به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، این بیماری اغلب در اثر حساسیت به مواد غذایی، نیش حشرات یا داروهای خاص ایجاد می‌شود. زمانی که فشار خون به قدری پایین آید که سلول‌های بدن و اندام‌ها، اکسیژن کافی دریافت نکنند، شوک ایجاد می‌شود. تزریق دارویی به نام "اپی‌نفرین" بلافاصله پس از این شوک ضرورت دارد. بنابراین افراد در صورت همراه نداشتن این دارو باید سریعا با مرکز فوریت‌های پزشکی تماس بگیرند.
علائم شوک آنافیلاکسی
اولین علائم شوک آنافیلاکسی معمولاً در مدت ۱۵ دقیقه پس از تماس با موارد حساسیت‌زا بروز می‌کند. این شوک ممکن است با علائمی خفیف مانند آبریزش بینی یا احساس ناراحتی آغاز شود، اما اوضاع خیلی سریع بدتر شود. تورم دهان، احساس تنگی نفس در گلو و مشکلات تنفسی، ایجاد کهیر، استفراغ، سرگیجه، غش و ضربان تند قلب، بعضی از علائم معمول این بیماری است. در موارد شدیدتر، افراد بیهوش می‌شوند، نفس آن‌ها قطع می‌شود و در طی زمان دو دقیقه، آگاهی خود را از دست می‌دهند.
درمان نجات‌بخش
در صورت ابتلا به این شوک، تزریق فوری داروی"اپی‌نفرین" در ران لازم است و افراد باید فوراً با شماره ۱۱۵ تماس بگیرند، زیرا آن‌ها در طی ۱۲ ساعت آینده نیز در معرض خطر واکنش دوم قرار دارند. در مرکز اورژانس، پزشکان می‌توانند در صورت وقوع واکنش دوم، علائم را تحت نظر داشته و فرد را معالجه کنند. در صورت نداشتن اپی‌نفرین، پزشکان اورژانس با تزریق یک شات از این دارو به زیر پوست، در ماهیچه یا رگ، جان افراد را نجات می‌دهند. معمولاً این دارو باعث بازگشت فشار خون افت‌کرده به حالت طبیعی می‌شود. همچنین تا زمان از بین‌رفتن علائم، مایعات، استروئیدها و آنتی‌هیستامین از طریق لوله متصل به یکی از رگ‌ها، به بیمار تزریق می‌شود. سایر روش‌های درمانی شامل استفاده از لوله تنفسی و داروهایی است که به تنفس بهتر کمک می‌کند. داروی کورتیکواستروئید (داروی ضد التهابی قدرتمند) نیز برای جلوگیری از بازگشت علائم بیماری در ساعات بعدی استفاده می‌شود.
محرک‌های متداول
غذاها به ویژه آجیل، لاتکس موجود در بسیاری از دستکش‌های یک‌بار مصرف، سرنگ‌ها و چسب‌های نواری، مصرف داروهایی نظیر پنی‌سیلین و آسپرین و نیش حشرات بعضی از شایع‌ترین علل واکنش آنافیلاکتیک است. در صورت ورم‌کردن محل گزش زنبور عسل یا احساس خارش پس از خوردن میگو باید این موضوع را با پزشک در میان گذاشت؛ به علت احتمال وقوع مجدد این اتفاق، ممکن است پزشک از بیمار بخواهد دارو را در دسترس خود نگه‌دارد. حتی یک واکنش آلرژیک خفیف نیز می‌تواند منجر به بروز واکنش جدی‌تر در آینده شود.
راه‌های جلوگیری از شوک آنافیلاکسی
بهترین راه پیشگیری از این شوک، دوری از محرک‌ها است. از آنجایی‌که انجام این امر همیشه امکان‌پذیر نیست، باید برنامه‌ای را برای شناسایی و درمان علائم آنافیلاکسی در نظر گرفت؛ پزشک مراقبت‌های اولیه یا متخصص آلرژی می‌تواند به این امر کمک کند. در صورت ناتوانی در تکلم استفاده از یک دستبند هشداردهنده پزشکی برای مطلع‌کردن اطرافیان خود در مورد آلرژی، ایده خوبی است. همچنین اطلاع‌دادن به دوستان و خانواده نیز در شرایط اضطراری موثر است؛ آشنایان و نزدیکان باید اطلاعات کاملی در مورد محرک‌های آلرژی‌زا، علائم واکنش آنافیلاکسی، محل نگهداری اپی‌نفرین و نحوه تزریق این دارو داشته باشند.
نظر شما