● مورخان؛ سالروز درگذشت يحيی بن قاسم ثعلبی ملقب به ابوزكريا؛ اديب و شاعر مشهور عرب (616 هجری قمری)، زادروز آيتالله حاج شيخ محمدعلی اراكی؛ فقيه و مرجع بزرگوار تقليد شیعیان (1312 هجری قمری)، رحلت آيتالله شيخمرتضی حائری يزدی؛ فقیه و فرزند مؤسس حوزهی علميهی قم (1406 هجری قمری)، رحلت آيتالله سيدمحمدرضا گلپايگانی؛ عالم بزرگ و زعيم حوزهی علميهی قم (1414 هجری قمری) را در تاریخ بیست و چهارم جمادی‌الثانی ذکر نموده‌اند.
● 24 جمادی‌الثانی سال 616 هجری:
يحيي بن قاسم ثعلبي ملقب به ابوزكريا اديب و شاعر مشهور عرب در چنين روزي از سال 616 هجري قمري درگذشت.
ابوزكريا، يحيى بن قاسم ثعلبي، فقيه، قاري، مفسر، نحوي، لغوي، عروضي و شاعر ماهر بود. او سالها در مدرسهي نظاميهي بغداد به تدريس اشتغال داشت و شاگردان زيادي پرورش داد. از ابوزكريا كه در ميان اعراب بيشتر بهعنوان اديب و شاعر مطرح ميباشد، ديوان شعري بهجاي مانده است. سرانجام ابوزكريا در سال 616 ق در سن 95 سالگي بدرود حيات گفت.
● 24 جمادی‌الثانی سال 1312 هجری:
فقيه و مرجع بزرگوار تقليد، آيتالله حاج شيخ محمدعلي اراكي در چنين روزي از سال 1312 هجري قمري زاده شد.
حضرت آيتالله العظمي حاج شيخ محمدعلي اراکي در 24 جماديالثاني 1312ق در اراك ديده به جهان گشود. پدرش، حجتالاسلام حاج احمد آقا، مشهور به ميرزاآقا فراهاني از علماي مشهور آن سامان بود. مادرش نيز از نوادگان امامزاده سيدحسن واقف است. وي پس از يادگيري خواندن و نوشتن در نوجواني وارد حوزهي علميهي اراك شد و در درس استاد سيدجعفر شيثي حضور يافت و مقدمات علوم اسلامي را از او فراگرفت.
دروس سطح حوزه را نزد آيتالله العظمي سيدمحمدتقي خوانساري بهخوبي پشت سر گذراند. آيتالله اراكي همزمان با تحصيل دورهي سطح، در درس شرح منظومهي آيتالله شيخ محمدباقر اراكي معروف به سلطانآبادي شركت كرد و از دانش آن حكيم فرزانه خوشهها چيد.
وي سالها در درس آيتالله العظمي آقا نورالدين اراكي و آيتالله العظمي شيخ عبدالكريم حائري يزدي شركت كرد و از دانش و تقواي آن دو مرجع بزرگ تقليد شيعيان، بهرهها برد. آيتالله حائري علاقهي زيادي به او داشت. نبوغ فكري آيتالله اراكي مورد توجه استاد قرار گرفت. آيتهالله اراكي به سفارش استاد معمم شد و با يكي از بستگان ازدواج نمود.
آيتالله اراكي در طول بيش از 35 سال تدريس در حوزهي علميهي قم، پيچيدهترين مباحث علمي را با گفتاري شيوا و بياني رسا مطرح ميكرد. از ويژگيهاي درس وي پرهيز از تكرار و زيادهگويي بود. كلام را گزيده و پرمعني اداء ميكرد. اعتقادش بر اين بود كه طالب علم بايد قبل از حضور در درس، مطالعه نمايد.
آيتالله اراكي پس از وفات آيتالله سيدمحمدتقي خوانساري (متوفاي 1371) به درخواست شماري از شاگردان او، به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. بسيار از استادان برجستهي حوزهي علميهي قم و مسئولان نظام جمهوري اسلامي سالها از محضر وي كسب فيض نمودند.
