سعید ابراهیمی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا با اشاره به پروژه سند مناسبسازی فضاهای شهری برای شهروندان با شرایط خاص (جانبازان، معلولان و سایر افراد کم توان جسمی-حرکتی)» که در یازدهمین جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری(جایزه تهران) حائز رتبه برتر شد، اظهار کرد: یکی از مهمترین پیش شرطهای فکری نظریههای که در ارتباط با عدالت اجتماعی، توسعه پایدار، سالمسازی محیط، ایمنی و امنیت در شهرسازی مطرح است، توجه به استفاده همه افراد جامعه با توانایی های مختلف (جسمی، سنی، جنسی، مالی، اجتماعی و...) از منابع و فضاهای شهری است.
وی افزود: از این نگاه، برنامهریزی و طراحی فعالیتها در فضاهای شهری باید به گونهای باشد که حق هیج فردی تضعیف نشود و سرزندگی و نشاط همگان در فضاهای شهری تحقق یابد.
مدیر پژوهش، خلاقیت و فناوریهای نوین شهرداری اصفهان با بیان اینکه پروژه سند مناسبسازی فضاهای شهری برای شهروندان با شرایط خاص (جانبازان، معلولین و سایر افراد کم توان جسمی-حرکتی)» با رویکرد مناسبسازی فضاهای شهری متناسب با گروههای کم توان در شهر اصفهان تدوین شدهاست، تصریح کرد: برای دستیابی به این مهم، نیاز به استفاده از نوعی برنامهریزی است که علاوه بر در نظر گرفتن اسناد فرادست بتواند نظرات و دیدگاههای گروههای مختلف ذی نفع، ذی نفوذ و ذی مدخل را در فرآیند پژوهش مورد استفاده قرار دهد.
وی ادامه داد: بر این اساس استفاده از برنامه راهبردی از نوع کاربردی در دستور کار قرار گرفته که این سند شامل یک چشم انداز منطبق بر سال ۱۴۰۴ است که در قالب این چشمانداز به تدوین راهبردهای بلند مدت پرداخته شده است.
ابراهیمی تاکید کرد: برای دستیابی به این راهبردها، سیاستهایی در نظر گرفته شده و در قالب این سیاستها نیز یک برنامههای عملیاتی اجرایی یک ساله (۱۳۹۶)، و دو برنامه دو ساله (۱۳۹۷-۱۳۹۸) و (۱۳۹۹-۱۴۰۰) در نظر گرفته شده است.
وی ادامه داد:برای دستیابی به این برنامهها، از تمام منابع اطلاعاتی و اسناد موجود، نظرات کاربران ذینفع (جانبازان، معلولین، کهنسالان، زنان باردار وکودکان)، سازمانهای ذی نفع (استانداری، شهرداری، سازمان بهزیستی، امور جانبازان و ایثارگران و ...) و ذیمدخلان(کارشناسان شهرسازی و معماری و امور بهزیستی و توانبخشی) استفاده شده است.
مدیر پژوهش، خلاقیت و فناوریهای نوین شهرداری اصفهان تاکید کرد: با توجه به ماهیت موضوع، همه ابعاد فضاهای شهری از جمله؛ پیادهروها، خیابانها، مبلمان شهری، شبکه حمل و نقل عمومی، پارکها و فضای سبز، ورودی ساختمانهای عمومی و ... در ابعاد کمی و کیفی و با ابزار پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده و برداشت میدانی مورد سنجش قرار گرفته است؛ علاوه بر آن به کمک مدل تاپسیس (TOPSIS) و تحلیل خوشهای( Clustering Analysis) به دستهبندی و رتبهبندی مناطق شهر اصفهان از نظر مناسبسازی پرداخته شده است.
وی اظهار کرد: نتایج پژوهش نشان میدهد، هر چند در سالهای اخیر گامهای مهمی برای مناس سازی فضاهای شهری در اصفهان برداشته شده، اما بسیاری از ضوابط شهرسازی و معماری در فضاهای شهری اصفهان اجرا نشده و یا به صورت سطحی و جزئی بوده و همه شمول نیست که در این پژوهش مشکلات طرهای اجرایی مورد بررسی قرار گرفته و سعی شده طرح بازنگری طرح تفصیلی شهر اصفهان متناسب با نیاز کم توانان شهر اصفهان بازنگری شود.
ابراهیمی با اشاره به مهمترین چشماندازهایی که میتوان برای سال ۱۴۰۴ متصور شد، گفت: اصفهان به عنوان شهری باکیفیت زندگی بالا، همه شمول، فرهنگ مدار، با حمل و نقل پویا، سالم، عدالتمحور و شهری ایمن خواهد بود که در راستای این چشم اندازها اهدافی در نظر گرفته شده و بر اساس این اهداف، سیاستهای اجرایی برای معاونتهای شهرداری اصفهان تعریف شده است.
وی با بیان اینکه با تحلیل ساختاری و فعالیتی خیابانها و فضاهای عمومی، مشکلات مناطق ۱۵ گانه استخراج شده است، گفت: علاوه بر تدوین راهبردها و سیاستها در سطح معاونتها و شهرداریهای مناطق، بررسیهای موردی و کارشناسی ۲۶ محور اصلی انجام شده و پس از استخراج مهمترین نقاط ضعف و قوت به تدوین پروژههای عملیاتی اجرایی برای سال ۱۳۹۶ پرداخته شده است.
مدیر پژوهش، خلاقیت و فناوریهای نوین شهرداری اصفهان تاکید کرد: پس از تدوین پروژهها، هزینههای مناسبسازی هر محور با نظر کارشناسان برآورد شده و مطابق با بودجه پیشبینی شده هر منطقه، پروژههای سالانه مناطق تعریف شده است.
نظر شما