مرگ با مزه ترین شوخی زندگی

به گزارش خبرنگار ایمنا، جهان با من برقص اثری معنا گرا است که با نگاهی طنازانه مرگ را به چالش می‌کشد، از این حیث به شدت به آثار وودی آلن نزدیک است.

صحت با این فیلم فاصله‌ای تأمل برانگیز با دیگر آثار خود مخصوصاً مجموعه‌های تلویزیونی‌ای که کارگردانی کرده، گرفته است. هر چند آثار قبلی نیز محترم و محبوب بودند اما از نظر فنی و جنس شوخی‌ها در رده پایین‌تری قرار داشتند.

جهان با من برقص از نظر فنی فیلمی خوش ساخت و قاعده مند محسوب می‌شود، شخصیت‌ها کامل و درست پرداخته شده، بازی‌ها روان و لبریز از احساس است، لوکیشن فیلم خاص و تماشایی است.

همچنین فیلمبرداری اثر به شدت فکر شده و دوربین همواره در بهترین مکان قرار دارد، موسیقی متن اثر که با حضور بصری ارکستر همراه شده سکانس‌های کم نظیری را خلق کرده است.

سکانس‌هایی از فیلم ترکیب بی نظیری از تصویر و موسیقی است، گویی مخاطب در حال تماشای یک تابلو نقاشی است و همراه آن موسیقی‌ای را می‌شنود که برای آن ساخته شده است.

گروه بازیگران این فیلم ترکیبی موفق و گیشه پسند است، احتمالاً یکی از دلایلی که با وجود معناگرا بودن اثر، منجر به فروش خوب و عامه پسند بودن آن شده حضور بازیگرانی چون: علی مصفا، جواد عزتی، هانیه توسلی، پژمان جمشیدی و.. است.

علی مصفا به طور خلاصه درخشان است، لبریز از احساس با همان صورت بی تفاوت همیشگی، مصفا در این اثر به شدت غافلگیر کننده ظاهر شده، لحظه غرق در غم و لحظه‌ای آرام و شاد، مخاطب رو تا مرز اشک ریختن می‌برد و ناگهان خنده می‌گیرد.

جواد عزتی هر چند به اندازه آثار چند سال اخیرش درخشان نیست اما بازی قابل قبول و بی ایرادی را ارائه می‌دهد.

پژمان جمشیدی که نقش یک دکتر مجرد را ایفا می‌کند که همواره در حال شیطنت و طنازی است، در بخش‌های از فیلم طنازی جمشیدی حتی از سریال پژمان هم فراتر می‌رود.

هانیه توسلی نیز در ارائه نقش یک دختر پول پرست، لوس و عمدتاً بی مزه واقعاً موفق بوده، هر چند فیلم نامه در قضاوت‌ها دائماً با شوک همراه است و در آخر هیچ شخصیتی سیاه نیست، حتی در بدترین حالت یک دید خاکستری مایل به سفید به آدمهای قصه دارد.

داستان فیلم پیرامون شخصی به نام جهان با بازی علی مصفا است، جهان سرطان دارد و برادرش دوستان جهان را دعوت می‌کند تا آخرین تولد اورا جشن بگیرند، میان دوستان جهان عشق و تنفر بسیاری جاری است و به بهانه همین احساسات هر یک از شخصیت‌ها معرفی می‌شوند و داستان ارتباطشان برای مخاطب روایت می‌شود.

جهان که چند سالی است از همسر خود جدا شده و با تنها دخترش به روستایی در شمال مهاجرت کرده، وی در اثر بیماری و نزدیکی به مرگ، یک دید فلسفی و درست به زندگی پیدا می‌کند، همراهی بیننده با شکل گیری این نگرش در جهان از اتفاقات خاص و مهم فیلم است، چرا که مخاطب در آخرین مونولوگ، جهان و حرفهایش را با تمام وجود می‌پذیرد.

صحت در عین ساخت یک فیلم معناگرا که گاهی تراژیک هم می‌شود، روحیه شاد و شوخ طبع خود را حفظ کرده و همین باعث شده شوخی‌ها و طنزها ناب‌تر و خاص‌تر از همیشه شوند.

جهان با من برقص آینه فیلم‌های مورد علاقه صحت و لبریز از المان‌های نوستالژی و معنا دار است، از مون لایت گرفته تا گاو مهرجویی، و مینی بوس در حال گذر که به شدت به کشتی آخرت وودی آلن شباهت معنایی دارد.