به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، فاکتور روماتوئید یا RF، نوعی آنتی بادی است که در خون ۸۰ درصد از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یافت می‌شود و با یک آزمایش خون ساده تشخیص داده می‌شود. عوامل احتمالی ایجاد روماتیسم مفصلی شامل پیش‌زمینه ژنتیکی، استعمال سیگار، بیماری پریودنتال (نوعی آبسه و التهاب لثه‌ای) و میکروب‌های روده (باکتری روده) است. در ادامه شما را با روش‌های تشخیص و درمان التهاب مفاصل آشنا می‌کنیم:
التهاب مفاصل چگونه تشخیص داده می‌شود؟
تشخیص التهاب مفاصل اولین قدم به سمت درمان موفقیت‌آمیز آن است. برای تشخیص ورم مفاصل، پزشک از آزمایش خون و تصویربرداری با اشعه ایکس استفاده می‌کند. اکثر مبتلایان به روماتیسم مفصلی دارای آنتی‌بادی‌هایی به نام فاکتورهای روماتوئید (RF) در خون خود هستند؛ اگرچه RF ممکن است در سایر اختلالات نیز وجود داشته باشد. از اشعه ایکس برای تشخیص بیماری استئوآرتریت یا آرتروز استفاده می‌شود که معمولاً با از بین رفتن غضروف، چرخش استخوان و در موارد شدید، ساییدگی استخوان ایجاد می‌شود. اگر پزشک بین آرتریت عفونی و بیماری دیگری تردید داشته باشد، آزمایش نمونه‌ای از مایعات داخل مفصل عفونی، معمولاً این تشخیص را تأیید کرده و نحوه درمان آن را مشخص می‌کند.
التهاب مفاصل چگونه درمان می‌شود؟
التهاب مفاصل عموماً با استراحت، کاردرمانی یا فیزیوتراپی، ورزش، مصرف دارو و گاهی اوقات انجام عمل جراحی برای اصلاح آسیب مفاصل درمان می‌شود. درمان‌های آرتروز معمولاً می‌تواند در تسکین درد و کوفتگی عضلانی کمک کند، اما بیماری ممکن است باز هم پیشرفت کند. در گذشته این موضوع در مورد روماتیسم مفصلی نیز صادق بود، اما درمان‌های جدیدتر توانسته است پیشرفت آسیب ورم مفاصل را کُند یا متوقف کند.
کاردرمانی و درمان آرتریت
محافظت از مفاصل، بخش مهمی از درمان آرتریت است. مبتلایان به این بیماری می‌توانند با کمک یک متخصص کاردرمانی روش‌های ساده‌تری برای انجام فعالیت‌های عادی خود پیدا کنند. متخصص می‌تواند نحوه پرهیز از فعالیت‌های سفت کننده مفاصل، استفاده از قوی‌ترین مفاصل و عضلات بدن، چگونگی تهیه آتل برای محافظت از مفاصل و نحوه استفاده از دستگیره‌های کمکی، عصا یا واکر را به بیماران آموزش دهند.
مصرف دارو و درمان آرتریت
نحوه درمان آرتریت بستگی به نوع و شدت بیماری زمینه‌ای دارد. هدف اصلی درمان، کاهش التهاب و بهبود عملکرد مفاصل آسیب دیده قبل از بروز مشکلات جدی‌تر است. برای کاهش درد و التهاب روماتیسم مفصلی و استئوآرتریت، پزشک استامینوفن و یا یک داروی ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAID) مانند Aleve تجویز می‌کند.
ممکن است پزشک برای کاهش درد و سفتی مفاصل آسیب دیده، تزریق کورتیکو استروئید در مفصل را توصیه کند. نتایج درمان از تسکین موقت تا توقف طولانی‌مدت علائم متغیر است. پزشک ممکن است محلول اسید هیالورونیک (Hyaluronic Acid) به مفاصل تزریق کند؛ این اسید مشابه با مایع طبیعی مفصل عمل کرده و درد را کاهش داده و قدرت تحرک را افزایش می‌دهد. درمان آرتریت عفونی معمولاً شامل تزریق داخل وریدی دوزهای بالای آنتی بیوتیک‌ها و همچنین تخلیه مایع اضافی عفونی از مفاصل است.
درمان آرتریت و عمل جراحی
گاهی اشکال مختلف جراحی برای کاهش ناراحتی ورم مفاصل، بازگرداندن قدرت تحرک یا عملکرد مفصل مورد نیاز است. عمل سینووکتومی، حذف بافت پیوندی آسیب‌دیده‌ای است که حفره مفصل را می‌پوشاند. اگر درد و التهاب مفاصل غیرقابل تحمل شود یا مفاصل ملتهب زیاد آسیب ببیند راه بهبود آن عمل جراحی است. امروزه مفاصل مصنوعی قابل اعتمادی از جنس فولاد ضدزنگ، پلاستیک و سرامیک جایگزین مفاصل زانو و باسن می‌شود.
مفاصل شانه و همچنین مفاصل کوچک‌تر موجود در آرنج و انگشتان نیز قابل تعویض است. گاهی جراحی ستون فقرات برای درمان آرتریت گردن و پایین ستون فقرات انجام می‌شود. اگرچه توانایی حرکت بعد از انجام چنین جراحی‌هایی محدود می‌شود، اما این عمل درد را تسکین می‌دهد و به جلوگیری از آسیب بیشتر به عصب‌ها یا رگ‌های خونی کمک می‌کند.
نظر شما