به گزارش خبرنگار ایمنا، محمد درویش کنشگر محیط زیست امروز سه شنبه سی ام مهرماه در همایش " هرآنچه یک محیط زیستی باید بداند" که در دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان برگزار شد، با بیان اینکه توجه نکردن به ملاحظات زیست محیطی به اقتصاد کشور آسیب می زند، اظهار کرد: اگر با زبان آمار با مدیران کشور سخن بگوییم آن وقت به بهانه تامین حقابه کشاورزی و صنعت، حقابه گاوخونی را نمی ربایند.
وی افزود: براساس آمارها وقتی حال زاینده رود خوب است مردم اصفهان روحیه بهتری دارند و حتی آمار تخلفات رانندگی در شش ماهه اول سال که زاینده رود آب دارد کمتر است.
درویش با بیان اینکه اصفهان می تواند قطب گردشگری خاورمیانه باشد، گفت: چرا اصفهان باید به سمت توسعه ناپایدار حرکت کند و افزایش وابستگی معیشتی به منابع آب و خاک را رقم بزند؟ چرا باید هوای اصفهان در بسیاری از روزهای سال تیره وغبارآلود باشد؟ چرا باید رکورددار انواع بیماری های صعب العلاج، ام اس و سرطان باشد؟ چرا باید مردمش افسرده شوند؟ در حالی که می تواند مهمان پذیر درجه یک ایران باشد.
وی ادامه داد: اصفهان می تواند شهر پرافتخار دوچرخه‌ها باشد، شهری که مردمش سوار بر دوچرخه با لبخند از کنار یکدیگرعبور کنند و نشاط و تحرک بیشتر باشد و آن زمان لازم نیست مثل امروز چهار هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان خرج درمان دیابت، کبد چرب، سکته‌های قلبی و فشار خون کنیم.
دو برابر شدن وزن متوسط دانش آموزان در یک دهه گذشته
این کنشگر محیط زیست اظهار کرد: برخی مخالف دوچرخه سواری هستند زیرا ما نتوانستیم با زبان علم و منطق با آنها صحبت کنیم و اگر دانشگاه آن زبان را بدست نیاورد به چه کسی می توان امید داشت؟
وی افزود: اگرمی خواهیم در افق ۱۴۵۰ جزء هفت کشور برتر جهان شویم نباید ۹۳ درصد زنان و ۸۷ درصد مردان ما در اوج کارآفرینی دچار جنبه هایی از کم تحرکی و درگیر یک کیسه دارو باشند.
درویش با اشاره به دو برابر شدن وزن متوسط دانش آموزان در یک دهه گذشته، اظهار کرد: جامعه‌ای که ۹۰ هزار میلیارد تومان از درآمدهای سالانه خود را در بخش درمان و ۱۰ میلیارد دلار برای داروهای ضد سرطان هزینه می کند، چگونه انتظار دارد در مسیر توسعه پایدار قرار بگیرد؟ کسی که دنبال شوکت جمهوری اسلامی است باید شعار اقتصاد مقاومتی و ساده زیستی را از همین جا شروع کند.
وی تصریح کرد: مهمترین وظیفه یک متخصص محیط زیست باید نیکی کردن بی منت به طبیعت و مردم باشد.
دانشگاهیان چیدمان توسعه اصفهان را طراحی کنند
درویش گفت: مهمترین، راهبردی‌ترین و ارزشمند ترین تالاب مرکزی ایران گاوخونی است و همه باید تلاش کنیم تا زاینده رود از سرآب تا پایاب دوباره آب داشته باشد.
عضو هیئت موسس انجمن پایشگران محیط زیست ایران با بیان اینکه براساس آمارهای شرکت آب منطقه ای اصفهان حدود ۱۰۰ تا ۱۱۰ میلیون مترمکعب آب از حوضه زاینده رود به یزد و ۲۲۰ میلیون مترمکعب نیز به چهار محال و بختیاری منتقل می شود، گفت: حوضه آبریز زاینده رود ۱.۶ میلیارد مترمکعب آب دارد، حقابه گاوخونی حدود ۱۷۰ میلیون مترمکعب و ۵۴۰ میلیون مترمکعب نیاز شرب است و حدود ۸۰۰ میلیون مترمکعب نیز برای کشاورزی و صنعت آب نیاز داریم. پس بقیه این آب کجاست؟
وی ادامه داد: هنر اصفهان این است که براساس این آمار، چیدمان توسعه را طراحی کند؛ این هنر را شیخ بهایی ۴۰۰ سال پیش داشته است و امروز دانشگاه ها باید بتوانند در این راه گام بردارند.
