به گزارش خبرنگار ایمنا، صنعت بازی‌های رایانه‌ای در دنیا سال‌ها است درآمدی بیشتر نسبت به سینما و سایر صنایع مرتبط با سرگرمی دارد؛ سال‌ها سعی می‌شد تا با استفاده از فیلم‌های معروف، بازی ویدیویی تولید شود، اما در حال حاضر این روال برعکس است و هر سال عناوینی برگرفته از بازی‌های ویدیویی به صورت فیلم و سریال عرضه می‌شود.
سرگرمی و تفریح بخشی قابل توجهی از ساعات روزمره افراد را به خصوص در جوامع صنعتی کنونی به خود اختصاص می‌دهد؛ نوع گذراندن اوقات فراغت همزمان با پیشرفت تکنولوژی تغییر کرده و امروزه بازی‌های رایانه‌ای و موبایلی در بین مردم جهان به ویژه ساکنان کشورهای توسعه یافته از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. در واقع کاربردهای مختلف این بازی‌ها درحوزه‌های مختلف، ثابت شده و اهمیت آن‌ها در حال حاضر بیشتر از یک سرگرمی است. اینگونه بازی‌ها به اهرمی برای کشورهای جهان تبدیل شده است تا با ساخت با کیفیت ترین و به روزترین بازی‌ها و فروش آن‌ها، درآمد خود را بالا ببرند.
در حال حاضر آمریکا، آلمان و چین سه کشور برتر دنیا در حوزه ساخت و فروش بازی‌های رایانه‌ای هستند؛ کشور ما نیز شرکت‌های فعالی در این زمینه دارد و طی سال‌های اخیر اقدامات خوبی در راستای رونق صنعت بازی‌های رایانه‌ای انجام شده است، اما سهم شرکت‌های داخلی در عرضه و فروش این بازی‌ها نسبت به شرکت‌های خارجی بسیار پایین است. برای اطلاع از شرایط تولید و ارائه بازی‌های رایانه‌ای در کشورمان با قاسم خداوردی لو، مدیر ارتباطات با بخش خصوصی مرکز ملی فضای مجازیگفت‌وگویی داشتیم که در ادامه مطلب می‌خوانید:
وضعیت صنعت بازی‌های رسانه‌ای در کشور چگونه است؟
متاسفانه سال‌ها است که اهمیت و ضرورت این صنعت در کشور به حاشیه رفته است؛ در حالی که در برهه‌ای از زمان، ایران یکی از بزرگترین و برترین تولید کننده‌های بازی‌های رایانه در منطقه بشمار می‌رفت. بی توجهی به این صنعت، موجب مهاجرت افراد متخصص زیادی در این زمینه شده است؛ البته همچنان امیدهایی برای احیا و اغنای این صنعت در کشور وجود دارد، اما لازمه آن آگاه‌سازی مسؤلان و اتخاذ سیاست‌های لازم برای حفظ این صنعت نوپا در کشور است.
آیا متخصصانی که وارد این حوزه می‌شوند، آموزش‌های کافی دیده‌اند؟
یکی از تخصص‌های کلیدی در حوزه بازی‌سازی، موضوع طراحی بازی(Game Design) است که متأسفانه هیچ دانشگاه یا مؤسسه آموزشی در حال حال حاضر در کشور وجود ندارد که به آموزش و تربیت نیروی انسانی در این زمینه بپردازد. افراد متخصص در سایر حوزه‌های مرتبط با این صنعت از جمله برنامه‌نویسی، طراحی هنری، بازاریابی و مدیریت نیز معمولاً جذب صنایع بالغ‌تر می‌شوند که به این تخصص‌ها نیاز دارند. افرادی که جذب صنعت بازی‌سازی می‌شوند نیز به دلیل مشکلات فراوان موجود، گرایش زیادی به مهاجرت از کشور و ادامه فعالیت حرفه‌ای خود در شرکت‌های بازی‌سازی خارجی دارند.
محبوب ترین بازی‌های رایانه‌ای در کشور ما کدام است؟
پاسخ به این سوال اندکی دشوار است؛ رده‌های مختلف سنی، خانم‌ها و آقایان هر کدام بازی‌های محبوب خود را دارند. بازی‌های رایانه‌ای نیز طول عمر متفاوتی دارد؛ به طور مثال عمر یک بازی داستانی پس از یک بار تجربه بازی تمام می‌شود. همچنین بازی‌هایی با پرداخت درون برنامه‌ای، طول عمر بیشتری داشته و ممکن است تعداد مخاطبان آن‌ها نیز زیادتر باشند. به منظور پیدا کردن محبوب‌ترین بازی، تحقیقات مفصلی مورد نیاز است، اما به لحاظ تعداد مخاطبان، بازی PES و FIFA در کنسول و رایانه شخصی از مخاطبان زیادی برخوردار است؛ در میان بازی‌های موبایلی نیز Clash of Clans و Clash royale پر مخاطب است. Quiz of Kings و آمیرزا نیز از جمله مهم‌ترین بازی‌های ایرانی است که در جذب مخاطب موفق عمل کرده و کاربران میلیونی دارند.
