به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، گذرگاه پارک ملی Zhuhai در شهر Chishui، ورودی منطقه‌ای به بزرگی ۱۰ هزار هکتار است که به دلیل وجود مساحت عظیمی پوشیده از درختان بامبو یک مقصد گردشگری محبوب به حساب می‌آید. این گذرگاه که توسط بخش فرهنگ و گردشگری بومی این شهر ایجاد شده است، یکی از چندین طرحی است که به کمک محوطه‌سازی و معماری در دل طبیعت، بازدیدکنندگان را به قلب جنگل‌های بامبو این ناحیه هدایت می‌کند. این گذرگاه به گونه‌ای طراحی شده که از پسرفت و یا برون‌رفت آب و نشست مسیر شناور جلوگیری می‌کند.
مهمترین اصل در شکل‌گیری این گذرگاه، احترام به جنگل است که West-Line به کمک استفاده از فن‌آوری‌های محلی و بهره بردن از مواد پایدار بومی این اصل را برآورده ساخته است و با توجه به اینکه کل این سیستم گذرگاهی به منظور به حداکثر رساندن حفاظت از محیط زیست طبیعی ایجاد شده است، گردشگران می‌توانند بدون آسیب رساندن به جنگل از زیبایی‌ها و ویژگی‌های منحصر به فرد جنگل بامبو بهره‌مند شوند.
ورودی اصلی این گردشگاه که محور پروژه به حساب می‌آید از ستون‌های عمودی متراکم تشکیل شده است و شامل یک طبقه هم‌کف با چهار دیوار منحنی متقاطع می‌شود که به منظور سازگاری با محیط اطراف، ساختار بتنی آن با چوب‌ها و برگ‌های بامبو پوشانده شده است. به منظور ثابت نگه‌داشتن این اجزا در کنار یکدیگر و مستحکم‌سازی آن‌ها، معماران از اتصالات فلزی گالوانیزه‌ای استفاده کرده‌اند که قابلیت باز شدن برای استفاده مجدد و یا بازیافت را دارد.
همچنین برای جلوگیری از تجزیه شدن ستون‌های بامبو در طول زمان که به دلیل سطح بالای رطوبت اتفاق می‌افتد، معماران با استفاده از شیوه‌های سنتی ستون‌ها را حرارت داده و روغن‌های طبیعی آن را می‌زدایند. این شیوه‌ها تنها برای بامبوهایی به ارتفاع شش متر مؤثر است؛ بنابراین معماران آن‌ها را به قطعات ۵.۵ متری تقسیم و پس از آن برای رسیدن به طول مورد نیاز به هم متصل می‌کنند.
سایر مواد و مصالح مورد استفاده در پروژه که شامل الوارهای مقاوم در برابر خوردگی و حصارهای فلزی ضد زنگ سیاه‌رنگ می‌شود، بر اساس سازگاری با تمام شرایط طبیعی آب و هوایی و دوام در برابر تابش خورشید، بارش باران و برف، وزش باد و وجود مه انتخاب شده است. این مسأله تأثیر مستقیمی بر نحوه عملکرد کل بنای گردشگاه دارد.
پس از ورودی اصلی، یک آلاچیق کوچک چایخوری و شبکه‌ای از مسیرهای تفریحگاهی کنار ساحلی وجود دارد که محوطه‌ای به مساحت ۵۱۴ مترمربع را در فضای کلی ۲۲هزار مترمربعی این جنگل دربر گرفته است و به سمت کوهستان‌های جنگلی پیش می‌رود. کل گذرگاه و ساختمان آلاچیق‌ها نیز به منظور کاهش تاثیر طولانی‌مدتی که بر اکوسیستم طبیعی دارند از بتن قرمز بسیار چشم‌نوازی ساخته شده است. در طول روزهای بارانی و زمستانی و یا در هنگام صبح و عصر، تبخیر آب از سطح دریاچه باعث مه‌آلودگی می‌شود که این پدیده طبیعی تأثیر زیبایی‌شناختی حاصل از آمیختگی معماری با محیط اطراف را دو چندان می‌کند.
نظر شما