راه سعادت اصفهان در گرو پایان دادن به محافظه کاری است
درویش توسعه کسب و کارهای کمتر وابسته به منابع آب و خاک را راهکاری برای نجات زاینده رود دانست و افزود: آموزش کشاورزان برای کاشت محصولات با کمترین نیاز آبی و با بالاترین ارزش افزوده نیز راهکاری برای حفظ منابع آب و راه سعادت اصفهان در این مسیر است.
مدیرکل سابق دفتر مشارکتهای مردمی سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد: خردمندان می توانند مسیر سعادت اصفهان را مهیا کنند به شرطی که به محافظه کاری‌ها و شعار دادن ها پایان داده شود.
درویش در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا در خصوص طرح های انتقال آب از استان اصفهان و زاینده رود در کشور سکوت می شود؟ اظهار کرد: این پرسش متوجه خود مردم اصفهان است شما باید با عدد و رقم صحبت کنید.
وی ادامه داد: یک بار شاهد بودم در اصفهان قرار بود تظاهرات آرامی در سی و سه پل برگزار شود، نیروهای امنیتی جلوگیری کردند؛ هر کسی می خواهد در مورد زاینده رود حرف بزند می گویند مسئله امنیتی است. در حالی که زاینده رود با کیفیت زندگی همه ما در ارتباط است باید بتوانیم با عدد و رقم روشنگری کنیم.
حقیقت را برای مصلحت ذبح نکنید
مدیرکل سابق دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: ابهامات آماری در حوضه زاینده رود وجود دارد که برخی سعی می کنند این ابهامات بماند زیرا اگر ابهامات روشن شود مردم یقه مدیرانی که بیست سال گذشته در اصفهان حکومت کردند، خواهند گرفت.
وی افزود: می خواهند این فضای متوهم و آمارهای متناقض وجود داشته باشد تا هر کسی توپ را به زمین حریف بیاندازد و واقعیت ماجرا گفته نشود.
این کنشگر محیط زیست با تاکید بر لزوم تشکیل دادگاه های تخلفات زیست محیطی، اظهار کرد: این دادگاه ها باید تشکیل شود تا افراد پاسخگوی تصمیمات اشتباه شان در حوزه محیط زیست باشند که منجر به تخریب‌های غیرقابل جبران شده است.
درویش گفت: اگر در خصوص طرح های انتقال آب زاینده رود سکوت می شود ناشی از کنشگری اصفهانی هاست باید برای روشنگری در این زمینه تلاش کرد؛ در حوضه آبریز دریاچه ارومیه نزدیک به ۳۰۰ نفر بازداشت شدند و هنوز برخی در زندان هستند اما امروز احیای ارومیه یکی از اهداف دولت و شخص رییس جمهور است.
مدیرکل سابق دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست افزود: وقتی شما فعالان محیط زیست اصفهان محافظه کارانه عمل کرده و حرفی را بزنید که مدیران استان خوششان بیاید، در خصوص زاینده رود سکوت می شود؛ باید تلاش کنید و برای مصلحت، حقیقت را ذبح نکنید.
مسکنی به نام طرح های انتقال آب
وی تصریح کرد: یک فعال محیط زیست علیه همه طرح های انتقال آب باید موضع یکسان داشته باشد همان‌طور که باید در برابر طرح انتقال آب بن بروجن و خزر به سمنان مخالفت کنند در برابر طرح بهشت آباد نیز باید مخالفت کند در حالی که بیانیه ای از سمن‌های اصفهان ندیدیم که به صراحت اعلام کند مخالف طرح انتقال آب بهشت‌آباد است.
مدیرکل سابق دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه برای نجات زاینده رود و تالاب گاوخونی باید ریشه درد را خشکاند، اظهار کرد: ساخت تونل ها و طرح های انتقال آب در این حوضه آبریز حکم مسکن را دارد و مشکل را ریشه ای حل نخواهد کرد.
