ناهید تاج الدین در گفت و گو با ایمنا، با اشاره به طرح استان اصفهان شمالی اظهار کرد: استان اصفهان شمالی خواب تعبیر نشده ای است که سال هاست عده ای برای اصفهان می بینند، اما هنوز همانطور که گفتم این خواب تعبیر نشده است.
وی افزود: بجای تفکیک استان به دنبال شکوفاسازی ظرفیت های بالقوه توسعه باشیم. لااقل چهار اقتصاد گردشگری، دانش بنیان، اجتماعی و فرهنگ و هنر در اصفهان هنوز آنگونه که باید بالفعل نشده و قطعا فعیلیت یافتن آنها به توسعه فراصنعتی اصفهان کمک می کند.
نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: در شرایطی که رقم کسری بودجه و خسارت های سیل حدود ۱۰۰ هزار میلیارد تومان برآورد می شود معلوم نیست انگیزه عده ای برای پیش کشیدن طرح استان اصفهان شمالی چیست؟ بیان این طرح صرفا کاربرد انتخاباتی دارد و نه در صحن علنی مجلس تصویب میشود و نه در شرایط اخیر دولت موضوعیت پیدا می کند.
وی یاد آور شد: بیش از دو دهه است عده ای سودای جدایی از اصفهان را دارند اما نه راه به جایی برده اند و نه در نهایت جدایی از اصفهان را به نفع خودشان دیده اند و اصلا معلوم نیست معطوف به حل کدام مسئله و با چه رویکردی مطرح می شود ضمن آنکه بار مالی و بار اجتماعی فراوانی دارد و ثبات را در فلات مرکزی ایران تهدید می کند، زیرا در فاصله سرشماری ۹۰ تا ۹۵ بیش از ۲۰۰ روستای اصفهان خالی از سکنه شده اند و ما دچار تغییرات جمعیتی شده ایم و طرح استان اصفهان شمالی فرار از زیر بار مسئولیت این تغییرات جمعیتی است.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی خاطر نشان کرد: از سال ۱۳۱۶ تا کنون بارها و بارها تقسیمات کشوری در ایران دستخوش تغییر شده است. این تقسیمات با برخی تغییرات کوچک تا سال ۱۳۱۶ به همین منوال پیش رفت و در سال ۱۳۱۶ با تصویب قانون جدید تقسیمات کشوری، ایران به ۱۰ استان و ۴۹ شهرستان تقسیم شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای مدت مدیدی، ایران همچنان دارای ۲۴ استان بود. از سال ۱۳۷۲ بهترتیب استان اردبیل، استان قم، استان قزوین و استان گلستان تشکیل شدهاست و خراسان به سه استان خراسان جنوبی، خراسان شمالی و خراسان رضوی تقسیم شده و در سال ۱۳۸۹ البرز آخرین استانی بود که تاکنون تأسیس شده است.
ناهید تاج الدین تصریح کرد: برای بالا بردن بهره وری در مدیریت استانی، بیان طرح هایی مثل استان اصفهان شمالی پاک کردن صورت مسئله است، بهره وری در مدیریت استانی نیازمند نوعی پارادایم شیفت(تغییر نگرش) و تغییر الگوی توسعه از توسعه صنعتی به توسعه فراصنعتی است.
نظر شما