"بایوجمی" تالاب نیمه جان انزلی را نجات می دهد؟

به گزارش خبرنگار ایمنا، با وجود توقف پروژه بایوجمی که از آن به عنوان طرح "زیست پالایی تالاب انزلی" یاد می‌شود همچنان هجمه‌های برخی رسانه‌ها در خصوص این طرح ادامه دارد، در شش ماه گذشته نگرانی از اجرای این پروژه، نوع و ذرات مواد مورد استفاده تا مبلغ تفاهمنامه آن در حالی مورد نقد و بررسی قرار گرفت که مستنداتی برای اعداد و ارقام ارائه نشده و همچنین برخی رسانه‌ها به دلایل نامشخص بر موضع خود پافشاری می‌کردند به طوریکه حتی در فراخوان خبرنگاران برای بازدید از این پروژه نیز حضور نیافتند و آن را تور رسانه‌ای نامیدند و بیان مشاهدات میدانی خبرنگاران سایر رسانه‌ها را نیز به دلیل دریافت هدایا اعلام کردند. 

طرح زیست پالایی تالاب انزلی مهرماه گذشته و در پی مصوبه هیئت دولت مبنی بر مدیریت خشکسالی و احیای این تالاب  مورد توجه و استقبال سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفت.

شرکت دانش بنیان نانو صنعت پرشیا در شهرک علمی تحقیقاتی اصفهان طرح بایوجمی را برای احیای تالاب انزلی از سال ۱۳۹۴ مطرح  کرده و از آن سال رسوب زدایی به روش بایوجمی در استخرها مورد بررسی این شرکت قرار گرفته بود. 

دی ماه سال گذشته تفاهم‌نامه همکاری بین سازمان حفاظت محیط زیست و شهرک علمی تحقیقاتی اصفهان امضا و عملیات اجرایی پایلوت در کرت‌های ۵۰ هکتاری داخل تالاب انزلی در بخش مرکزی پناهگاه حیات وحش سرخانکل از ۱۵ اسفندماه آغاز شد. 

اعلام جرم علیه رئیس سازمان محیط زیست

اجرای کوتاه مدت این پروژه در ۵۰ هکتار اول باعث احیای بخش کوچکی از تالاب ۲۰ هزار هکتاری انزلی شد، اما به سبب نگرانی مردم گیلان، فعالان محیط زیست و برخی صاحب نظران از پیامدهای طرح تسریع زیست پالایی طبیعی تالاب و یا شاید جنجال رسانه ای، پروژه پس از ۱۷ روز متوقف شد و یکم مردادماه نیز دادستان بندرانزلی علیه عیسی کلانتری رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، قربانعلی محمدپور مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان، فرشید سهیلی کجری طراح بایوجمی در تالاب انزلی و عبدالرضا کرباسی ناظر طرح بایوجمی به اتهام تخریب محیط زیست، تضییع حقوق بیت المال و نشر اکاذیب در خصوص این پروژه اعلام جرم کرد. 

نیاز به اعتبار ۵۰ هزار میلیاردی برای تخلیه رسوبات تالاب انزلی

عیسی کلانتری در نشست خبری که ۲۲ مرداد ماه برگزار شد درباره اجرای طرح بایوجمی در تالاب انزلی با اشاره به خشکی بیش از ۸۵ درصد این تالاب بر اثر افزایش رسوبات، گفت: پیش از این طرح، دانشگاه تهران در مورد راهکارهای احیای این تالاب مطالعه‌ای انجام داده بود که رسوبات تالاب را به روش لجن برداری تخلیه کند، اما در بررسی‌ها مشخص شد که ۵۰ هزار میلیارد تومان برای تخلیه مکانیکی رسوبات تالاب انزلی اعتبار نیاز است، طبیعی است که امکان مالی و فیزیکی برای اجرای چنین پروژه‌ای وجود ندارد، البته عده‌ای به دنبال اجرای پروژه تخلیه رسوبات از تالاب انزلی بوده‌اند، احتمالا تخلیه مکانیکی از تالاب انزلی برای برخی منافعی داشت، اما در هر حال امکان اجرایی کردن این پروژه وجود نداشت. ضمن این‌که اگر پروژه تخلیه مکانیک رسوبات در تالاب انزلی اجرا می‌شد باید ۷۰۰ میلیون تن رسوب معادل ۳۵ میلیون تریلی به مدت ۲۰ سال از تالاب خارج می‌شد.