وی ادامه داد: از دهه ۱۳۳۰ تا امروز با ساخت تونل‌های یک و دو کوهرنگ می خواستند مشکلات حل می شود، طرح گلاب و بهشت آباد در حال اجرا است و با تونل چشمه لنگان ۱۶۰ میلیون مترمکعب آب وارد زاینده می شود. باید آورد رودخانه دو برابر باشد زیرا رودخانه را بیش از دو برابر افزایش دادیم اما امروز رودخانه به سی و سه پل هم نمی رسد.
درویش اضافه کرد: بهشت آباد وکوهرنگ سه نیز احداث می شود اما باز هم مشکل حل نمی شود زیرا این طرح ها مسکن است.
این کنشگر محیط زیست اظهار کرد: باید سند چیدمان توسعه اصفهان بزرگ را براساس واقعیت های بوم شناختی اصفهان تعریف کنیم و پس از آن برای گذر از بحران به مسکن ها تن دهیم و از توسعه صنایع آب بر و کشاورزی ناپایدار جلوگیری کنیم.
وی با بیان اینکه که در سال ۱۳۶۰ کل اراضی بالادست سد زاینده رود در دو استان اصفهان و چهارمحال وبختیاری ۳۰ هزار هکتار بوده است، گفت: در حال حاضر وسعت این اراضی به ۷۸ هزار هکتار رسیده است که از این شمار ۱۶ هزار هکتار در چهارمحال و بختاری و ۶۲ هزار هکتار در بالادست استان اصفهان است. درحالی که می گوییم بالادست آب را برداشت می کنند و شرق اصفهان آب ندارد. چرا ناخواسته جنگ قومیتی و قبیله ای راه می اندازیم ؟
مدیرکل سابق دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: تونل چشمه لنگان سبب شد تا کشاورزی دیم در بالادست به کشاوری پایدار تبدیل شود و همه آنجا حقابه مطالبه می کنند و پیاز می کارند در حالی که پیش از این تونل آب بیشتری وارد زاینده رود می شد.
کنشگران محیط زیست جانبداری قومیتی را کنار بگذارند
وی ادامه داد: کسی به پمپاژ در ۲۰ هزار هکتار در بالادست و سامان شک ندارد اما ما باید به عنوان کنشگر محیط زیست جانبداری های قومیتی را کنار بگذاریم و به واقعیت‌ها بپردازیم و مشکل را حل کنیم.
درویش تاکید کرد: ۱۷۶ میلیون مترمکعب حقابه گاوخونی درهر شرایطی باید تامین شود زیرا اگر تامین حقابه کشاورزی و صنعت را بر حقابه محیط زیست مقدم بدانیم مهاجرت و هزینه های سلامت افزایش خواهد یافت و کشاورز اولین قربانی است.
محیط زیست محور توسعه نیست
وی با بیان اینکه یک متخصص محیط زیست باید شناخت کامل از سرزمین خود داشته باشد، اظهار کرد: دانشجویان و دانشگاهیان باید از محیط های تنگ و وابسته به کتابخانه ها و کلاس ها به طبیعت قدم بگذارند و از تجربیات مردم و کنشگران زیست محیطی برای حل مشکلات محیط زیست به شیوه نوین و علمی استفاده کنند.
وی در ادامه با اشاره به جمله محمد نهاودیان معاون اقتصادی سابق رییس جمهور در مراسم معارفه معصومه ابتکار به عنوان رییس سازمان حفاظت محیط زیست دولت یازدهم، گفت: در آن مراسم آقای نهاوندیان محیط زیست را محور توسعه اعلام کردند در حالی که چنین نیست؛ نمی توان بر سر محیط زیست معامله کرد، اگر محیط زیست محور توسعه بود باید دست محمد نهاوندیان را می گرفتیم و به گاوخونی می بردیم، گاوخونی را که پای مسائل اقتصادی و سیاسی قربانی کردیم و امروز ریزگردهای سمی تالاب زندگی مردم شرق اصفهان و کشاورزان ورزنه را به مخاطره انداخته است.
