به گزارش خبرنگار ایمنا، فصل نوزدهم که آغاز شد لیست فراوانی از مدعیان قهرمانی در کنار یکدیگر قطار شد. از قدرت‌های همیشگی فوتبال ایران تا نام‌هایی که برای نخستین بار در حوالی صدر به چشم می‌خوردند، دست بردار جدال قهرمانی نبودند.
پرسپولیس پس از هتریک قهرمانی با چهار شکست مقابل مدعیان برای خیلی‌ها شانس چندانی برای کسب جام به حساب نمی‌رفت، اما آن‌ها با بردهای متوالی همه چیز را تغییر دادند تا در هفته بیست و یکم با ۱۰ امتیاز اختلاف نسبت به سپاهان رده دومی، نزدیک‌تر از همیشه به پوکر قهرمانی باشند. بسیاری احتمال بازگشت و تصاحب جام برای سپاهان را کمرنگ می‌دانند، اما طلایی‌پوشان تجربه قهرمانی در شرایط دشوار را نیز داشته‌اند.
فصل دوم لیگ برتر؛ طعم اولین قهرمانی
آغاز لیگ برتر دوران تازه‌ای در تاریخ باشگاه سپاهان محسوب می‌شود، اما آن‌ها در دوره اول ناکام بودند و بر جایگاه نهم لیگ تکیه زدند. فصل بعدی اما سپاهان با نسلی جوان و با هدایت فرهاد کاظمی تاریخ‌ساز شدند. آن‌ها به نخستین تیم غیر تهرانی مبدل شدند که جام قهرمانی لیگ سراسری را با خود از پایتخت خارج می‌سازند. سپاهان در این فصل کار چندان سختی نداشت و یک ماه مانده به پایان رقابتها قهرمانی خود را مسجل کرد.
طلایی‌پوشان اگر چه در جام حذفی و آسیا درخشان بودند، اما سال‌ها تنها نظاره‌گر قهرمانی فولاد، استقلال، پرسپولیس و سایپا بودند. اگر چه آن‌ها فصل ۸۶-۸۷ پس از کسر شش امتیاز از سوی فیفا، دو ماه برگزاری مسابقه در خارج از خانه و یک ماه انجام بازی‌ها در ورزشگاه خانگی فاصله چندانی با قهرمانی دوم در لیگ نداشتند، اما یک ضربه آزاد در دقیقه ۹۷ همه چیز را تغییر داد تا سپاهان دست خالی از تهران به اصفهان باز گردد.
۷ سال انتظار تا تکرار قهرمانی
فصل نهم سپاهان سکان هدایت تیم‌اش را به دستان امیر قلعه‌نویی سپرد و با ریخت و پاش و آوردن رحمتی و توره به اصفهان راه را برای قهرمانی دوم خود در لیگ هموار کرد. سپاهان که فصل را بد آغاز کرد و در انتهای جدول جا یافت هفته به هفته روند رو به رشدی را گرفت و خیلی زود به صدر جدول رسید. سپاهان به همراه تیم همشهری یعنی ذوب آهن ۱۰ هفته مانده به پایان لیگ خود را از سایر مدعیان یعنی استقلال، پرسپولیس و استیل آذین جدا کردند و به جدال تصاحب جام رفتند. ذوب آهن، اما این بار هم با وجود درخشش در آسیا نتوانست جلوی همشهری را بگیرد و سپاهان چند هفته مانده به پایان لیگ قهرمانی خود را مسجل کرد.
رفتن قلعه نویی و هتریک قهرمانی با مرد کروات
فصل بعد قلعه‌نویی ماند و ستاره‌ها بیشتر شدند تا سپاهان کهکشانی ژنرال برای دبل قهرمانی کار چندان سختی را پیش روی نداشته باشد و این بار هم زودتر از پایان بازی‌ها جام را بالای سر ببرد. قلعه‌نویی حاضر نشد برای سومین سال متوالی در اصفهان بماند و به استقلال بازگشت. ستارگان سپاهان نیز یک به یک جدا شدند و به نظر می‌رسد تا کوچ سنگین ستاره‌ها زنگ پایان سپاهان طوفانی را به صدا در آورده باشد، اما این طور نشد. طلایی‌پوشان با کرانچار فصل را خوب آغاز نکردند ولی بازگشت رویایی به لیگ داشتند و هفته ۲۴ به صدر تکیه زدند و تا پایان لیگ از آن جدا نشدند تا با ۶۷ امتیاز و تنها یک امتیاز بیشتر نسبت به تراکتور موفق به ثبت هتریک در قهرمانی شوند.
تساوی تبریز؛ رغم خوردن دراماتیک‌ترین قهرمانی سپاهان
اما دراماتیک‌ترین قهرمانی سپاهان، به فصل چهاردهم باز می‌گردد. جایی که سپاهان شش هفته مانده به پایان بازی‌ها چهارم بود و ۷ امتیاز با صدر فاصله داشت. اضافه شدن محرم نویدکیا در هفته‌های پایانی به داد تیم حسین فرکی رسید و آن‌ها هر شش مسابقه پایانی خود را بردند تا تساوی عجیب و غریب تراکتور و نفت در تبریز جشن قهرمانی را به اصفهان بیاورد؛ جایی که خود سپاهانی منتظر بودند تا از خانه جشن قهرمانی رقبا را نظاره‌گر باشند.
حالا اما در حالی که نحوه و چگونگی برگزاری ۹ هفته پایانی لیگ در هاله‌ای از ابهام است، اما شانس‌های قهرمانی برای سپاهان کاملاً از بین نرفته‌است. آن‌ها همچنان امیدوارند تا حکم دیدار با پرسپولیس تغییر یابد و در دیدار مجدد با کسب سه امتیاز از پرسپولیس فاصله خود با این تیم را به چهار امتیاز کاهش دهند؛ اتفاقی که اگر رخ دهد هفته‌های پایانی لیگ نوزدهم می‌تواند مثل آغازش داغ داغ دنبال شود که به تصمیم کمیته انضباطی و فدراسیون فوتبال بستگی دارد.
تاریخ نشان می‌دهد که سپاهان تیمی نیست که به این راحتی‌ها تسلیم شود و دست از سودای جام و قهرمانی بردارد. آن‌ها نشان دادند که شاید آغازکننده خوبی در لیگ نباشند، اما استاد ترسیم پایان‌های باشکوه برای خود هستند.
نظر شما