به گفته کلانتری به دنبال اجرای این طرح که ۱۷ روز طول کشید و به دستور دادستانی متوقف شد، در همان ۱۷ روز عمق تالاب ۳۰ سانتیمتر افزایش یافت و لجن‌ها پایین رفت، دادستان انزلی بدون این‌که دانش کافی را در مورد این پروژه داشته باشد با کمک مقامات محلی جلوی پروژه را گرفت، به بهانه اینکه مواد نانو و اکسید تیتانیوم که سرطان‌زاست در تالاب ریخته می‌شود، متاسفانه در مورد این موضوع با مسائلی غیرعلمی مواجه هستیم، ادعای سرطان‌زا بودن طرح بایوجمی مبنای علمی ندارد. این طرح همچنان متوقف است تا مجریان آن ثابت کنند که این طرح هیچ آسیبی به محیط زیست نمی‌رساند و خطرناک نیست.

به رغم توقف طرح اما همچنان هر روز آمار و ارقام عجیبی از طرح بایوجمی تالاب انزلی منتشر می شود، یکی از خبرگزاری‌ها که مدعی است درباره پروژه بایوجمی تناقض گویی‌هایی وجود دارد یک هفته پس از توقف این طرح در گزارشی نوشت که قبل از توقف طرح قرار بود ۶۰ هزار لیتر دی اکسید تیتانیوم وارد ۵۰ هکتار از تالاب انزلی شود و طی مدت ۱۵ روز از اجرای طرح نیز ، ۱۲ هزار لیتر دی اکسید تیتانیوم وارد ۵۰ هکتار از این تالاب شده است درحالی که براساس گزارش کارشناسی ۶۰۰ صفحه ای این پروژه که تیرماه امسال به کمیته عالی ناظر بر طرح و سازمان حفاظت محیط زیست ارائه شده و رونوشتی از این گزارش نیز در اختیار خبرنگار ایمنا قرار گرفته است؛ در پروژه زیست پالایی به روش بایوجمی سه ماده پلی ساکارید الکترولیت، الکترودهای فتوکاتالیست و نوعی کمپوست استفاده می‌شود که براساس تفاهمنامه بین سازمان حفاظت محیط زیست و مجری طرح "شرکت نانوصنعت پرشیا" قرار بر این بود طی مدت ۱۰۰ روز ۷۵۰۰ لیتر مایع پلی ساکارید و مایع فتوکاتالیست و به میزان ۱۲۵ تن کمپوست بایوجمی به ۵۰ هکتار پایلوت افزوده شود. 

نتایج به دست آمده از مطالعات ارزیابی ریسک اجرای پایلوت پروژه در استخرهای خاکی حاشیه تالاب انزلی بیانگر این است که نوع ماده به کار گرفته شده در محلول بایوجمی، نانو نیست و قطر ذره آن بین ۱۵۵ تا ۲۰۵ نانومتر است.

بایوجیمی در ۵۰ هکتار از تالاب انزلی اجرا شد

در همین ارتباط محمد دخیل علیان، معاون توسعه فناوری شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان به خبرنگار ایمنا می گوید:  در مدت کوتاهی که طرح بایوجمی به صورت پایلوت در ۵۰ هکتار از تالاب انزلی اجرا شد برخی آسیب زا بودن ذرات نانو را مطرح کردند در حالی که شرکت فناور ما، سایز موادی را که استفاده می‌کند،  تحت کنترل دارد و می‌تواند این مواد را به صورت نانو یا بزرگتر از سایز نانو استفاده کند، اما تاثیر ذرات نانو بر خودپالایی تالاب بیشتر است با این وجود اگر برخی ها مشکل اصلی را نانو بودن ذرات می‌دانند سایز این ذرات قابل کنترل است زیرا یک کار پژوهشی است و باید بتوان شرایط مختلف را تست کرد، اگر نتیجه مثبت بود ادامه داد و اگر منفی بود طرح را متوقف و اصلاح کرد.