مهاجرت ۱۰ هزار معلم از خوزستان
این کنشگر محیط زیست با بیان اینکه اگر محیط زیست محور توسعه بود استان خوزستان نباید با بیشترین سرمایه نفت و گاز و کشاورزی که می توان در آن پول پارو کرد بیشترین آمار مهاجرت را در کشور داشته باشد، ادامه داد: بر اساس آمارهای محلی ۹۵ درصد مردم خوزستان گفتند اگر شرایط مهیا باشد استان شان را ترک می کنند، تاکنون ۱۰ هزار معلم از استان خوزستان مهاجرت کردند و ۱۰ هزار معلم دیگر هم خواستار مهاجرت از این استان هستند.
درویش افزود: مردم دارند خوزستان را ترک می کنند زیرا هوایی برای تنفس کردن ندارد.
حقابه گاوخونی مقدم بر حقابه کشاورزی است
مدیرکل سابق دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: محیط زیست بستر توسعه است نه محور توسعه، اگر ما به عنوان کنشگر محیط زیست این مهم را درک کنیم این همه جدال نابرابر و اتلاف انرژی لازم نبود تا امروز بگوییم حقابه گاوخونی مقدم بر حقابه کشاورزی است.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم زاینده رود از سرشاخه های زردکوه تا تالاب گاوخونی جاری باشد باید به جایی برسیم که کسی بر سر حقابه محیط زیست بحث و جدل نکند.
استان فارس بیشترن فرونشست جهان را دارد
درویش با بیان این مطلب به احیای تالاب کمجان اشاره کرد و گفت: استان فارس ۲.۳ میلیارد مترمکعب کسری تراز آبی و سالانه در بین دشت فسا تا جهرم ۵۴ سانتی متر فرونشست زمین دارد که این امار ۱۴۰ برابر از شرایط بحرانی فرونشست بر اساس تعاریف اتحادیه اروپا بیشتر است و تالاب‌های بختگان، ارژن، پریشان و کافتر را در این استان از دست داده ایم، هنوز تالاب کمجان نفس می کشد.
وی ادامه داد: فردی به نام سیروس زارع اهالی روستا را با خود همراه کرد و سمنی را ثبت کرد و برای نجات این تالاب که به دلیل زهکشی های کشاورزی از بین رفته بود، تلاش کرد و در این راه هزینه داد، حتی به دست زمین خواران به زندان افتاد اما در نهایت تالاب کمجان را نجات داد و به عنوان قهرمان تالابی از وی تقدیر شد.
این کنشگر محیط زیست تصریح کرد: ما باید نسلی را پرورش دهیم که در تفکر آنها حفاظت از زاینده رود، گاوخونی، کارون و کرخه و ... به اندازه حفاظت از وطن، خانواده و فرزند ارزش داشته باشد.
وی ادامه داد: باید نسلی را پرورش داد که بر سر ارومیه، هامون جازموریان معامله نکند، اگر بخواهیم با افتخار در این کشور زندگی کنیم باید سیروس زارع ها را پرورش دهیم و و نشان دهیم که "همیشه خردمند و امیدوار نبیند بجز شادی از روزگار."
خطاب کردن افراد با نام حیوانات، مصداق حیوان آزاری است
درویش با بیان اینکه زیست سالاری شاخص توسعه جوامع در دنیای امروز است، اظهار کرد: در کشوری زندگی می کنیم که بر زیست سالاری غرب می نازد،درحالی که بزرگان و شعرای ما هزاران سال پیش بر زیست سالاری تاکید داشتند.
وی افزود: خود را مسلمان می دانیم اما روزانه مصداق های مختلف حیوان آزاری را تحمل می کنیم و با خطاب کردن افراد اطرافمان با نام حیوانات، حیوان آزاری را بین کودکانمان گسترش می دهیم. افرادی که در کودکی بر سگی سنگ پرتاب می کنند در بزرگسالی می توانند تماشاچی مثله کردن یک انسان به دست داعش باشند.
مدیرکل سابق دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در فریدونشهر اصفهان ۴۰۰ سال قتلی رخ نداده است زیرا این منطقه بهترین چشم اندازها را دارد، طبیعت در این منطقه بر روی مردم لبخند می زند و این منطقه بیشترین سمن ها را دارد.
