به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، از زمانی که شهر ووهان چین با شیوع یک بیماری کشنده مواجه شد، برنامهریزان شهری به این نتیجه رسیدند شهرهایی که از نظر جمعیتی متراکم است بیشتر در معرض شیوع بیماریهای واگیردار است. این شهر با جمعیتی حدود ۱۱ میلیون نفر، کانون ظهور و گسترش ویروس جدید کرونا است که تا کنون صدها نفر از ساکنان آن جان خود را بر اثر ابتلا به این بیماری از دست دادهاند. در سالهای بین ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ نیز بیماری کشنده دیگری به نام سارس در هنگ کنگ، یکی از متراکمترین مناطق مسکونی جهان، شیوع پیدا کرد و در آن زمان بیش از ۷۷۰ نفر قربانی داشت.
محققان پیشبینی کردهاند که تا سال ۲۰۵۰ بیش از دو سوم جمعیت جهان شهرنشین میشوند که این امر باعث تراکم جمعیتی در سراسر جهان خواهد شد. بنابراین برنامهریزان باید شهرها را بهگونهای طراحی کنند تا حفظ سلامت ساکنان خود را تضمین کنند. اگرچه ارائه زیرساختها و فرصتهای کافی برای رونق اقتصادی یک اولویت در طراحی شهری بشمار میرود، بااینحال باید در نظر گرفت تراکم جمعیتی نقش زیادی در گسترش بیماریهای عفونی واگیردار ایفا میکند. مردم همیشه در جستجوی یافتن فرصتهای اقتصادی و کیفیت بهتر زندگی هستند و شهرها مراکزی برای برآورده کردن این نیازها متصور می شود. در نتیجه، جمعیت شهرها روز به روز افزایش مییابد و تراکم جمعیت در شهرها زمینهای برای گسترش سریع بیماریهای واگیردار نظیر ویروس کرونا میشود.
سازمان بهداشت جهانی شهرنشینی را به عنوان یک چالش مهم برای سلامت عمومی در قرن بیست و یکم معرفی کرده است. سکونت در شهرها مشکلات فراوانی برای مردم به وجود میآورد که از مهمترین آنها میتوان به ابتلا به بیماریهای واگیر نظیر بیماری جدید کرونا و بیماریهای غیر واگیر نظیر چاقی، بیماریهای قلبی و ریوی اشاره کرد. شیوع بیماریهای عفونی و واگیردار در شهرها بیشتر است چراکه در این مناطق انسانها و حیوانات بیشتر با هم تماس دارند. گسترش بیماریهای عفونی مقاوم به دارو حتی پاکترین و سالمترین شهرهای جهان را تحت تأثیر قرار میدهد و به سرعت مردم را مبتلا میکند. به عنوان مثال، تا کنون بیش از ۶۰ نفر از مردم سنگاپور، که یکی از بهترین طراحیهای شهری جهان را به خود اختصاص داده است، به ویروس کرونا مبتلا شدهاند؛ تراکم جمعیت در این کشور مهمترین عامل گسترش این ویروس در آن است.
اگرچه مراقبت از بیماران مبتلا به یک ویروس و اطلاعرسانی به مردم در شهرها بیشتر از روستاها صورت میگیرد، با این وجود امکان شیوع بیماریهای مسری در شهرها بیشتر از روستاها وجود دارد. به همین منظور، طراحی دقیق شهرها و حتی بازسازی آنها میتواند نقش مهمی در مهار شیوع یک ویروس خطرناک ایفا کند.
رفتار انسانی بیش از تراکم جمعیت میتواند شیوع یک بیماری را تحت تأثیر قرار دهد. ممکن است یک شخص در منطقهای با تراکم بسیار کم زندگی کند اما رعایت نکردن اصول بهداشتی و دفع زباله در محل سکونت باعث شیوع سریع یک ویروس در آن منطقه شود.
برنامهریزان شهری باید بر ایجاد محلههای کوچک، معروف به مناطق ۲۰ دقیقهای، در شهرها تمرکز کنند و امکانات لازم نظیر شغل، مراکز درمانی، مراکز آموزشی و غیره را در اختیار ساکنان آن قرار دهند. مقامات رسمی ملبورن، کلانشهری در استرالیا، به طور آزمایشی در حال احداث شهرهای ۲۰ دقیقهای هستند که در این شهرهای کوچک مردم میتوانند تنها با ۲۰ دقیقه پیادهروی به تمام نقاط آن دسترسی داشته باشند. شهردار پاریس نیز به منظور کاهش آلودگی و بهبود کیفیت زندگی در حال احداث مناطق ۱۵ دقیقهای در گوشه و کنار پاریس است. قابلیت دسترسی بالای زیرساختهایی که با ظرافت و دقت تمام طراحی شده است در کنار توجه به استانداردهای طراحی برای تمام ساکنان در این مناطق شهری کوچک باعث پیشگیری از شیوع سریع بیماریهای واگیردار میشود.
نظر شما