کدام یک از بازی‌های رایانه‌ای ساخت داخل محبوب‌تر است؟
دو بازی Quiz of Kings و آمیرزا توانسته‌اند با جذب کاربران میلیونی در سال‌های اخیر، توجه طیف گسترده‌ای از کاربران را به خود جلب کنند. اگرچه بازی‌هایی همچون منچرز، فروت کرفت، پرسیتی و پسرخوانده، بخش‌های کوچک‌تری از مخاطبان ایرانی را به خود جذب کرده، اما تاثیر بیشتری روی مخاطبان خود داشته‌اند و به‌لحاظ تجاری هم بازی‌های موفقی محسوب می‌شوند.
علت استفاده بیشتر کاربران داخلی از بازی‌های خارجی چیست؟
دسترسی آسان به بازی‌های خارجی یکی از دلایل اقبال به آن‌ها است. در دنیای امروز برای تولید بازی‌های رایانه‌ای بزرگ، هزینه‌های ده‌ها میلیارد دلاری و صد میلیون دلاری صرف می‌شود. شرکت‌های سازنده بازی‌های خارجی بهترین نیروی انسانی ممکن را در اختیار داشته و کیفیت بالای محصول و حجم محتوای تولید، نتیجه سال‌ها تجربه آن‌ها است.
تاکنون بحث‌های بسیار زیادی در زمینه مشکلات و شناسایی عوامل ریشه‌ای این موضوع شده است و می‌توان در در قالب دو بخش سیاستگذاری و تولید به آن‌ها پرداخت؛ در بخش سیاستگذاری، سال‌ها است که بحث قانون کپی‌رایت مطرح است؛ این قانون یکی از پایه‌ای‌ترین حقوق تولید کننده است که به واسطه آن اعداد، ارقام و ارزش واقعی تولید محصول دیجیتالی مشخص می‌شود. به علاوه ارتباط نداشتن اقتصادی با جامعه جهانی به واسطه تحریم‌ها نیز مشکلات زیادی را به تیم‌ها تحمیل کرده است.
در بخش تولید نیز همانطور که قبلاْ صحبت کردیم نیروی انسانی، رکن اساسی این صنعت بشمار می‌رود، افراد متخصص به قدر نیاز تربیت و جذب این صنعت نمی‌شوند. متأسفانه عده زیادی از آنان در سال‌های اخیر جذب شرکت‌های خارجی شده و از کشور مهاجرت کرده یا در حال مهاجرت هستند؛ این ارقام در جایی ثبت نمی‌شود و از مشکلات خاموش این صنعت محسوب می‌شود.
شرایط اقتصادی کنونی کشور تا چه میزان بر روند فعالیت این شرکت‌ها اثر گذار بوده است؟
نمی‌توان در یک کشور فعالیت اقتصادی داشت و تحت تأثیر بحران یا شکوفایی اقتصادی کشور قرار نگرفت. با نگاهی بر وضعیت اقتصادی ۱۰ سال گذشته می‌توان برداشتی از این موضوع داشته باشیم که به سمت بحران در حرکت هستیم. بخش سرگرمی در اولویت‌های بعدی افراد و خانواده‌ها قرار می‌گیرد و با کاهش قدرت خرید، درآمد بازی‌ها و به تبع آن میزان موفقیت تجاری آن‌ها نیز کمتر می‌شود.
برای بازی‌سازان ایرانی که از پشتوانه مالی ضعیفی برخوردار هستند، هر موج منفی اقتصادی می‌تواند منجر به ضربه جدی به آن‌ها شود. شاید بتوان ارتباط و نشر بازی‌های ایرانی را در بازارهای بین‌المللی یکی از بهترین راه‌های رشد و حصول اطمینان از امنیت کاری و سرمایه برای آن‌ها دانست که این خود نیازمند تولید محصول باکیفیت قابل رقابت در بازار جهانی است.
کدامیک از استان‌های کشور در زمینه تولید بازی‌های رایانه‌ای پیشرو هستند؟
در بسیاری از استان‌های کشور تولید کننده بازی‌های رایانه‌ای داریم، به طوری که تعداد شرکت‌های فعال در زمینه تولید این بازی‌ها بیش از صد شرکت و تیم فعال است، اما تعداد تیم و شرکت‌های تولید کننده در تهران، مشهد، اصفهان و گیلان بیشتر از سایر شهرها است. بیش از ۹۹ درصد شرکت‌های مشغول در این بخش خصوصی هستند؛ البته ورود بخش دولتی تا به حال بیشتر به صورت سرمایه‌گذاری و سفارش تولید بازی بوده است.
نظر شما