به گزارش خبرنگار ایمنا، دهمین جشنواره فیلم فجر اصفهان و سی و هشتمین دوره این جشنواره در اصفهان شب گذشته به پایان رسید. در طول جشنواره فیلم‌های بخش سودای سیمرغ و چند اثر از بخش نگاه نو برای عموم مخاطبان و هنرمندان و اصحاب رسانه به نمایش درآمدند. بدین ترتیب بزرگترین رویداد هنری ایران برگزار شد و به پایان رسید.
مجید صدیقی، نویسنده و کارگردان سینما و تئاتر در حاشیه جشنواره فیلم فجر اصفهان درباره کیفیت آثار این دوره به خبرنگار ایمنا گفت: از دو منظر عرضی و طولی می‌شود کیفیت فیلم‌های این دوره جشنواره را مقایسه کرد. در قیاس عرضی فیلم‌های این دوره را با فیلم‌های دوره‌های گذشته جشنواره مقایسه می‌کنیم. از این منظر کیفیت فیلم‌های این دوره از جشنواره فیلم فجر نسبت به دوره‌های گذشته قابل توجه تر است. اگر در سال گذشته یکی دو فیلم شاخص در جشنواره حاضر بود، امسال چندین فیلم وجود دارد که به طور جدی می‌توان درباره آن‌ها صحبت کرد. به عنوان مثال روز صفر از نظر فرم و ایده اثری بسیار منسجم، متعالی، خوش فرم و قدرت‌مند است یا فیلم شنای پروانه و مغز استخوان فیلم‌های بسیار شاخصی هستند.
وی افزود: در قیاس و رویکرد طولی باید یک اثر را با مفاهیم اصیل و استاندارد واجد معنا که منجر به مفهومی به نام سینما و فیلم خوب می‌شود، مقایسه کرد. اگر یک تعریف مطلق و عمومی از سینما داریم، یک اثر چه اندازه به این تعریف نزدیک است. با این رویکرد فیلمی که مختصات قابل قبولی در فرم، محتوا و ایده باشد، کم پیدا می‌شود.
این کارگردان و نویسنده خاطرنشان کرد: حتی بهترین فیلم‌های این دوره از جشنواره فیلم فجر خلل و مشکلاتی در فیلمنامه و جهانی که برای مخاطب تصویر می‌کنند دارند. در کل سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر دوره بسیار امیدوار کننده است و چشم‌انداز روشنی را برای سال آینده رقم می‌زند.
وی با بیان این نکته که "فیلمساز خلق می‌کند تا با محیط پیرامون خود گفت‌وگو کند" تاکید کرد: اگر فیلم با مختصات و مقتضیات مخاطبی که پیرامون فیلمساز زیست می‌کند منطبق نباشد، در برقراری ارتباط با او شکست می‌خورد. اگر فیلمساز درکی از شرایط زیستی اجتماعی که در آن زندگی می‌کند نداشته باشد، اثرش ارتباط با مخاطب برقرار نمی‌کند.
صدیقی گفت: بزرگترین نقطه ضعف فیلم‌های سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر هیجان‌زدگی فیلمسازان در مواجه با برخی ایده‌ها است که اساساً در ذات آن‌ها این هیجان وجود نداشت. برخی این ایده‌ها ظرفیت تبدیل شدن به فیلم را نداشتند و برخی دیگر بسیار تکراری بودند. برخورد تکرار شونده با برخی مسائل اجتماعی یکی دیگر از مشکلاتی بود که گریبانگیر آثار جشنواره شده بود.
وی افزود: نمایش فضای پایین شهر و آدم‌هایی که از نصاب فرهنگی و اقتصادی کمتری برخوردارند نیاز به خلاقیت بسیار بالایی دارد. بسیاری از آثار با یک تم ملتهب پایین‌شهری ساخته شده بود، اما فضایی که خلق شده دور از واقعیت و باورپذیری است.
این کارگردان و نویسنده سینما و تئاتر سه فیلم "روز صفر"، "مغز استخوان" و "شنای پروانه" را آثار شاخص جشنواره سی و هشتم عنوان کرد.
نظر شما