وزارت ورزش، فدراسیون و یا تنیسورها کدامیک مقصر هستند؟

با راهی شدن ایران به مسابقات دیویس کاپ ۲۰۱۹ در تیرماه ۱۳۹۸ امیدها برای به دست آوردن مقام از سوی جامعه تنیس بالا بود در حالی که برخی این گمانه زنی‌ها را رد می‌کردند و باور داشتند که تیم کنونی توان مقابله با تیم‌های حاضر در این دوره از مسابقات را ندارد.

این بازی‌ها که با حضور هشت تیم از کشورهای ویتنام، سنگاپور، کویت، مالزی، قطر، سریلانکا، سوریه و ایران به منظور معرفی تیم صعود کننده گروه دو آسیا و اقیانوسیه در سنگاپور برگزار شد روزهای خوبی را برای تیم ایران در تیرماه ۱۳۹۸ رقم نزد.

تیم کشورمان که در دور گروهی با سه شکست و بدون پیروزی در جایگاه چهارم گروه ب قرار گرفت، در مرحله پلی‌آف به مصاف سنگاپور رفت و در مجموع با نتیجه دو بر یک شکست خورد. ایران تنها یک برد به دست آورد که آن هم در بازی پایانی توسط شاهین خالدان ملی پوش اصفهانی رقم خورد. تیم تنیس ایران از گروه دو به جای صعود پای خود را یک پله پایین‌تر گذاشت و به گروه سه آسیا و اقیانوسیه سقوط و کارنامه تنیس ایران را در منطقه بیش از پیش با نمرات منفی روبرو کرد.

کسب نتایج نامطلوب تیم ملی تنیس کشور در دیویس کاپ تازگی ندارد و این تیم با هدایت سعید احمدوند در سال گذشته با کسب شکست‌های متعدد از گروه دو آسیا اقیانوسیه به گروه سه این مسابقات سقوط کرد.

البته سعید احمدوند سرمربی تیم ملی تنیس ایران در گفت‌وگویی با یکی از رسانه‌ها باور دارد امکانات لازم برای قهرمانی را نداریم" تجهیزات تنیس در ایران قابل مقایسه با کشورهای دیگر نیست و اگر بخواهیم نتایج خوبی کسب کنیم باید به این مساله توجه جدی شود."

انتقاد از تیم ملی تنیس نه تنها برای کسب نتایج بد، بلکه واگذاری بازی‌ها حتی بدون برد به کشورهای همچون سوریه و قطر از دیگر انتقادهای این بازی‌ها بود.

احمدوند در ادامه گفت‌وگوی خود گفت" برای تنیس ایران دسته و گروه مهم نیست بلکه بالا بردن سطح کیفی‌اش است. این کاری که من کردم ارزش دادن به تنیس داخل است و این طور نیست که هر کسی پول داشت و در خارج از کشور بازی کرد در تیم ملی باشد. بازی‌های تیم ملی طوری بود که می‌توانیم سرمان را بالا بگیریم. همه بازی‌های ما نزدیک بود. از شایسته رئیس فدراسیون هم تشکر می‌کنم اجازه داد تیم را جوان کنیم."

نکته مهم و قابل توجه در طول این سال‌ها یعنی هشت سال اخیر تا کنون را می‌توان به ایجاد تجهیزات روبنایی و زیربنایی برای ورزش تنیس اشاره کرد که به هر دلیلی مورد غفلت قرار گرفته است به طوری که در کوچکترین مساله یعنی تجهیز زمین‌ها به هاردکروت(این زمین‌ها بر خلاف زمینه‌ای خاک رس قابل استفاده در تمام فصول سال و تمام شرایط آب و هوایی بوده و نیاز به نگهداری خاصی مانند آبپاشی ،خط کوبی ، شارژ خاک ندارد) نسبت به آن بی اهمیتی شده و اقدامی جدی در این خصوص صورت نگرفته است.

عدم وجود زمین هارد کورت به اندازه کافی در ایران مشکلات عدیده ای در طی این سالها به دنبال داشته است که یکی از آن‌ها را می‌توان به ناآشنایی بازیکنان برای بازی در این زمین‌ها دانست. در حالی که امروز با روند افزایشی قیمت‌ها تغییر کاربری زمین از خاک به هاردکورت سرسام آور و از عهده بخش خصوصی نیز تا حدی خارج شده است. روندی که می‌توانست با درایت و جذب اسپانسر در سالهای گذشته در خصوص زمین‌ها و تجهیزات تنیس به آن توجه کرد که امروز دست نیافتنی شده و باید برای رسیدن به این مهم بودجه‌های هنگفت در اختیار داشت.

بی سرو سامانی در ورزش کشور بخصوص در رشته تنیس را که در ۴۰ سال اخیر مقام قابل توجهی حتی در خاورمیانه کسب نکرده است می‌توان به پای بی درایتی مسئولان ورزش گذاشت چرا که با ورود به بخش استعدادیابی و همگانی کردن این ورزش می‌توانستند به جای عده ای محدود در راس تنیسورهای کشور رقابت را میان صاحب عناوین بیشتر کرده و دستاورد بهتری از مسابقات کسب کرد.

جام دیویس توسط فدراسیون بین‌المللی تنیس ( ITF ) برگزار می‌شود و عملاً مهمترین تورنومنت تنیس تیمی بین‌المللی مردان جهان است و هر ساله برگزار می‌شود. فرانسه در سال ۲۰۱۷ موفق شد با شکست بلژیک به مقام قهرمانی دست یابد . این تورنومنت از سوی برگزار کنندگان آن "جام جهانی تنیس" خوانده می‌شود و تیم قهرمان لقب قهرمان جهان را دریافت می‌کند. گروه اصلی که گروه جهانی نام دارد از شانزده تیم تشکیل شده‌است که سالانه برای کسب جام رقابت می‌کنند. سایر تیم‌ها در سه منطقه آمریکا، آسیا-اقیانوسیه و اروپا- آفریقا قرار می‌گیرند که هر یک در چهار گروه تشکیل می‌شود و قهرمانان هر گروه به گروه بالاتر صعود می‌کند. ITF کشورهای میزبان را مشخص و مسابقات را مستقیم هماهنگ می‌کند.