انتخاب کنند.
او ادامه داد: "من نمی‌گویم می‌توانند ورزش نکنند، اما حفظ سلامتی‌شان مهم‌تر است. چون تنها ورزشکار نیست بلکه مربی و سایر افراد نیز در خطر خواهند بود. "
برخی دیگر از صاحبان باشگاه‌های ورزشی چنین عقیده‌ای ندارند و نسبت به شرایط موجود گله‌مند هستند. مثل حمید جعفری که مدیر باشگاه مکث اصفهان است. او اگرچه باز شدن باشگاه‌ها را ممکن نمی‌داند، اما دل پری از اوضاع دارد.
جعفری می‌گوید: "بدنسازی و آن هم در سطح حرفه‌ای با سایر ورزش‌ها متفاوت است. یک ورزشکار حرفه‌ای حداقل چند میلیون در سال هزینه می‌کند تا در مسابقات شرکت کند. اینکه می‌گویند یک ورزشکار برای جبران چند کش و طناب در خانه به دست بگیرد و ورزش کند و یا رژیم‌اش را رعایت کند عملاً امکان پذیر نیست. "
او ادامه می‌دهد: در بدنسازی اصلی وجود دارد به نام اصل برگشت پذیری. در واقع پس از چند هفته بدن به اصطلاح خراب می‌شود. "
وی می‌گوید" وزیر ورزش گفته است از اماکنی که زیر نظر دولت است، هزینه آب و برق گرفته نمی‌شود. پس تکلیف باشگاه‌های خصوصی که باید ماهی ۴۰ تا ۵۰ میلیون اجاره بدهند چه می‌شود؟ می‌گویند شما این همه خورده‌اید! چنین چیزی نیست. یک باشگاه‌دار در یک ماه که کار کند تنها ۱۰ روزش برای او سود می‌شود. "
جعفری ادامه داد: "گفته‌اند تمهیداتی را در نظر گرفته‌ایم. این تنها جمله‌ای است که گفته‌اند اما این طور نیست. فقط می‌گویند تعطیل و حتی از باشگاه‌دارها مشورت هم نمی‌گیرند. "
این باشگاه‌دار معتقد است همان گونه که نظارت بر باشگاه‌ها از سوی مسئولین اداره ورزش و جوانان وجود دارد باید حمایت نیز برقرار باشد.
وی خاطرنشان کرد: "عنوان می‌کنند که همه مشاغل متضرر شده‌اند. آن‌ها همه صنف دارند، اما باشگاه‌دارن زیر نظر اداره ورزش و جوانان هستند. فقط زمانی که برای بازرسی می‌آیند نظر می‌دهند و فقط می‌گویند اگر باشگاهی باز باشد پلمپ و برخورد خواهیم کرد. "
او مشکلات مربیان بدنسازی را نیز این طور مطرح می‌کند: "برخی از مربیان حقوقی ندارند و از نوشتن برنامه درآمد کسب می‌کنند. این‌ها چه کار باید بکنند؟ یک کارمند دولت و کارگر وقتی تعطیل می‌شود همچنان درآمدش را دارد، اما مربی‌ها متأسفانه شرایط خوبی را ندارد. "
جعفری همچنین قصد دارد تا شارژ حساب مشتریان‌اش را برای پس از پایان این دوره نگه دارد، اما گفت که هیچ گونه دستورالعملی در این خصوص ابلاغ نشده و این تصمیم شخصی او است.
مسئولان ورزش چه راهکاری دارند؟
باشگاه‌های بدنسازی زیر نظر وزارت ورزش و جوانان هستند که توسط اداره کل‌های ورزش و جوانان هر استان مجوزدهی و نظارت می‌شوند.
محمد سلطان حسینی مدیر اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان در پاسخ به اولین سوال در خصوص راهکارهایی که برای مشکلات ورزشکاران و باشگاه‌داران در نظر دارند، این گونه واکنش نشان داد: "آن پایگاه‌هایی که متعلق به ما است این تعطیلی را برای‌شان حساب می‌کنیم. اما برای بخش خصوصی شما راهکاری را به ما ارائه دهید! اختیار ما در بخش خصوصی چقدر است؟ مغازه‌هایی که تعطیل شده‌اند آن صنف چه کاری را در بخش خصوصی می‌تواند انجام دهد؟ این مربوط به استان اصفهان هم نیست و به کل کشور مربوط است.
مدیرکل ورزش و جوانان استان اصفهان در پاسخ به این سوا مبنی بر اینکه شارژهای مالی مراجعین باشگاه چه می‌شود، گفت: "شما چیزی را از من سوال می‌کنید که در اختیار من نیست. امروز ستاد کرونا و متناظر با آن ستادهای استانی این تصمیم را گرفته‌اند. ضمن اینکه خود مردم هم مراجعه نمی‌کنند. شما می‌توانید از آقای خلیلیان که سخنگوی این ستاد هستند سوال کنید. تا جایی که در اختیار ما هست از وزارت پیگیر هستیم و هر تصمیمی را بگیرند ما در اصفهان اجرا می‌کنیم. "
وی ادامه داد: قطعاً همان طور که مسئولان بانک مرکزی در خصوص چک‌ها و وام‌ها تصمیماتی را اتخاذ کردند این کار را در خصوص ورزش نیز انجام می‌دهند.
به گزارش ایمنا، کرونا در حال گسترش پر شتابی در سراسر کشور و دنیا است و سلامتی آن قدر مهم هست که تناسب اندام یا ورزش حرفه‌ای بدنسازی را به حاشیه براند.
اما در این میان نباید فراموش کرد که زمانی که ورزش به حرفه شخصی مبدل می‌شود در واقع منبع درآمد شخص می‌گردد و این تعطیلی بیشترین آسیب را به آن‌ها می‌زند. شاید باید به این باور رسید که در خصوص کرونا حق با هیچکس نیست، بلکه با همه است! همه حق دارند و باید فکری کرد تا خاتمه کرونا آغاز دوران بحرانی‌تر پسا کرونا نباشد.
گزارش از: سروش فدایی _ خبرنگار سرویس ورزش ایمنا
نظر شما