مرجع بزرگ تقليد شيعيان در طول عمر پربركت خويش، كتابهايي نيز در علم فقه و اصول نوشت. آثارش عبارتند از:
1. تقريرات درس آيتالله شيخمحمد سلطانالعلما
2. تقريرات درس فقه آيتالله شيخعبدالكريم حائري يزدي
3. تقريرات درس اصول فقه آيتالله شيخعبدالكريم حائري يزدي
4. حاشيه بر "درر الاصول" نوشتهي آيتالله شيخعبدالكريم حائري يزدي
5. تقريرات درس فقه آيتالله سيدمحمدتقي خوانساري
6. حاشيه بر "عروةالوثقي"
7. شرح "عروةالوثقي"
8. توضيحالمسائل
9. مناسك حج
10. رسالهي استفتائات
11. مقدمه بر كتاب "القرآن و العقل" نوشتهي آيتالله سيدنورالدين اراكي
12. النكاح و الطلاق
سرانجام در شامگاه روز سهشنبه هشتم آذرماه 1373 تاريخ زندهي فقاهت قرن به صفحهي آخر رسيد و مرجع جهان تشيع، حضرت آيتالله اراکي پس از يک قرن زندگي افتخارآميز به ملکوت اعلي پيوست. با شنيدن خبر ارتحال اين مرجع عاليقدر، ايران اسلامي به سوگ نشست. پس از مراسم تشييع پرشکوه و کمنظيري در تهران و قم بعدازظهر روز پنجشنبه دهم آذرماه 73 در مسجد بالاسر، در جوار مرقد مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
● 24 جمادی‌الثانی سال 1406 هجری:
آيتالله شيخمرتضي حائري يزدي فرزند مؤسس حوزهي علميهي قم در چنين روزي از سال 1406 هجري قمري رحلت نمود.
شيخمرتضي فرزند ارشد آيتالله شيخعبدالكريم حائري يزدي مؤسس حوزهي علميهي قم در 1334 ق در اراك بهدنيا آمد. وي پس از اتمام دروس مقدماتي، به محضر درس اساتيد بزرگ حوزه از جمله آيات عظام: گلپايگاني، سيدمحمدتقي خوانساري، محقق داماد، حجت كوهكمرهاي، بروجردي و امام خميني (ره) راه يافت و نيز از درس والد خود، خوشهها چيد. وي بيش از چهل سال در حوزهي علميهي قم به تدريس پرداخت و شاگردان زيادي تربيت نمود و در زمان حكومت طاغوت، با قوانين ضد خدايي شاه مخالفت ميورزيد و با آن مبارزه ميكرد.
آيتالله شيخمرتضي حائري يزدي در ساليان پاياني حيات، پس از عمري تلاش و کوشش در راه احياي دين مبين اسلام و تربيت شاگرداني والامقام دچار کسالت قلبي شده و اين موجب گرديده بود گاهي در کار تدريسشان وقفهاي به وجود آيد. خصوصاً در ماههاي اخير عمر که با سختي تدريس مينمود، اما عنايت و توجه و اهميت درس برايش بهاندازهاي بود که با همان حال بيماري به خود اجازه نميداد که درس را تعطيل کند.
بالاخره در شب 24 جماديالثاني 1406 مصادف با 25 اسفند 1364 روح پاکش به ملکوت اعلي پيوست. صبح روز بعد، جنازهي آن زاهد عالم را از مدرسهي روبهروي منزلش تشييع کردند و به صحن حرم مطهر حضرت معصومه (س) آوردند. آيتالله حاج سيدمحمدرضا گلپايگاني بر پيکر پاک آن مرحوم نماز خواند و جنازه را به سوي مسجد بالاسر حضرت معصومه (س) بردند و پايين پاي پدر بزرگوارش به خاک سپردند.
امام خميني (ره) پيام تسليتي براي حوزههاي علميه و خانوادهي اين بزرگوار ارسال کردند که متن آن چنين است:
«رحلت اسفانگيز حضرت آيةالله حاج آقا مرتضي حائري (رحمةالله عليه) موجب کمال تأثر و تأسف گرديد. ايشان در علم و عمل، بهحق، خلف بزرگوار مرحوم آيةالله العظمي استاد معظم حضرت آقاي شيخ عبدالکريم (ره) بودند و کفي به شرفا وسعاده.
اينجانب از اوائل تأسيس حوزهي علميهي پربرکت قم که به دست مبارک پدربزرگوارشان تأسيس شد و موجب آنهمه برکات شد، آشنايي با ايشان داشته و پس از مدتي از نزديک، معاشر و دوست صميمي بوديم و در تمام مدت طولاني معاشرت جز خير و سعي در انجام وظيفهي علميه و دينيه از ايشان مشاهده ننمودم.
