به گزارش خبرنگار ایمنا، سال گذشته نزدیک عید نوروز در اسفند ماه بود که قرار بود عادل فردوسی پور با ویژه برنامه نود برای عید با کلی آیتمهای شاد و نوروزی روی آنتن شبکه سه برود، ولی به یکباره رسانهها با انتشار گسترده عکسی از کنداکتور آخرین دوشنبهی سال ۹۷ شبکه سه خبر از این دادند که این برنامه از کنداکتور به دلیل نا معلوم حذف شده است.
همه عوامل نود در شوک و بهت حیرت انگیزی فرو رفته بودند، انگار وقتی این خبر را شنیدند، دنیا برایشان به آخر رسیده بود. کاری از دست عوامل برنامه و حتی خود عادل ساخته نبود. مشکل از جای دیگر بود، اما هیچکس پاسخگو نبود، هیچکس دلیل عدم پخش نود در آخرین دوشنبه سال ۹۷ را که با کلی آیتم نوروزی درصدد مهمان شدن در خانههای مردم بود، را توضیح نداد. پس از مدتی، در سال جدید هم مسئولان سازمان صدا و سیما و برخی از چهرههای سیاسی مجلس اعلام کردند برنامه نود به طور کامل حذف شده است. حتی مقامات بلند پایه رسانه ملی با لحن و مصاحبههای تهدید آمیز خبر از این دادند که برنامه نود نه در شبکه سه و نه در هیچ شبکه دیگری پخش نخواهد شد.
خیلی سریع دکور این برنامه جمع و میزش هم به کسی که اوراقیها را میخرید فروخته شد، به همین راحتی عادل فردوسی پور با بیست سال سابقه کار از شبکه سه به نوعی میتوان گفت که اخراج شد. مسئولان به عادل گفتند باید بیاید و پست قائم مقامی شبکه ورزش را بپذیرد، اما فردوسی پور با گفتن این جمله که "نود فرزند من است و من آن را با پست مقام عوض نمیکنم" واکنش صریحی از خود نشان داد.
از همه جالبتر اینجا بود که محمد حسین میثاقی یاور همیشگی و معتمد عادل هم به یکباره با استاد خود دچار کشمکش شد و توسط تهیه کننده فوتبال ۱۲۰ از تیم تهیهاش بیرون گذاشته شد. در اوج واکنش همگانی به حذف عجیب فردوسی پور، میثاقی سعی کرد سکوت کند و واکنشی به این اتفاقات نشان ندهد.
از واکنشها و اعتراض همه مردم چه آنهایی که فردوسی پور را دوست داشتند و چه آنهایی که مخالفش بودند و حتی واکنش سلبریتیها، چهرههای مطرح فرهنگی، هنری، ورزشی، موسیقی، سینمایی، تلویزیونی و غیره و اکثر فارسی زبانها در خارج از کشور که بگذریم، با شروع فصل جدید لیگ برتر فوتبال در تابستان ۹۸ دست راست عادل (محمد حسین میثاقی) با برنامه "فوتبال برتر" روی آنتن شبکه سه آمد، اما هر کسی به عنوان مهمان به استودیوی برنامهآش میآمد، یک یادی از غیبت عادل فردوسی پور میکرد و یا طعنهای به میثاقی میزد.
محمد حسین بارها و بارها اعلام کرده بود عادل فردوسی استاد او است و هرچه دارد از استادش عادل دارد. اما مشخص نشد چرا وقتی همه عوامل نود پشت تهیه کننده نود ماندند، به یکباره میثاقی پشت استادش را خالی کرد.
محمد حسین در یک ویدئو کوتاه گفته بود: "من کاری به فوتبال ندارم، هرچه به من بگویند انجام بده، میگویم چشم" همین که به پسرم یاد بدهم با دو پا شوت بزند برایم کافی است.
یک سال از عدم پخش برنامهی بیستسالهی نود میگذرد، و فوتبال ما در این یک سال، غیبت عادل و نود را به شدت حس کرده است، از ماجرای مربیان و تیمهای لیگ برتری گرفته تا ناکامیهای پیاپی تیمهای ملی در ردههای مختلف و حتی اتفاقات عجیب و غریب در لیگ یک.
با دور شدن فردوسی پور از تلویزیون، دلالها کارشان را به درستی انجام میدهند و خیلی مسئله دیگر رسانهای نمیشود. در طول این یک سال که از تعطیلی برنامه نود میگذرد، عادل فردوسی پور هرگز با هیچ کس در خصوص اتفاقات رخ داده صحبت نکرده و به سکوت خود و سرگرم شدن به ورزش و تهیه کنندهگی برنامه فوتبال صد و بیست در شبکه ورزش، سعی کرده به حاشیهها دامن نزند.
با تعطیلی برنامه نود، تیم ۳۰۰ نفری عادل فردوسی پور (در تهران) بیکار شدهاند و حالا برای امرار معاش، به مشکلی جدی برخورده اند. برخی از این نفرات ولی همچنان کنار استاد خود مانده و در برنامه فوتبال ۱۲۰ مشغول هستند.
هیچکس نمیداند در این بلبشوی ورزش کشور، آیا عادل فردوسی پور یک بار دیگر به رسانه ملی بر میگردد تا باز هم ناجی شود یا خیر.
تقریباً هیچ جایی از زندگی فوتبالی ما وجود نداشته که صدای عادل ضمیمهاش نشده باشد، از دربیها، از نود که هیچکس نمیتوانست جای او کسی را تصور کند و…
اولین باری که یک گزارشگر مستقیماً از ورزشگاه، فینال جامجهانی را برای مردم گزارش کرد و کلی اتفاقات دیگر، عادل در همهی آنها نقش داشت. برای بینندگان نود خیلی ارزش قائل بود که هفته به هفته برنامههایش را زیباتر میکرد، گزارشهایش را به روزتر میکرد و در روابط خانوادگی همهی فوتبالیها کنکاش میکرد تا یک سوژه جذاب برای مردم ارائه کند.
البته مردم هم عشقی که فردوسی پور به آنها داشت را به او برمیگرداندند، چه آن زمانها که با خلاقیتهایشان برایش نودهای بامزه درست میکردند، یا هربار که با رایهای ۹۰ درصدیشان رضایت خود را از عملکردش اعلام میکردند و چه حالا که مجازی و واقعی از عادل یاد میکنند و دوست ندارند چهره محبوبشان فراموش شود.
رابطهی عادل و مردم ناگسستنیتر از هر پیوندی است. مردم ما عادل فردوسی پور را دوست دارند، دوست دارند باز هم فردوسی پور را قاب تلویزیون ببینند، تا پاسی از شب به خاطرش پای تلویزیون میخکوب شوند و با آن صدای خاطرهانگیزش کیف کنند.
نظر شما