به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، یکی از بانوان هنرمند معاصر پورتوریکو که با استفاده از به نمایش گذاشتن ماهیت رنگ‌ها تاکنون آثار هنری عمومی بی‌نظیر و منحصربفردی از خود برجای گذاشته است، موفق شد که روح جدیدی در کالبد بی‌جان کارخانه متروکه توتون و تنباکوی این شهر بدمد و دیوارهای بی‌روح این بنای فراموش‌شده را در انبوهی از رنگ‌های گوناگون روشن و حیات‌بخش به گونه‌ای غرق کند که به نظر می‌رسد صدها اسپری رنگی در گوشه گوشه آن منفجر و محتویاتشان به در و دیوار کارخانه پاشیده شده است. کار این هنرمند الهام گرفته از رنگ‌ها، شیوه زندگی اهالی کارائیب و تجربه نور و رنگ در کنار یکدیگر و هدف او گشودن پنجره‌ای جدید به روی استفاده از فضاهای متروک و بدون استفاده است.
این هنرمند خوش ذوق و گروهش از در و دیوار بتونی و تمامی قسمت‌های داخلی کارخانه به‌عنوان بوم نقاشی استفاده کردند و از محیط بی‌روح و بی‌نشاط آن دنیایی رنگی ساختند. دیوارهای قدیمی این کارخانه تحت پوشش رنگ‌های ملایم آبی، زرد و صورتی قرار گرفته است در حالی که نقاشی‌های قدیمی کشیده شده روی آن‌ها در پس رنگ‌های جدید کاملا مشخص است. این اثر هنری که Kalaña نامیده می‌شود، بخشی از فعالیت‌های مشارکتی اجتماعی پروژه "کروماتیک شهری" است که مطابق با آن، ساختمان‌ها به آثار هنری و محلی جدید برای برگزاری کارگاه‌های آموزشی، ایراد سخنرانی‌ها، برگزاری کنسرت‌ها و اجرای سایر برنامه‌های هنری تبدیل می‌شوند.
مجری این طرح، Kalaña را تعبیری از هنر عمومی می‌داند که می‌تواند اقشار مختلف یک جامعه را به سمت خود جذب کند و آن‌ها را با تجربه‌ای از انفجار رنگ‌ها رو به رو نماید. وی همچنین این پروژه را قطعه‌ای می‌داند که توسط تعاملات مختلف اجتماعی فعال می‌شود و مسیر تحقق هدف او یعنی "ادغام جامعه با آثار و فعالیت‌های هنری‌اش" را هموار می‌سازد. این هنرمند یکی از هفت هنرمندی به حساب می‌آید که موفق شده اشتراکات و میان‌برهای بین هنر، اجتماع و معماری را کشف و درک کند و با هم‌پوشانی هر سه باهم، درک خود را در مجموعه‌ای بی‌نظیر پیاده‌سازی نماید و در اختیار اجتماع قرار دهد.
Kalaña که در شهر Caguas واقع در رشته‌کوه‌های مرکزی پورتوریکو پیاده‌سازی شده است، دارای انرژی جذب فراوانی است و رنگ‌های به کار رفته در آن نقش بسزایی در ایجاد لحن همکاری مثبت در اجتماع دارد، این درحالی است که می‌شد از این بنا به عنوان یک محل تجاری جدید یا ساخت آپارتمان‌های لوکس بهره برد ولی طراح هنرمند پروژه تصمیم گرفت که زمینه ورود رنگ‌ها به دنیای واقعی را فراهم آورد و با تزئین تمامی درها، دیوارها، سقف و کف بنا با استفاده از رنگ‌های شاد و روشن آن را به یک اثر هنری واقعی و زنده تبدیل کند.
لازم به ذکر است که هدف این گروه تنها زیباسازی فضاها و اماکن نیست بلکه در نظر دارند با تحول ادراک موجود از زیبایی‌های شناختی، معنای اجتماعی و عمومی جدید و پررنگ‌تری از این عنوان را به جامعه معرفی کنند. بنابراین در پیاده‌سازی این طرح، تنها به جنبه زیبایی دقت نشده است و در کنار بهبود وضعیت ظاهری، تمامی تلاش‌ها در راستای ایجاد فضایی گرم و دل‌پذیر برای حضور اقشار مختلف به کار گرفته شده است زیرا در نهایت آنچه که به این بنا حیات می‌بخشد حضور مردم، گفتگوها و انرژی آن‌ها است.
این پروژه شکلی متفاوت از چگونگی تبدیل یک اثر هنری عمومی به یک مرکز خلاقیت و آموزشی است که راه را برای استفاده مجدد از اماکن بدون استفاده هموار می‌کند و با دیدگاه جدید و دعوت‌کننده خود، منجر به جلب و جذب افراد بسیاری برای گفتگو، مباحثه، تفریح و غیره می‌شود. بدین ترتیب Kalaña نقش مؤثری در ایجاد یک جامعه واقعی دارد و به صورت عینی چگونگی تأثیر تقویتی هنر، اجتماع و فضاهای بی استفاده را بر یکدیگر به اثبات می‌رساند.
نظر شما