اين بزرگوار علاوه بر مقام فقاهت و عدالت از صفاي باطن، بهطور شايسته برخوردار بودند و از اوائل نهضت اسلامي ايران از اشخاص پيشقدم در اين نهضت مقدس بودند فجزاه الله عن الاسلام خيرا.
اينجانب به ملت محترم ايران بهويژه اهالي وفادار قم و حضرات علماي اعلام مدرسين معظم حوزهي علميهي قم تسليت عرض ميکنم و براي خاندان معظم ايشان و فاميل محترمشان خصوصاً حضرت حجةالاسلام آقاي حاجآقا مهدي حائري (اعزهالله) از خداوندتعالي طلب صبر جميل و اجر جزيل مينمايم.
اميد است عنايت حضرت بقيةالله (روحي و ارواح العالمين لمقده الفداء) شامل حال همهي آنان و همهي ملت مسلمان باشد والسلام علي عبادالله الصالحين، 15 اسفند 64، برابر با 24 جماديالثاني سال 1406ه.ق روحالله الموسوي الخميني.» در همين تاريخ، پيام تسليتي نيز از آيةالله سيدمحمدرضا گلپايگاني به همين مضامين صادر گرديد و ابلاغ شد.
● 24 جمادی‌الثانی سال 1414 هجری:
عالم بزرگ آيتالله سيدمحمدرضا گلپايگاني زعيم حوزهي علميهي قم در چنين روزي از سال 1414 هجري قمري وفات يافت.
سيدمحمدرضا فرزند سيدمحمدباقر موسوي گلپايگاني در سال 1316 قمري در گوگد گلپايگان ديده به جان گشود. پس از چندي جهت فراگيري علوم اسلامي به اراك عزيمت نمود و از محضر آيتالله شيخعبدالكريم حائري بهره جست. پس از تأسيس حوزهي علميهي قم، به اين شهر مهاجرت نمود و بعد از درگذشت آيتالله حائري، به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت.
معظمله از آغاز نهضت 15 خرداد 1342 تا پيروزي انقلاب اسلامي همراه امام خميني (ره) بوده و از پشتيبانان آن امام محسوب ميشد. پس از رحلت امام خميني (ره) از بزرگترين مراجع تقليد شيعيان به حساب ميآمد. آيتالله گلپايگاني بيش از هفتاد و پنج سال بر مسند تدريس تكيه زد و شاگردان بيشماري را به جامعهي اسلامي عرضه نمود. حضرات آيات مرتضي حائري يزدي، عبدالرحيم رباني شيرازي، مرتضي مطهري، محمدعلي قاضي طباطبايى، سيداسدالله مدني، محمد مفتح، سيدمحمد بهشتي، علي مشكيني، ناصر مكارم شيرازي، جعفر سبحاني، لطفالله صافي گلپايگاني، احمد جنتي و دهها نفر از علما و فضلاي حوزه، از جمله شاگردان اين مرجع بزرگوار تقليد ميباشند.
آيتالله گلپايگاني داراي تأليفات و تقريرات متعددي نيز ميباشند كه كتاب الحج، كتاب القضا و الطهاره و... از آن جملهاند. اولين مدرسهي علوم ديني به سبك جديد، اولين مؤسسهي بزرگ قرآني در قم، اولين فهرست بزرگ فقهي و حديثي با استفاده از دانش و اختراعات جديد بشري و تأسيس و ساخت صدها مدرسه، مسجد، مؤسسهي ديني در كشور و خارج از كشور از جمله خدمات اين عالم رباني ميباشند.
سرانجام اين فقيه جليل و مرجع كبير در 24 جماديالثاني سال 1414ه.ق مطابق با 18 آذر 1372ه.ش در سن 96 سالگي بدرود حيات گفت و در كنار اساتيد بزرگ خود در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه (س) مدفون شد.
خبرگزاری ایمنا: آيتالله سيدمحمدرضا گلپايگانی عالم بزرگ و زعيم حوزهی علميهی قم در چنين روزی از سال 1414 هجری قمری رحلت نمود. معظمله از آغاز نهضت 15 خرداد 1342 تا پيروزی انقلاب اسلامی همراه امام خمينی (ره) بوده و از پشتيبانان حضرت امام محسوب میشد. پس از رحلت امام خمينی (ره) از بزرگترين مراجع تقليد شيعيان به حساب میآمد.
کد خبر 40967
نظر شما