وی ادامه داد: سالانه ۲.۵ میلیارد مترمکعب آب یعنی حدود دو برابر آورد زاینده رود پیش از الحاق تونل کوهرنگ یک و دو در این منطقه آب تولید می شود و زاگرس رویشگاه بلوط کشور است.
برنامه نابودی دریاچه ارومیه چه بود؟
مدیرکل سابق دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه به دریاچه ارومیه اشاره کرد و گفت: در سال ۱۳۷۵ همایشی برگزار شد که موضوع آن نابودی دریاچه ارومیه بود، از بالا امدن سطح آب دریاچه نگران بودند و می گفتند ۳۳ میلیارد مترمکعب حجم دریاچه زمین های کشاورزی و جاده‌ها را زیر آب می برد.
وی افزود: در آن همایش متخصصان دانشگاهی پیشنهاد دادند که برای جلوگیری از بالاآمدن سطح آب ۲۰۰ هزار شغل جدید ایجاد و ۹۵ سد جدید بر روی دریاچه احداث کنیم و اراضی کشاورزی را ۳۶۰ هزار هکتار افزایش دهیم و از دریاچه ارومیه به رودخانه ارس انتقال آب انجام شود؛ امروز اسناد این پیشنهادات به صورت مکتوب وجود دارد.
درویش خاطرنشان کرد: ۷۲ سد بر دریاچه ارومیه احداث کردند و امروز چشم آبی گربه‌نشان وطنمان را از دست دادیم؛ اراضی شرق دریاچه از بین رفته است، شوری آب بیداد می کند و بسیاری از مردم شهرهای شبستر، بناب و مراغه مهاجرت کردند.
وی با تاکید بر اینکه توجه نکردن به ملاحظات زیست محیطی، آسیب‌های اجتماعی را افزایش می دهد، گفت: دولت در این شرایط اقتصادی تاکنون برای احیای دریاچه ارومیه چهار هزار میلیارد تومان هزینه کرده است و می گویند برای احیای ارومیه به یکصد هزار میلیارد تومان پول نیاز است.
مدیرکل سابق دفتر مشارکتهای مردمی سازمان حفاظت محیط زیست اظهار کرد: ارومیه را به بهانه ایجاد اشتغال و توسعه اقتصاد نابود کردیم و امروز تمدن ما در شمال غرب کشور در حال از بین رفتن است.
کلانتری مدارس طبیعت را بچه بازی می دانست
وی در پاسخ به سوالی درخصوص سرنوشت مدارس طبیعت، اظهار کرد: استان اصفهان یکی از پیشگامان مدارس طبیعت در کشور بود حدود شش مدرسه طبیعت در اصفهان وجود داشت.
این کنشگر محیط زیست ادامه داد: زمانی که آقای کلانتری رییس سامان حفاظت محیط زیست شد من در سمت مدیرکل مشارکتهای مردمی سازمان نامه ای به آقای کلانتری نوشتم و از ایشان خواستم که به سه موضوع مدارس طبیعت، تغییر مبلمان شهری از خودرو محوری به زیست محوری و حمایت از فعالیت‌های تشکل‌های مردم نهاد زیست محیطی با جدیت توجه کنند؛ آقای کلانتری زیرنامه من نوشت اینها مسائلی سطحی و روبنایی است و ما دنبال مسائل جدی تری هستیم.
درویش افزود: پس از آن در مصاحبه ای گفتند مدارس طبیعت بچه بازی است؛ اینها را می گویم که اگر عنوان کرد که مدیران مدارس طبیعت، توده ای و مارکسیست هستند، بدانید ایشان از روز اول با مدارس طبیعت مشکل داشت و آن را بچه بازی می دانست.
وی گفت: به رغم حمایت فراکسیون محیط زیست مجلس از برپایی مدارس طبیعت، این مسئله را سیاسی کردند و پای علمای دینی را وسط کشیدند.
وی با بیان اینکه حقانیت مدارس طبیعت باید به رسمیت شناخته شود، خاطرنشان کرد: براساس بند ۱۴ منشور مقام معظم رهبری به صراحت بر بهبود و ارائه آموزش‌های جذاب برای همه آحاد جامعه تاکید شده است، چرا ما تیشه به ریشه این مدارس زدیم؟ می توانستیم مشکلات و مسائل این مدارس را اصلاح کنیم.
