به گزارش خبرنگار ایمنا، آیین اختتامیه "فصل عباس کیارستمی" در پاتوق فیلم کوتاه شامگاه یکشنبه -۲۴شهریورماه- با حضور سیف‌اله صمدیان در پردیس سینمایی سیتی سنتر برگزار شد. در این مراسم برای نخستین بار فیلم " ۷۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه با عباس کیارستمی" اکران شد.
کیارستمی مثل همیشه خندان و مهربان با همان عینک مرموزی که احساساتش را پنهان می‌کرد در مقابل دوربین حاضر شد. گاه در حین ساخت فیلم بود و گاهی عکاسی می‌کرد. از ۷۶ سال زندگی‌اش ۷۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه ویدئو با تلاش دوست و همکارش سیف‌اله صمدیان به جا مانده، اما این تنها یادگاری کیارستمی نیست...
اگر بتوانیم از خانه دوست کجاست؟، به ترتیب یا بدون ترتیب، بید و باد، زنگ تفریح و رنگ‌ها بگذریم از وجهه جهانی و احترامی که در دل دوست دارانش به جای گذاشته نمی‌شود گذشت. امروز پس از گذشت سه سال از مرگ کیارستمی هنوز ورکشاپ ها و کارگاه‌های آموزشی فیلم سازی و نقد فیلم با نامش برگزار می‌شود و سالن‌ها به یاد او از هنرمندان و هنر دوستان و دوستدارانش پر می‌شوند.
در ابتدای مراسم، سعید نجاتی، فیلم ساز ایرانی طی یک تماس تلفنی اعلام کرد: "تک درخت معروف عباس کیارستمی به عنوان یک سرمایه ملی ثبت شده است تا داستان این تک درخت بماند در ذهن مخاطبان داستان خانه دوست کجاست؟"
پس از آن مهدی سجاد زاده، شاگرد فیلم سازی کیارستمی در این مراسم، گفت: راجع به عباس کیارستمی تحقیق و تحلیل کمی شده است. آثار او بیشتر در کشورهای اروپایی مورد تحلیل قرار گرفته است تا ایران.
وی افزود: پس از مرگ کیارستمی آثار بسیاری از او منتشر شده است، اما در دوران حیات کتاب‌هایش به تعداد انگشتان دست نمی‌رسید. متاسفانه زمانی که چیزی را داریم، قدرش را نمی‌دانیم. به اندازه ای که استاد کیارستمی از هنرجوهای خود استفاده می‌کرد ما استفاده نکردیم.
سجادزاده با بیان اینکه دو آرزو در مورد کیارستمی دارد، تصریح کرد: آرزو دارم فعالیت‌های پژوهشی و سینمای اندیشه را نه تنها برای کیارستمی بلکه برای همه هنرمندان شاهد باشیم. آرزوی دومم نیز این است که فیلم " ۲۴ فریم" رفع توقیف شود و بتوانیم آن را پس از دو سال انتظار ببینیم.
به گزارش خبرنگار ایمنا، این آرزویی است که برای همکاران و دوستان کیارستمی محال نبوده است. سیف‌اله صمدیان یکی از همین دوستان است که زمان زیادی را با کیارستمی گذرانده، از هر دقیقه اش فیلم و عکسی گرفته که در بسیاری از آنها حتی شکارچی ماهری مانند کیارستمی هم نمیداند که شکار دوربین فیلم برداری شده است. هر لحظه کنارش بوده و از صحنه های خلق سعدی از دست خویشتن فریاد و حافظ به روایت کیارستمی تا دریافت جایزه های کن و... را در دوربینش ثبت کرده است.
سیف‌اله صمدیان نیز در این مراسم اظهار کرد: هر شنبه دور هم جمع می‌شویم تا سینمایی که تاکنون دیده نشده را به نمایش بگذاریم. سینما یک بدن است و سینمای تجاری سر سازگاری با این بدن ندارد. می خواهیم نشان دهیم که باید زوایای پنهان سینما را به نمایش بگذاریم. مانند کاری که کیارستمی کرد. اگر فیلم ۷۶ دقیقه را نمی‌دیدم باور نمی‌کردم این مرد در جهان چه جایگاهی دارد. او در تمام جهان برای تمام ایرانی‌ها احترام خرید.
وی افزود: فیلم سازی یک نفره یک موهبت آسمانی بود که از دل زمین به دست آمد. ما با تلفن‌های همراهمان می‌توانیم فیلم‌هایی بسازیم که با وام‌های کلان و... نیز نمی‌توان ساخت. امیدوارم همت این جوانان همراه تکنولوژی شروعی برای فعالیت بهتر اصفهان در زمینه سینما در جهان باشد.
این فیلم ساز و عکاس ایرانی گفت: فیلم‌های کیارستمی از جنس زندگی است و مانند فیلم‌های هالیوودی افراد را با ریتم تند، موسیقی و چهره‌های اغوا کننده اسیر نمی‌کند، بلکه در فیلم کیارستمی پس از اتمام فیلم تازه داستان در ذهن مخاطبان آغاز می‌شود.
صمدیان افزود: زندگی قوی‌ترین نویسنده خلقت است و هیچ نویسنده‌ای نمی‌تواند بهتر از زندگی بنویسند. بسیاری از فیلم‌های امروزی زندگی را می‌کشند و می‌خواهند زندگی جدیدی خلق کنند اما موفق نمی‌شوند. باید مسائل جالب زندگی که در سادگی‌ها نهفته است را ببینیم و به جهان نشان دهیم.
نظر شما