وی می‌افزاید: بر اساس نتایج ارزیابی‌های انجام شده توسط دانشگاه تهران مواد مصرفی مورد استفاده در پایلوت اولیه دارای اندازه‌ای بیش از یک دهم میکرون یا ۱۰۰ نانو متر بوده است که اصلا نانو مواد محسوب نمی‌شود، مباحثی در خصوص سرطانزایی بایوجمی مطرح بود در حالی که بنابر گفته متخصصان هر ماده‌ای که بالقوه و در دوز بالا استفاده شود، می‌تواند سمی و خطرناک باشد بنابراین آنچه که اهمیت دارد دوز و اندازه ماده است.

معاون توسعه فناوری شهرک علمی تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به اینکه دی اکسید تیتانیوم جزو ۱۰ عنصری است که در کره زمین وجود دارد و حدود نیم درصد عناصر فراوان پوسته زمین را تشکیل می دهد، می گوید: نتایج تحقیقاتی که انجام شده گویای این است که  در صورتی که این ماده به صورت نانو و البته با دوز قابل ملاحظه ای استفاده شود ممکن است خطراتی را داشته باشد.

  وی ادامه می دهد: در نامه دادستان بندر انزلی به دوز ماده دی اکسید تیتانیوم اشاره شده بود، اما باید بگویم که ما این ذرات و دوز آن را بررسی کردیم و دوزهای مطرح شده در نامه دادستانی و برخی مقالات خیلی بیشتر از دوزی بود که برای تالاب انزلی استفاده شده است، صرف‌نظر از اینکه این مقالات معتبر بودند یا خیر، برخی مقالات فارسی در این باره ارائه شده که ممکن است  نتایج آنها اشتباه باشد زیرا ممکن است آمار و ارقام ارائه شده این مقالات از دوز دی اکسید تیتانیوم ده‌ها برابر بیشتر از آن چیزی باشد که در پروژه زیست پالایی تالاب انزلی استفاده شده است. حتی در این مقالات دوزی را که اعلام کرده اند، بنابر نتایج خودشان احتمال خطر وجود دارد نه اینکه اثبات شده باشد.

دخیل علیان می گوید: بدون ورود به مسایل حاشیه ای از جایگاه علمی می‌توان گفت که شرکت دانش بنیان ما در حوزه کشاورزی، کار فناورانه ای را دنبال و مجوزهای مربوطه را در حوزه فعالیت خود اخذ کرده است و کودهای کامپوزیت‌ که تولید می کند از مواد بایوجمی است که به طور عمده در مصارف شیلات و کشاورزی استفاده می شود، شهرک علمی تحقیقاتی نیز تهادی دولتی است که از فناوری‌ها و دانشی که در کشور وجود دارد و توانایی رقابت با کشورهای بزرگ را دارد، حمایت می کند تا این فناوری‌ها مطرح شده و مسائل کشور را خودمان حل و فصل کنیم.

وی با اشاره به تعریف علمی بایوجمی، می افزاید: زیست پالایی تسریع یافته بایوجمی روشی نوین است که با به کار گیری استراتژی معدنی‌سازی زیستی در گام اول با آماده‌سازی بستر طبیعی جهت حذف آلاینده‌های آلی و در گام دوم با استفاده از زیستمندان (گیاهان و ماهیان) با افزایش بهره‌وری و معدنی‌سازی کمک به زیست پالایی می‌کند و در حقیقت بایوجمی زیست پالایی طبیعی تالابها را سرعت می بخشد.

