سایه سنگین تشریفات بر تعزیه سنتی

محمد هارونی مسئول انجمن تعزیه شهرستان نجف‌آباد در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: امروزه در تعزیه‌ها اگر سوارکار خوبی باشید و بتوانید چند شعر محدود را از حفظ یا روی کاغذ بخوانید، به راحتی در جمع عوامل یک تعزیه راه پیدا خواهید کرد. در برخی نقاط کشور و استان اصفهان شاهد اجرای تعزیه در طول سال هستیم؛ تعزیه‌هایی که بیشتر حالت بازی پیدا کرده و در یک مجلس گاهی پنجاه تا صد اسب را حاضر می‌کنند.

وی از تهی شدن روح تعزیه از معنویت و مفاهیم ناب عاشورا به عنوان آفات فاصله گرفتن از مراسم سنتی تعزیه نام برد و اضافه کرد: بعد از ساخت سریال‌های تاریخی به ویژه مختارنامه، شاهد تاثیرپذیری گسترده تعزیه‌ها از ادبیات و نحوه لباس پوشیدن بازیگران بوده‌ایم به طوری که در حال حاضر سایه سنگین تشریفات زاید و دست و پا گیر بر تعزیه سنتی مشهود است.

هارونی با اشاره به استفاده از آلات و سبک‌های موسیقی امروزی ناهمگون با روح مراسم تعزیه، گفت: بزرگان این هنر اصیل ایرانی بر اساس سال‌ها تجربه و درک روح این مراسم، از فضای برخی دستگاه‌های موسیقی جهت تقویت تعزیه استفاده کرده‌اند ولی آنچه امروزه در برخی موارد شاهد آن هستیم، هیچ ارتباط منطقی با روح تعزیه ندارد.

برخی فعالان حوزه تعزیه از هدف اصلی آن دور شدند

مسئول انجمن تعزیه شهرستان نجف‌آباد اضافه کرد: برخی فعالان حوزه تعزیه‌ به قدری از هدف اصلی و روح این مراسم آیینی دور شده‌اند که حتی در مناسبت‌های شاد مانند شب عید فطر نیز مراسم تعزیه تدارک می‌بینند.

وی با اشاره به سوء استفاده برخی سودجویان و دلالان از مراسم تعزیه برای معرفی اسب‌های خود و بالا بردن قیمت آن‌ها، گفت: بزرگان تعزیه ما با بیش از هفتاد سال سابقه در اوج تواضع و فروتنی، این عرصه را دریایی عمیق و وسیع توصیف می‌کنند که تنها توانسته‌اند به عمق یک متری آن برسند.

هارونی ادامه داد: در بخشی از دوران حکومت پهلوی‌ها که شاهد ممنوعیت برگزاری مراسم مذهبی از جمله تعزیه بودیم، جمعی از دلسوزان این آیین اقدام به برگزاری جلسات هفتگی تعزیه‌خوانی با نهایت سادگی و خلوص در سطح منازل می‌کردند که این سنت حسنه همچنان ادامه دارد.

وی در پایان از تواضع داشتن در عین بزرگی به عنوان رمز محبوبیت و جاودانگی بزرگان تعزیه نام برد و خاطر نشان کرد: نجف‌آباد و شهرهای اطراف آن هر کدام بزرگانی در آیین تعزیه داشتند که بازماندگان آن‌ها در بیشتر موارد خانه‌نشین شده یا در موارد معدودی همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند.