علی اصغر هژیر در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به نقش زنان در کنش های سیاسی-اجتماعی جامعه در گذشته، اظهار کرد: نهضت مشروطه و خواسته های مشروطه خواهان در این نهضت ارتباط چندانی با حقوق اجتماعی زنان نداشت زیرا زنان هیچ نقشی در نگارش قانون مشروطه و انتخابات به عنوان دو عنصر اصلی این نهضت نداشتند.
وی افزود: به رغم بی توجهی مشروطه خواهان به حقوق زنان، زنان خودشان به دنبال احقاق برخی از مسائل حقوقی و سیاسی در این نهضت بودند. خواسته اصلی زنان از این نهضت صدور مجوز حق التحصیل برای زنان بود و مردان نیز مخالفت چندانی با آن نداشتند زیرا مسئله آموزش و پرورش برای زنان و محدودیت ها و چالش هایش از صدر اسلام تاکنون مطرح بوده و بر اساس قواعد شرعی دین اسلام زنان حق تحصیل در رشته های مختلف را دارند.
این پژوهشگر تاریخ سیاست، با اشاره به فعالیت های مخفیانه برخی از همسران مشروطه خواهان در نهضت مشروطه، خاطر نشان کرد: یکی دیگر از خواسته های زنان از نهضت مشروطه درخواست، تشکیل گروه و نهادهای صنفی برای اعمال عملکرد و فعالیت سیاسی بود و مردان در نهضت مشروطه با این خواسته مخالفت می‌کردند، زیرا به رغم عنوان نکردن فعالیت های سیاسی در درخواست زنان مبنی بر تشکیل گروه، این اقدام رنگ و بوی سیاسی داشت و مشروطه خواهان علاقه ای به ورود زنان خود به عرصه های سیاسی به خصوص پارلمان کشور نداشتند.
هژیر ادامه داد: البته درباره مسئله آموزش وپرورش زنان نیز مخالفت های نامحسوسی در میان مردان مشروطه خواه وجود داشت زیرا بسیاری از آنها گمان می کردند، آموزش و پرورش موجب ورود زنان به سیاست کلان کشور می شود و از همین رو سنگ اندازی های زیادی از طرف کارشناسان سیاسی و مذهبی در تشکیل مدارس دخترانه شکل گرفت.
وی اضافه کرد: بررسی نقش زنان در نهضت مشروطه و شکل گیری آن بسیار سخت است زیرا تنها تعداد اندک و محدودی از زنان نخبه جامعه در این نهضت مشارکت نامحسوس داشته اند. زنان نخبه کشور در این نهضت سعی کردند تا از هر طریقی صدای آزادی خواهی و احقاق حقوق خود را به مشروطه خواهان برسانند.
این پژوهشگر تاریخ سیاست با اشاره به تشکیل مدارس دخترانه در نهضت مشروطه، تصریح کرد: یکی از برجسته ترین ثمرات فعالیت زنان مشروطه خواه در کنش های سیاسی این نهضت، تاسیس تعدادی از مدارس دولتی در سال های پس از شکل گیری نهضت مشروطه بود و ورود به تحصیل و آموزش در متمم قانون اساسی نیز اقدام برجسته دیگری بود که در پرتو فعالیت های زنان نخبه کشور در این نهضت شکل گرفت.
هژیر افزود: علت درصد پایین مشارکت زنان در نهضت مشروطه جایگاه فرهنگی جامعه در آن زمان بود زیرا این جایگاه اجازه حضور حداکثری زنان در فعالیت ها و کنش های سیاسی را نمی داد و به همین جهت نهضت مشروطه به پلی برای افزایش مشارکت های سیاسی زنان در فعالیت های سیاسی تبدیل شد.
نظر شما