وی افزاید: برخی مخالفان طرح می گفتند روش بایوجمی در دنیا سابقه نداشته است و بعد با این استدلال نتیجه می گرفتند که این روش اشکال دارد درحالی که اگر یک طرح پژوهشی در دنیا انجام نشده است به معنای مخرب بودن و بد بودن آن نیست، شاید خیلی هم خوب باشد، اما معتقدیم باید مواردی که برای برخی ها حساسیت ایجاد کرده را نیز رعایت کرد.

در میان حواشی و چالش های علمی و فنی مطرح شده، برخی مخالفان طرح مبلغ تفاهم نامه همکاری طرح احیای تالاب انزلی به روش بایوجمی را ( کلا ۹۰۰ میلیارد تومانی بر سر محیط زیست) عنوان کردند. 

دخیل علیان درباره مبلغ تفاهم نامه می‌گوید: در سال۱۳۹۴ پروپوزال پایلوت احیای تالاب انزلی به منظور کاهش ارتفاع لجن در تالاب انزلی و تسریع خودپالایی تالاب به کارگروه احیای تالاب استان گیلان ارائه شد و پس از بررسی کارگروه تخصصی و با همکاری پژوهشکده آبزی‌پروری، مصوبه اجرا در ۲۵ هکتار از تالاب انزلی را اخذ کرد ولی باتوجه به عدم تخصیص بودجه تحقیقاتی در سال ۱۳۹۵ این مصوبه به ۱۲ هکتار از استخرهای طبیعی حاشیه تالاب مخصوص بازسازی ذخایر ماهیان تالابی انتقال یافت که انتخاب محل طی تفاهم‌نامه شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان با اداره شیلات گیلان و پژوهشکده آبزی پروری و اداره کل محیط زیست گیلان و با مبلغ حدود ۱۲۵ میلیون تومان انجام شد.

معاون توسعه فناوری شهرک علمی تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به جزئیات تفاهم نامه با سازمان حفاظت محیط زیست در خصوص اجرای بایوجمی در محیط طبیعی تالاب انزلی، تصریح می کند: این پروژه ۱۷ بهمن ۹۷ آغاز شد و براساس تفاهم نامه قرار بود در مساحت ۲۰۰ هکتار از تالاب کرت های ۵۰ هکتاری ایجاد و آنها را ایزوله کنیم که اگر اتفاق بدی افتاد به تالاب لطمه ای وارد نشود، براساس تفاهم نامه مبلغ اجرای طرح  ۲۵ میلیارد تومان است که از این مبلغ چهار میلیارد تومان نقد بوده و مابقی اوراق خزانه اسلامی و سررسید آن تا سال ۱۴۰۰ است.

وی می افزاید: بخش عمده از این چهار میلیارد برای خرید قایق و موتور هزینه شد، حدود ۸۰۰ میلیون تومان ایزوله کردن کرت‌ها هزینه نیاز داشت، این مبلغ برای شهرک ابلاغ اعتبار شده است و ریالی از این مبلغ خارج از قاعده خرج نشده است زیرا از سوی سازمان بازرسی حسابرسی می‌شود.

معاون توسعه فناوری شهرک علمی تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان خاطرنشان می کند: آغاز کار در ۵۰ هکتار پایلوت با بحث‌های رسانه‌ای مبنی بر سرطانزا بودن نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم همزمان شد در حالی که بر اساس تفاهم نامه قرار بود طرح زیست پالایی تالاب تا پایان شهریور در این ۲۰۰ هکتار انجام شود و عمق لجن را تا یک متر کاهش دهیم اما همان یک ماه اول دادستانی دستور توقف داد و در نهایت هم اکنون نیز طرح متوقف است.

وی با اشاره به اینکه تالاب انزلی به طور طبیعی حالت خودپالایی دارد، اظهار می کند: حجم بیش از حد رسوبات بیش از حد و ورود فاضلاب به این تالاب سبب از بین رفتن روند طبیعی خودپالایی شده است، وضعیت تالاب انزلی وحشتناک است، برخی از بخش های تالاب که عمقی بیش از ۱۰ متر داشت، طی ۴۰ سال گذشته به کمتر از  ۱۰ سانتی متر رسیده است حتی ارتفاع لجن در برخی بخش های تالاب بیش از شش متر است.

