به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، از نخستین اعلام شیوع یک بیماری جدید در ووهان چین تا این لحظه، جهان با بیش از ۸۶ هزار و ۹۹۲ مورد مبتلا به این بیماری و حدود دوهزار و ۹۷۸ مرگ در اثر آن مواجه بوده است. با این وضعیت، در فیلیپین، جاییکه اولین مرگ در خارج از کشور چین گزارش شد، دولت به دلیل نحوه برخورد با شیوع این بیماری جدید و تصمیم خود مبنی بر صدور مجوز برای پرواز مستقیم از چین علیرغم قرنطینه بودن استان هوبئی مرکز شیوع آن، با انتقادهای شدیدی مواجه شده است. پس از مثبت بودن تست یک زن و مرد مقیم ووهان در پایتخت فیلیپین و فوت مرد علیرغم بکارگیری تمامی اقدامات و تجهیزات موجود، خشم عموم مردم نسبت به عملکرد دولت در این زمینه برانگیخته شد.
مرگ این بیمار فضای بیمارستان را نیز به وحشت انداخت؛ کادر درمانی و مراقبتی وی مجبور به قرنطینه و سایر پزشکان و پرستاران ملزم به اضافهکاری شدند و این در حالی است که خستگی و اضطراب ناشی از این شیوع این بیماری، آن هم در شرایطی که بخش بهداشت و درمان جزو اولویتهای دولت نیست، بسیار طاقتفرسا به نظر میرسد. حتی قبل از شیوع کووید ۱۹ نیز سیستمهای بهداشت عمومی فیلیپین رو به زوال بود و بودجه اندک اختصاصیافته به این بخش که در سال جاری با کاهش نیز مواجه بوده است منجر به کمبود تجهیزات پزشکی و نیروی کار یا تأمین تجهیزات ضعیف در برخورد با این بیماری میشود. در بودجهبندی ۲۰۲۰، حدوداً ۱۹۷ میلیون دلار از بودجه اختصاص یافته به وزارت بهداشت فیلیپین نسبت به سالهای گذشته کم شد که این اقدام در نظر برخی سیاستمداران، عملکردی غیرمنطقی و حتی جنایتکارانه بحساب میآید زیرا در سالهای اخیر فیلیپین در حال مقابله با شیوع پیدرپی تب دنگی، سرخک و فلج اطفال بوده است.
با وقوع اولین مرگ تأییدشده در اثر ویروس کرونا، از وزیر بهداشت خواسته شد که درباره سیستم دولت برای شناسایی و ردیابی افرادی که احتمالاً با زوج آلوده در تماس بودهاند توضیحاتی ارائه دهد و ناتوانی این سیستم را دلیلی برای شکست سازمان وزرات بهداشت در زمینه مدیریت مشکل موجود اعلام کرد. با افزایش مرگ و میرهای ناشی از بیماری در سطح جهان و بستری شدن موارد مشکوک بیشتر در بیمارستان عفونی شهر که در ابتدا محل پذیرش و بستری زوج بیمار بود، کادر پزشکی از شفافیت نداشتن مقامات بهداشتی و وجود پنهانکاریهایی در این بخش به منظور پیشگیری از وحشت عمومی، کمبود نیرو و نیز تجهیزات پزشکی محافظتکننده خبر داد که وضعیت وخیم سیستم بهداشت عمومی کشور برای مقابله و مدیریت شیوع کووید ۱۹ را نشان میدهد. البته در این کشور پروسههای استانداردی برای رسیدگی به بیماریهای جدید و نوظهور وجود دارد ولی ترک شغل کارمندان بهداشت در جستجوی مشاغلی با درآمد بالاتر و یا اشتغال در بیمارستانهایی در خارج از کشور اجرای آنها را دشوار میکند.
علاوه بر این طبق برآوردها، برای هر ۳۳ هزار فیلیپینی تنها یک پزشک و برای هر یکهزار و ۱۲۱ نفر تنها یک تخت بیمارستانی در دسترس است. بنابراین ترس کادر پزشکی فیلیپین کاملاً قابل درک است و مقامات بهداشتی را مستلزم میکند که در کنار فراهم آوردن تجهیزات، ارتقای آمادگی عاطفی و روانی کارکنان بهداشت را نیز مورد توجه قرار دهند.
با این حال در یکی از بیمارستانهای عمومی مانیل که در حال آمادهسازی یکی از بخشهای خود بهعنوان منطقه قرنطینه است، برای رسیدگی به یکصد بیمار در هر شیفت تنها دو پرستار وجود دارد ولی حتی سادهترین تجهیزات آنها در این زمینه به هیچ وجه کیفیت لازم را ندارد. برای مثال ماسکهای مصرفی آنها به حدی نازک است که پرستاران باید همزمان از دو ماسک استفاده کنند. البته باید در نظر داشت که باتوجهبه شیوع قابل توجه این بیماری همهگیر، کمبود تجهیزات محافظت شخصی در سراسر جهان دیده میشود و با وجود این، دولت فیلیپین تلاش میکند امکانات و تجهیزات حفاظتی بیشتری تأمین کند.
این تجهیزات شامل عینک، ماسک N95، دستکش و سرپوش برای کارکنان بهداشت میشود. وزارت بهداشت نیز آمادگی کامل خود برای مقابله با شیوع این ویروس سریعالانتقال را اعلام کرده است. با وجود این باید گفت که علیرغم چالشهای موجود، منابع محدود و خستگی نیروی کار، فیلیپین موفق به مهار عفونت و حداقل جلوگیری از بروز بیماری در سطح محلی شده و صرف نظر از کمبودهای موجود در این کشور، از شیوع کووید ۱۹ به بیش از سه نفر پیشگیری شده است و تنها یک نفر به علت این بیماری فوت کرده است. با این حال در شرایطی که ویروس از شخصی به شخص دیگر سریع انتقال مییابد، لازم است همواره آمادگیهای لازم برای مقابله با شیوع احتمالی بیماری در مقیاس بزرگ را نیز مد نظر قرار داد.
نظر شما