به گزارش خبرنگار ایمنا، با گذری در فروشگاههای لوازمالتحریر با اجناسی خوشرنگ و لعاب که اغلب وارداتی هستند، روبهرو میشویم اما دیدن قیمت این کالاها بیشتر دنیا را در چشم هر خریداری تیره وتار می کند تا شگفت زده از تنوع رنگ و نقش آنها.
البته گرانیها در بازار اسباب و لوازم مدارس فقط شامل محصولات وارداتی نمی شود بلکه اجناس ایرانی نیز دست کمی از وارداتی ها ندارند. واقعیت آن است که در سالهای اخیر بروز برخی آشفتگیها و التهابات در بازار و نوسانات قیمت، روزهای پرتنشی را برای والدین در زمینه تهیه مایحتاج دانش آموزان رقمزده است.
گرانی در این بخش در حدی است که فروشندههای لوازمالتحریر در مقایسه وضعیت این بازار با سال گذشته میگویند: " اجناس دو تا سه برابر گران شده و همین موضوع سبب شده تا بسیاری از خانوادهها خیلی کمتر از سالهای گذشته خرید کنند." یکی از این مغازهداران لوازمالتحریر در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، اظهار میکند: هیچ کمبودی در بازار لوازمالتحریر نیست اما مشکلی که وجود دارد افزایش قیمت این اقلام است که باعث سردرگمی خریداران شده است.
وی می افزاید: سنجیدن شرایط اقتصادی خانوادهها یکطرف ماجراست و توجه به کسبوکار فروشندگان و حمایت از آنها طرف دیگر است. فروشندگانی که اوج رونق کسبوکارشان در همین هفتههای پایانی تابستان است ولی به دلیل افزایش نرخها و افت قدرت مالی مردم، بازارشان کساد است.
این فعال اقتصادی گلایه می کند: همانهایی نیز که برای خرید میآیند به دنبال تهیه ارزانترین اجناس هستند. به عبارتی هنوز این بازار جان نگرفته و استقبال چندانی از آن نشده است.
فرهنگسازی برای تهیه لوازم التحریر داخلی
اکبر چیتساز رئیس اتحادیه لوازم التحریر در همین ارتباط به خبرنگار ایمنا میگوید: قیمت لوازمالتحریر نسبت به دیگر کالاها افزایش داشته است، این در حالی است که واحدهای صنفی نه تنها از این افزایش قیمت بهره ای نمی برند بلکه از سود کمتری نسبت به گذشته برخوردار میشوند زیرا با توجه به اوضاع اقتصادی مردم، فروشنده سعی در دریافت سود کمتری دارد با وجود آنکه در زمانی گفته میشد بر اساس فاکتور ۱۵ درصد سود دریافت کنید .
وی در مورد افزایش قیمت دفاتر مشق نیز می افزاید: نرخ دفتر ۵۰۰ تومانی به ۳۰۰۰ تومان رسیده است. این فشار اقتصادی دانشآموزان کمبضاعت و روستایی را بیش از دیگران تحت تاثیر قرار داده است.
چیت ساز تصریح میکند: استفاده از کالاهای داخلی باید فرهنگسازی شود و چنین امری بر عهده معلمان است زیرا آنها میتوانند با تشویق دانشآموزان، آنها را به استفاده از کالای ایرانی ترغیب کنند.
هزینه وسایل مورد نیاز یک دانشآموز
با توجه به گرانی لوازمالتحریر، حالا این سؤال مطرح است که هزینه نوشتافزار دانشآموزان چه میزان است ؟ و یک خانواده تا چه میزان باید برای شروع سال تحصیلی فرزندش سرمایهگذاری کند؟ حداقل قیمت لازم برای خرید لوازم التحریر چقدر است؟
شواهد حاکی از افزایش قیمت لوازمالتحریر نسبت به سال گذشته است. بالاخره فقط کاغذ را هم که در نظر بگیریم در می یابیم که هر محصولی در ارتباط با آن باشد قیمتش افزایش چشمگیری پیدا کرده است. قیمت کاغذ طی یک سال و نیم گذشته رشد چشمگیری داشته است و همین یک قلم جنس، میتواند کل بازار لوازم تحریر را دچار نوسان قیمتی کند.