دخیل علیان ادامه می دهد: این حجم لجن در تالاب انزلی به علت مواد مغذی موجود در آب و رسوبات بوده است، طی سال ها همراه با ورود رسوبات و فاضلاب، گیاهان نیز رشد کرده و پس از خزان زدگی به مرور سبب انباشت لجن و کاهش عمق آب  شدند. بایوجمی این لجن را به نوعی باز می کند، مواد مغذی و آلی را جدا می کند و بخشی از رسوبات به مواد غذایی آبزیان و ماهی ها تبدیل می شود بنابراین با پرورش ماهی، بخش زیادی از این لجن ها توسط ماهی ها مصرف می شود.

بایوجمی زیست پالایی طبیعی تالاب را تسریع می کند

به گفته این دانشیار دانشگاه صنعتی اصفهان، بایوجمی زیست پالایی طبیعی تالاب را تسریع می کند و با از بین بردن لجن ها و کاهش ارتفاع آنها، تالاب انزلی از حالت نیمه جان نجات می یابد.

 معاون توسعه فناوری شهرک علمی تحقیقاتی اصفهان می گوید: وقتی طرح زیست پالایی تالاب انزلی به روش بایوجمی مطرح شد سازمان حفاظت محیط زیست به رغم آنکه مطمئن نبود این پروژه جواب دهد اما استقبال کرد زیرا این طرح می توانست اقتصادی باشد.

شمال کشور محلی برای تخلیه لجن‌های تالاب انزلی ندارد

وی می افزاید: بنابر گفته خودشان هر متر لجن برداری حدود پنج هزار تومان و حمل و نقل آن ۱۰۰ هزار تومان هزینه داشت، از سوی دیگر جایی برای تخلیه لجن ها در مناطق شمالی وجود ندارد در حال حاضر مناطق شمالی کشور در خصوص رهاسازی پسماند مشکلاتی دارند، تخلیه این حجم از لجن در این مناطق وحشتناک بود، برداشتی که خود سازمان حفاظت محیط زیست داشت لجن برداری از تالاب انزلی حدود ۴۹ هزار میلیارد تومان هزینه داشت.

دخیل علیان می گوید: لجن برداری فیزیکی یکی از راه حل های پیشنهادی دانشگاه تهران بود، در حالی که از نظر سازمان حفاظت محیط زیست اجرای این روش در مساحت ۲۰ هزار هکتاری تالاب انزلی زمان بر و هزینه بر بود زیرا در حال حاضر ۱۲ هزار هکتار این تالاب نیمه جان است و عمقی کمتر از چند سانت دارد و بقیه آن خشک شده است.

معاون توسعه فناوری شهرک علمی تحقیقاتی اصفهان اظهار می کند: از سال ۹۶ که طرح بایوجمی به صورت آزمایشی در استخرهای شاهد و تیمار انجام شد شرایط زیستی استخرها وضعیت بهتری یافت، از جمله رشد ماهیان و گیاهان بهبود پیدا کرد که در گزارش ارزیابی ریسک ناظر پروژه نیز به این موارد اشاره شده است،  سازمان محیط زست هم حساسیت دارد اگر محیط زیست به فکر نباشد چه کسی به فکر باشد؟! در آنجا موادی شیمیایی ریخته می شود که باید بررسی شود، اثرات مثبت دارد یا اثرات مخرب و منفی زیرا هر عقل سلیمی می گوید در یک کار پژوهشی باید همه ملاحظات در نظر گرفته شود در فرآیند خودپالایی که انجام می شود باید کاتالیزوری اضافه کند که عمل جذب شدن را تسریع بخشد، براین اساس در محیط واقعی باید ملاحظات کار پژوهشی را با احتیاط جوانب در نظر گرفت چون مسئله محیط زیست است.

