به گزارش خبرنگار ایمنا، امروز _ جمعه ۱۴ تیرماه _ و در روز قلم باشگاه شماره دو شهرداری اصفهان میزبان "اهل قلم" بود. جمعی که همه اهل ادب و دستی بر قلم دارند و از اعضا انجمن ادبی جوان هستند که پس از ۲۵ سال در کنارهم جمع شدند و تجدید دیدار کردند. از کتاب ها و فعالیت های خود گفتند و درباره آثار خود بحث کردند.
خسرو احتشامی از شاعران نامدار اصفهانی در برنامه بزرگداشت روز قلم اظهار کرد: اصفهان در گستره ادبیات چند هزار ساله ایران جایگاهی خاص دارد. از شش سبک شعری تنها یک سبک از اصفهان نیست؛ از اواخر قرن پنجم که شعر به مرکز ایران منتقل شد، اصفهان اصل و آغاز گر ادبیات شد. جمال الدین عبدالرزاق آغاز سبکی بود که بعد ها حافظ و سعدی آن را به قله رساندن.
وی ادامه داد: سبک بازگشت که غزل های زیبایی توسط انسان های بزرگی در آن سروده شده نیز از اصفهان آغاز شد. ضمن اینکه حیدرعلی کمالی از شاعران و روزنامه نویسان بزرگ در کنار وحید دستگردی در دوران مشروطه شعرهای خارق العاده سرودند.
این شاعر با اشاره به شعر نو و موج نو در اصفهان خاطرنشان کرد: در شعر نو سیاوش کسرایی و ضیا موحد که از پایه های شعر نو هستند اصفهانی هستند. بزرگترین داستان نویس ایرانی که سبک نویی را وارد ادبیات ایران کرد جمالزاده اصفهانی بود. در خوشنویسی اصفهان سرآمد بوده و خطاطانی که جریان ساز و تحول گرا در عرصه خود بودند. در سینما و تئاتر نیز نصف جهان حرف اول را می زند و در کل اصفهان یک مجموعه فرهنگی است.
قدر خود را بدانیم
محمدرضا سنگری نیز در این برنامه با ابراز امیدواری از اینکه "جمع های ادبی همدیگر را گم نکنند و همواره کنار هم بمانند" تاکید کرد: پس از ۲۵ سال این جمع بار دیگر در کنار هم گرد آمدند و نمی توان باور کرد اساتید امروز، همان جوانان دیروز هستند.
این نویسنده افزود: در لحظات مختلفی مانند خواب، نماز و یا حتی در مدت زمان حمام انسان ها به آرامش می رسند و در این زمان آثار ارزشمندی خلق می شود. گاهی اوقات در انبوه اطلاعاتی که ما را در بر می گیرند خود را گم می کنیم. از آن ناپسندتر گم کردن دوستان خود است، باید قدر هم را بدانیم.
وی در پایان تصریح کرد: اگر همه چیز بدانیم، اما خویش بدانیم هیچ نمی دانیم. برای اثبات جهالت انسان همین بس که قدر خود را نداند. دیگر بس است هرچه خدا حافظ تو شد، از دل از این به بعد خدا را تو حفظ کن.
نظم ذهنی و عاطفی را شعر فارسی نگه میدارد
الهام یاوری، شاعر و عضو انجمن ملی نخبگان از دیگر اعضا انجمن ادبی اصفهان بود که در مراسم روز بزرگداشت قلم صحبت کرد، وی گفت: در تربیت های خودمون جنس شعر و ادبیات را فراموش کردیم. برای من اولین فرصت نقد شدن و نقد کردن شعر و قلم بود. در ابتدا نقد را بلد نبودیم و فرهنگ آن وجود نداشت، تجربه نقد شدن و نقد کردن کمک کرد تا شخصیت چند بعدی پیدا کنم.
یاوری اظهار کرد: ممکن است شاعر بزرگی نباشم و استعداد آن را نداشته باشم، اما به شاعران بزرگ عشق و احترام می ورزم. برای من شعر و جمع شاعران آموزش بسیار عمیقی از مجموعه فلسفه، عرفان و نگاه دینی و انسانی بود. نگاهی که خود را به زیبایی های انسانیت تنیده بود. نظم ذهنی و عاطفی را شعر و نظم فارسی نگه می دارد.
دنیا رنجگاه است
قاسمعلی فراست نیز در این گفت: در دنیایی هستیم که قرآن از آن به عنوان رنج گاه اسم می برد. اهل قلم و ادبیات با خواندن و نوشتن مرهمی بر این رنج پیدا می کند. نگاه آدم ها گاهی اوقات انقدر کوچک است که دنبال کسی هستند با آن حرف بزنند، اما انسان های بزرگ سراغ ادبیات می روند. قدر و قداست ادبیات را بدانیم.
این نویسنده افزود: امروز می شنویم برخی از خوب های ادبیات که روزی در انجمن ادبی جوان عضو بودند از کشور رفتند؛ چرا؟ دلیل آن را همه می دانیم و باید به این مسئله توجه کرد. روز قلم را بار دیگر به همه تبریک می گویم و امیدوارم با قلم و ادبیات محشور شوید.
سخنران آخر این مراسم سعید بیابانکی بود، این شاعر سخنانش را با خواندن شعری خلاصه کرد:
شکست آینه و شمعدان ترک برداشت
خبر چه بود که نصف جهان ترک برداشت
خبر رسید به تالار کاخ هشت بهشت
غرور آینه ها ناگهان ترک برداشت
خبر شبانه به بازار قیصریه رسید
شکوه و هیبت نقش جهان ترک برداشت
خبر رسید هراسان به گوش مسجد شاه
صلات ظهر صدای اذان ترک برداشت
خبر چه بود که بغض غلیظ قلیان ها
شکست و خنده ی شاه جوان ترک برداشت
خبر دروغ نبود و درست بود و درشت
چنان که آینه ی آسمان ترک برداشت
سی و سه پل وسط خاک ها و آجرها
به یاد تشنگی اصفهان ترک برداشت
نظر شما