به گزارش خبرنگار ایمنا، استان چهارمحال و بختیاری در همسایگی اصفهان منطقه ای است که ناشناحته‌های فراوانی دارد و مقصدی جذاب برای سفری کوتاه خواهد بود. این استان با جاده‌های کوهستانی و پیچ در پیچ و آب و هوایی مطلوب در فصل‌های گرم سال میزبانانی خونگرم دارد. چهارمحال که محل اصلی گردهمایی قوم بختیاری است و در کنار جاذبه های طبیعی، آثار و بناهایی با معماری منحصر به فرد دارد.
برای سفری کوتاه به مناطق قوم بختیاری همراه با چاشنی تاریخ و مشروطیت پیشنهاد ما حرکت به سمت بروجن است. بروجن در جنوب غربی اصفهان واقع شده و فاصله‌ای ۱۰۷ کیلومتری با نصف جهان دارد که سفر به این شهر با خودرو شخصی حدود یک ساعت و ۳۰ دقیقه رانندگی را می طلبد.
بروجن را بام شهرهای ایران می نامند، چرا که ارتفاع این شهر از سطح دریا دو هزار و ۱۹۷ متر و حتی از شهرکرد نیز بیشتر است. بروجن دومین شهر بزرگ استان چهارمحال و بختیاری است و زبان‌های ترکی و لری در آن رواج دارد، اما زبان اصلی مردمان شهر "اورجنی" است. این شهر شهرت اصلی خود را از طبیعت بکر و زیبا، وجود پارک جنگلی و آبشارهای گوناگون وام گرفته است.
بروجن تاریخ غنی دارد و اولین هسته‌های شهر در حدود ۱۰ هزار سال پیش شکل گرفته است. گردشگاه "چشمه سیاسرد" یکی از جاذبه های گردشگری بروجن و معروفترین تفرجگاه مردم این شهر است که در حدود چهار کیلومتری شهر و در اطراف چشمه ای به همین نام واقع شده است. تالاب بین المللی "چغاخور" نیز دیگر جاذبه طبیعی مشهور در نزدیکی این شهر است.
در میدان مرکزی شهر و در خانه حفیظی‌ها نیز موزه مردم شناسی شهر بروجن دائر شده است که در آن صنایع دستی، آداب رسوم و فرهنگ مردم شهر به نمایش درآمده است. سوغات مشهور بروجن نیز گیوه‌های ملکی، پولکی، نبات، کشک، قارا و گلیم و قالی است که در این بین گیوه ملکی با جنس منحصر به فرد خود شهرتی ملی دارد.
پس از گشتی دو ساعته و لذت بردن از جاذبه‌های دیدنی بروجن بار دیگر باید خودرو را استارت زد و این بار به سمت غرب و شهر "دزک" رفت. دزک تا بروجن فاصله‌ای ۴۰ کیلومتری دارد و تجربه رانندگی نیم ساعته در میان دشت‌های زیبای سرزمین چهارمحال را به گردشگران می دهد؛ دشت‌هایی انبوه از گندم زارهایی که محصول آن‌ها اقتصاد خانواده ها را می گرداند.
دزک از ابتدا به دلیل موقعیت لجستیکی مناسب که از سمتی به رشته کوههای زاگرس و از سمتی دیگر به دشت‌های وسیع مشرف بوده از پایگاه‌های مهم نظامی بوده و نام شهر نیز وام گرفته از واژه دز به معنای پایگاه مستحکم است.
با نزدیک شدن به "دزک" آرام آرام می توان تاریخ و مشروطیت را حس کرد چرا که این شهر یکی از مهمترین پایگاه‌های مشروطیت بوده است. دلیل آن نیز حضور امیر مفخم‌خان بختیاری در این شهر و ساخت و زیست در قلعه مشهور "دزک" است. این قلعه را مهمترین پایگاه بختیاری ها در زمان مشروطیت دانسته‌اند.
در روزهایی که اکثر خوانین بختیاری، به مشروطه گرویده بودند، امیر مفخم، همچنان به محمدعلی‌شاه وفادار ماند. در آستانه فتح تهران، امیر مفخم فرماندهی کل قشون دولتی طرفدار محمدعلی شاه را بر عهده داشت، اما خیلی زود به اردوی مشروطه خواهان پیوست و در جنگ با ارشدالدوله و سالارالدوله، از فرمانده‌های قوای مشروطه به‌حساب می‌آمد.
تاریخ "قلعه دزک" که در دو مقطع ساخته شده است، اگر چه در ابتدا به قصد یک قلعه با استحکامات نظامی بود، اما بعدها با تزییناتی که در آن انجام شد و طراحی که در داخل اتاق‌ها انجام پذیرفت، شکل کاخ به خود گرفت. این قلعه به دلیل دارا بودن کتابخانه‌ای ارزشمند در سال های دور از شهرت بالایی برخوردار بود و اشخاصی چون علی اکبر دهخدا و وحید دستجردی پس از به توپ بسته شدن مجلس مدتی را در آن سپری کردند.
در ادامه مسیر و پس از گشتی دو ساعته در شهر دزک و قلعه آن و پس از خرید گز مشهور بلداجی می‌توانید مسیر را به سمت شهر دیگری در غرب دزک یعنی جونقان ادامه دهید. جونقان که محل متولد شدن سردار اسعد بختیاری مشهور است، تنها نیم ساعت با دزک فاصله دارد و قلعه معروف جونقان را دارد.
جونقان نیز همانند دیگر مناطق چهارمحال و بختیاری در کنار بناهای تاریخی منحصر به فرد طبیعت بی‌نظیری دارد و برای یک همنشینی خانوادگی عصرگاهی پس از گردش در سرزمین بختیاری‌ها بسیار دلنشین است. همچنین شهر و قلعه چالشتر نیز دیگر جاذبه واقع شده در این مسیر است که در شمال جونقان و فاصله ای کمتر از یک ساعت با این شهر قرار دارد. برای بازگشت از این مسیر تاریخی طبیعی زیبا، می‌توانید از شهرکیان در شمال جونقان گذر کنید و با خرید لبنیات محلی، از بزرگراه گردنه رخ به اصفهان بازگردید.
نظر شما