تشکیل کمیته علمی، فنی و راهبردی برای بایوجیمی

دخیل علیان می گوید: سازمان حفاظت محیط زیست قبل از اجرای پروژه یک کمیته علمی، فنی و راهبردی را به عنوان ناظر عالی تعیین کرد که اعضای آن متشکل از معاونت علمی و فناوری رییس جمهور که نماینده تام الاختیار است، نماینده سازمان برنامه و بوجه، نماینده استانداری و مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان، نماینده پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی و سه نفر از متخصصان دانشگاهی است و تاکنون پنج جلسه نیز با این کمیته برگزار شده است.

وی می افزاید: در این راستا دانشگاه تهران ارزیابی ریسک پروژه زیست پالایی و دانشگاه صنعتی شریف نیز مطالعات هیدرودینامیکی تالاب انزلی را انجام دادند، در حقیقت دو واحد از دانشگاه تهران و یک واحد از دانشگاه صنعتی شریف  ارزیابی ریسک، اکولوژیکی و هیدرودینامیکی این طرح را انجام دادند و نظارت دارند.

این دانشیار دانشگاه صنعتی تصریح می کند: شرکت نانوصنعت پرشیا مجری طرح بایوجمی است، اما مدیر پروژه نیست، در کنار این شرکت دانشگاه های تهران ارزیابی ها را انجام و نتایج را به کمیته عالی ارائه دادند که مقرر بود براساس اعلام نظر کمیته طرح ادامه یافته یا متوقف شود.

این استاد دانشگاه خاطرنشان می کند: بایوجمی کار پژوهشی است که مراحل پایلوت آن موفقیت آمیز بود و در مرحله نخست اجرا ۲۰۰ هکتار را ایزوله کرده بودیم و دوز مواد بسیار کمتر از دوزی بود که مخالفان مطرح می کردند، برخی ها از همان ابتدا می گفتند این کار نشدنی است و معتقد بودند برای نجات تالاب باید جلوی فاضلاب گرفته شود و بحثهای حاشیه ای مطرح می کردند در حالی که  نتیجه کنونی این است که در  ۵۰ هکتار پایلوت طرح، عمق لجن کاهش یافته، ماهی ها حیات دارند و نتایج زیست پالایی و اکولوژیکی در قسمتی که ارزیابی شده آثار و نتایج منفی را نشان نمی دهد که بخواهیم جلوگیری کنیم.

دخیل علیان می گوید: پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی آزمایش‌های مختلفی از ماهی‌های داخل استخر مورد نظر گرفت از جمله تست کبد، خون. گیاهان تالاب نیز مورد آزمایش های مختلف قرار گرفتند، غیر از پژوهشکده آبزی پروری، دانشگاه تهران ارزیابی های زیست محیطی این طرح را انجام داد و گزارشی ۶۰۰ صفحه ای ارائه کرد؛ کاهش ارتفاع لجن و رشد ماهی ها و گیاهان آثار مثبت اجرای پایلوت بایوجمی است و براساس این گزارش‌ آثار مخربی در این طرح مشاهد نشده است، این آخرین گزارشی است که ناظر طرح تیرماه ماه امسال ارائه کرد.

دخیل علیان می گوید: چند روز قبل از توقف طرح متخصصانی که هر روز وضعیت پروژه را بررسی می کردند با اندازه گیری دمای آب متوجه ایجاد یک چشمه و جریان آب دریا به تالاب در همان ۵۰ هکتار شده بودند زیرا لجن هایی که سال ها انباشته و سفت شده بود و ارتباط تالاب و دریا را قطع کرده بود، از بین رفته و سبب رسیدن آب به تالاب شده بود، در حقیقت وجود این چشمه به خود پالایی و روند احیا تالاب انزلی کمک می کرد.