مدیرکل سابق دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: تعطیلی مدارس طبیعت بسیاری از فارغ التحصیلان محیط زیست را برای اشتغال ناامید کرد؛ دانشگاه‌ها از حقانیت مدارس طبیعت باید دفاع کنند.
نابودی ۳ هزار و ۹۹۷ درخت با لوله گذاری برای انتقال آب به سمنان
درویش در ادامه به دلایل مخالفتش با طرح انتقال آب از دریای خزر به استان سمنان اشاره کرد و گفت: هم اکنون خطه خزر بار آلایندگی ۱۱ برابر حد مجاز است، بسیاری ماهیان نابود شدند و فوک خزری و ماهی خاویاری در حال انقراض قرار گرفته است.
وی افزود: در چنین شرایطی که ما با یک آبگیر بسته در ارتباط هستیم، کشور روسیه در برنامه ای بیست ساله قصد دارد یکصد سد بر رودخانه ولگا احداث کند در حالی که رودخانه ولگا مهمترین رودخانه ای است که به خزر می ریزد از سوی دیگر ترکمنستان نیز در حال احداث پروژه آب شیرین کن با حجم ۱۷۰ میلیون مترمکعب است که قرار است بر تالاب میانکاله نصب شود.
۹۰۰ کیلومتر از سواحل دریای خزر را از دست داده ایم
عضو هیئت موسس انجمن پایشگران محیط زیست ایران با بیان اینکه حدود ۹۰۰ کیلومتر ساحل خزر را از دست داده ایم، گفت: اگر این پروژه آب شیرین کن رخ دهد سالانه دستکم شش میلیون تن نمک وارد خزر می شود که در دراز مدت توان زیست پالایی دریای خزر را از بین می برد.
درویش با اشاره به نابودی جنگل های هیرکانی در طرح انتقال آب خزر به سمنان، اظهار کرد: با احداث خط لوله انتقال اب به قطر دو متر یک گسست اکولوژیکی ایجاد می کنیم؛ براساس آمار انجمن جنگل بانی فقط سه هزار ۹۹۷اصله درخت با قدمتی بیش از صدسال قطع می شود.
وی با بیان اینکه سرانه آب استان سمنان از سرانه متوسط کشور بیشتر است، افزود: قرار است با صرف ۲۰ هزار میلیارد تومان با احداث یک نیروگاه ۸۰۰ مگاواتی این طرح انجام شود درحالی که این استان به هیچ عنوان نیازی به انتقال آب ندارد زیرا یکی از کم جعیت ترین استان‌های کشور است.
مدیرکل سابق دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: راهکار برای حل مشکل آب در استان سمنان مدیریت مصرف آب در بخش کشاورزی و صنعت است.
یزد بیشترین دامداری صنعتی کشور را دارد
وی با بیان این مطلب به استان یزد اشاره کرد و افزود: یزد بیست و هفتمین استان در آخرین رتبه بندی وزارت نیرو از نظر هدر رفت آب است، باید کاری کنیم که قدر قطره قطره آب را بندانند نه اینکه منجر به دریوزگی آب شود و از نظر پدافند غیرعامل استان یزد به مخاطره افتاده است.
درویش تصریح کرد: چرا باید به ۱۵ کارخانه گندله سازی در یزد مجوز دهیم، چرا باید پرمصرف ترین صنایع مانند کاشی و سرامیک، آجر و لاستیک سازی و بیشترین واحدهای دامداری صنعتی کشوردر یزد مستقر باشد در حالی که تولید هرکیلو گوشت پنج برابر یک کیلو برنج آب مصرف می کند؛ با انتقال آب خزر به کویر مرکزی نیز همین مشکلات برای سمنان بوجود خواهد آمد.
به گزارش خبرنگار ایمنا، "همایش هرآنچه یک محیط زیستی باید بداند" با همکاری انجمن علمی منابع طبیعی و باشگاه دانشجویان حامی محیط زیست دانشگاه صنعتی اصفهان و با حضور جمعی از فعالان محیط زیست، اساتید دانشگاهی و دانشجویان برگزار شد.
نظر شما