به گزارش خبرنگار ایمنا، وقتی در سی و شش سالگی به عنوان کاپیتان برزیل جام قهرمانی کوپا را بالا برد عضو هیچ باشگاهی نبود و به عنوان یک بازیکن بدون باشگاه تعداد جام هایش را به مرز حیرت آور چهل رساند، بالاتر از هر بازیکنی در اروپا و آمریکای جنوبی.
بیشتر از "آرین روبن" و "ویتور بایا" هر یک با سی جام، "کنی دالگلیش" و "جرارد پیکه" هر کدام با سی و یک جام، "اینیستا" با سی و دو جام، "زلاتان ابراهیمویچ" با سی و سه جام، "رایان گیگز" و "لیونل مسی" هر یک با سی و چهار جام و "آلکساندر شووکوویسکی" اوکراینی با سی و شش جام.
آلوز درنوزده سالگی از برزیل راهی سویا شد جام جهانی جوانان را فتح کرده بود و در آندولس هم پنج جام را بالا برد ولی کسی تصور نمی کرد یک مدافع راست تاریخ ساز شود.
خریدهای کلیدی پپ با در دست گرفتن رهبری بارسا سه تن بودند؛ آلوز، پیکه و بوسکتس و دنی آلوز گران ترین آنها بود. او با آغاز عصر طلایی نوکمپ جام ها را یک به یک به دست آورد.
پیش از آن اولگار مدافع راست بارسا بود و آلوز بود که طراوت دیگری به این پست در نوکمپ بخشید. همپوشی او با پیکه و مارکز عمق بیشتری به حرکات مدافعان بارسا بخشید.
او برخلاف آبیدال در دفاع چپ هم یک مدافع بود و هم با تکیه به توانایی تکنیکی و میزان دوندگی اش به خوبی می توانست به دروازه حریفان نزدیک شود.
ترکیب او و مسی در منطقه راست زمین بارسا مهار ناپذیر به نظر می رسید؛ زمانی که بیشترین تعداد پاس گل به مسی را او ارسال کرده بود، ۴۲پاس که ۹ تا بیشتر از ژاوی و همین طور اینیستا بود. مسی در رابطه با آلوز گفته "او بهترین مدافع کناری جهان در پشت سرم بود."
آلوز در یووه جای "لیخشتاینر" را گرفت و سری آ را فتح کرد و در پاریس جای "میونیر" را پُر کرد و مدال لیگ لوشامپیونا را به گردن آویخت.
او برای گرفتن پست "مایکون" در تیم ملی برزیل صبر کرد و سرانجام به عنوان کاپیتان، قهرمان آمریکای جنوبی شد. آلوز حالا در مَعبد مدافعان راست تاریخ قرار گرفته و نامش را می‌توان در اندازه بزرگانی مثل جلما سانتوز، کارلوس آلبرتو، کافو، برگومی، تورام و فیلیپ لام دانست.
نظر شما