معاون توسعه فناوری شهرک علمی تحقیقاتی اصفهان اظهار می کند: در زمان اجرای پروژه روزانه وضعیت آب، آبزیان و عمق لجن آزمایش و اندازه گیری می شد اما از زمان توقف طرح وضعیت تالاب بررسی نشده است.

وی می گوید: متاسفانه طرح پایلوت زیست پالایی تالاب انزلی ناقص ماند زیرا برخی مدعی شدند مواد استفاده شده سرطانزاست و به مقالاتی ارجاع دادند که  به عقیده متخصصان آن مقالات توجیه کننده نیست. حتی از مخالفان خواستیم که میزان سمی بودن مواد در این ۵۰ هکتار را تست کنند زیرا یک کار پژوهشی نیازمند مستندات بیشتری است، اثرات زیست محیطی طرح را خودشان تست کنند اگر وضعیت آسیب زا و مضر بود، کار را متوقف می کنیم، قرارداد با سازمان حفاظت محیط زیست نیز بر همین اساس بوده است.

این پژوهشگر می گوید: برخی از مخالفان مسئله جلوگیری از ورود فاضلاب را برای احیای تالاب مطرح می کردند، در حالی که کنترل فاضلاب باید به عنوان روش مکمل انجام شود زیرا اگر عمق لجن را کاهش دهیم اما از سوی دیگر همچنان فاضلاب وارد تالاب شود پس از گذشت چند سال دوباره رسوبات در تالاب انباشته می شود اما در حال حاضر با شرایط نامطلوبی که تالاب انزلی دارد امکان احداث تاسیسات تصفیه خانه نیست زیرا چند سالی طول می کشد و در نتیجه این ۱۲ هزار هکتار نیز خشک خواهد شد.

تاثیر فیزیکی بایوجیمی را کتمان نمی کنیم

در همین حال مسعود باقرزاده کریمی، مدیرکل دفتر حفاظت و احیای تالاب‌های کشور نیز به خبرنگار ایمنا می گوید: ادامه طرح بایوجمی منوط به آزمایش ها و بررسی‌های بیشتر است، سازمان حفاظت محیط زیست نیز به این نتیجه رسیده که برای روشنگری در خصوص ابهامات و پاسخ به سوالات افکار عمومی باید آزمایشات بیشتری انجام دهد هرچند که پاسخ از نظر ما شفاف باشد.

وی تاکید می کند: تکرار آزمایشات به ویژه برای اندازه گیری ذرات دی اکسید تیتانیوم ( TIO۲) و کلرور نقره و بسیاری از آزمایش‌های دیگر نیاز است و سازمان حفاظت محیط زیست نیز این فضا را ایجاد کرده که متخصصان در رشته های مختلف بتوانند درباره این مسئله اظهار نظر کنند و در حقیقت پایلوت بودن و آزمایشی بودن زیست پالایی تالاب به روش بایوجمی در حال انجام است.

باقرزاده کریمی می گوید: تردیدی در خصوص از بین بردن لجن، عمق دهی و احیای فیزیکی در ۵۰ هکتار پایلوت تالاب انزلی وجود ندارد، اما در خصوص اثرات جانبی این طرح سوالاتی وجود دارد که باید به افکار عمومی پاسخ داد، در حالی که کسی تاثیر طرح بایوجمی از نظر فیزیکی را کتمان نمی‌کند اما به لحاظ کیفی باید متخصصان امر در این باره اعلام نظر کنند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، پروژه بایوجمی طرحی پژوهشی است و سازمان حفاظت محیط زیست و شهرک علمی تحقیقاتی اصفهان به عنوان مجری طرح پذیرفته اند که در این زمینه تحقیقات و بررسی های بیشتری نیاز است تا نگرانی های برخی صاحب نظران، فعالان محیط زیست و مردم گیلان در این باره برطرف شود و در صورت اثبات بی ضرر بودن، پروژه بایوجمی گامی مثبت برای احیای تالاب انزلی و دیگر تالابها در شرایط مشابه مورد استفاده قرار گیرد.

گزارش از: نداسپاهی - خبرنگار ایمنا