بنا به گفته احمد معینی که از فعالان بازار لوازمالتحریر اصفهان است بسته به مناطق خاص و کیفیت جنس، نرخ لوازمالتحریر متفاوت است.
وی به خبرنگار ایمنا میگوید: حداقل قیمت نوشتافزار برای یک دانشآموز ۱۰۰ هزار تومان است و این میزان تا یک میلیون تومان هم می تواند متغیر باشد. برندهای مختلف لوازمالتحریر قیمتهای متفاوتی دارند بهعنوانمثال نرخ یک مداد از دو هزار تومان شروع میشود و به ۳۰ هزار تومان هم میرسد.
معینی می افزاید: قیمت خودکارها هم بسته به برندشان متفاوت است یک خودکار ایرانی باکیفیت تقریباً ۱۵۰۰ تومان و خودکار خارجی تا ۱۰ هزار تومان هم فروخته میشود.
این مغازه دار ادامه می دهد: بهطورکلی حداقل اقلامی که یک دانشآموز برای شروع سال تحصیلی به آن نیاز دارد شامل مداد، خودکار، پاککن، دفتر خطدار و دفتر نقاشی، خطکش، جامدادی و کولهپشتی میشود. قیمت ۱۲ عددی مداد سیاه ایرانی چیزی در حدود ۱۴ هزار تومان است. خودکار ایرانی کیان هم ۷۸۰۰ تومان است که پنج قلم از آن چیزی حدود ۴۰ هزار تومان میشود.
وی می گوید: قیمت پاککن حداقل دو هزار تومان است. اما اصلیترین جنس در این میان، دفتر خطدار است که با توجه به نوسان قیمتی کاغذ، قیمتهای مختلفی دارد. از دفتر ساده تا دفترهایی که هرکدام آپشنهای مختلفی دارند، قیمتها در نوسان است. با اینحال، اگر یک بسته معمولی و دولتی دفتر ۴۰ برگ را در نظر بگیریم، چیزی در حدود ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان برای یک بسته پنج عددی آن باید هزینه کرد.
معینی اضافه می کند: اگر قیمت ۱۲ هزارتومانی خطکش، قیمت ۲۰ هزارتومانی جامدادی و قیمت حدودی ۱۵۰ هزارتومانی را برای کولهپشتی در نظر بگیریم، بهعلاوه مداد رنگی، ست ورزشی و فرم مدرسه، کفش مناسب و قیمت کتابهای درسی، چیزی حدود ۸۰۰ هزار تا یک میلیون تومان باید برای خرید وسایل موردنیاز یک دانشآموز هزینه کرد. جدای از اینکه تعدادی از این اقلام مصرفی هستند و چندین بار در سال نیاز به شارژ مجدد دارد.
گفتنی است که این هزینه حدودی برای یک دانشآموز است بنا به میزان و کیفیت اجناس نرخها کمتر و بیشتر میشوند. چهبسا خانوادههایی فقط این میزان از هزینه را صرف خرید لوازمالتحریر فرزندشان کنند و هزینه جدایی برای فُرم، کیف و کفش آنها در نظرگیرند و خانوادهای دیگر هم با نرخ کمتری کل مایحتاج فرزند خود را برای شروع سال تحصیلی فراهم نمایند. البته این مورد را هم باید در نظر داشت که والدینی دارای چند فرزند دانشآموز هستند که برای هرکدام هزینهای جداگانه لازم دارند. متاسفانه به رغم سالهای گذشته که خانواده ها انتظار آغاز مدارس را می کشیدند اما در چند سال اخیر، باز شدن مدرسه ها و تامین مخارج دانش آموزان به کابوس روز و شب آنها مبدل شده است. مگر یک کارمند یا کارگر ساده با دریافت حداقل حقوق چقدر عایدی دارد که بتواند برای مدرسه فرستادن فرزندش بدون در نظر گرفتن هزینهها و دریافتیهای خود مدارس (که حتی اگر دولتی هم باشند با عناوین مختلف از والدین دریافت میشود)، حداقل ۸۰۰ هزار تومان برای لوازم التحریر و ملزومات ابتدایی پرداخت کند؟!
نظر شما