به گزارش خبرنگار ایمنا، در ماه رمضان سنتها و آداب و رسوم مختلفی در سراسر کشور وجود دارد، اما برخی اقلام همچون زولبیا و بامیه که شیرینی خاص این ماه مبارک بوده و هست و جزو جدایی ناپذیر سفرههای افطار و پذیرایی ماه رمضان است، امسال به دلیل افزایش چشمگیر قیمت، از سفره بسیاری از مردم حذف شده است.
همواره در لحظات قبل از افطار، قنادیها، میوهفروشی ها و نانوایی ها با حضور مشتریهای فراوان رونقی بیش از پیش داشت اما امسال خبری از حضور مشتری نیست و بازار اصفهان حتی در لحظههای قبل از افطار نیز راکد است. به طوری که صاحب یک قنادی در محدوده دروازه تهران به خبرنگار ایمنا میگوید:" وضع بازار خیلی خراب است ما خودمان تولید کننده هستیم با قیمتهای نجومی شکر و روغن نمیتوانیم سود زیادی برای محصولاتمان در نظر بگیریم در واقع فروشمان هیچ سودی برای ما ندارد.
کریمی ادامه میدهد: در ساعتهای نزدیک به اذان هم مشتری نداریم اگر به نانوایی آن طرف خیابان نگاه کنید او نیز در این ساعت فقط یک مشتری دارد، وضعیت بازار خرابتر از چیزی است که به نظر میرسد. خودتان میتوانید ببینید که در ساعت های نزدیک به افطار در این خیابان یک مشتری هم دیده نمیشود."
فروش تغییر نکرده فقط اقلام گرانتر شده است
یکی از میوه فروشهای نزدیک به دروازه تهران میگوید: "مردم مجبورند برخی میوهها را بخرند، اما اقلام گرانتر شده با گرانتر شدن اقلام دستفروشها دیگر نمیتوانند به فروش میوه بپردازند بنابراین مردم برای خریدشان به ما مراجعه میکنند، فروش ما تغییر نکرده فقط قیمتها افزایش یافته است.
به عقیده او میوه هم جزء کالاهای لوکس شده و فقط برخی از واحدهای صنفی میتوانند همه انواع آن را توزیع کنند."
با نانوایی که قناد محل به آن اشاره کرد نیز به گفتوگو نشستیم، رحیمی از گرانی و کمبود مشتری گلایه دارد و اظهار میکند: "آخرین بار دو ماه پیش بود که نان گران شد، از ساعت شش صبح تا ۱۲ شب یکسره پخت میکنیم چون اگر میزان پخت کم شود برایمان به صرفه نیست. کنجد کیلویی ۲۵ هزار تومان است و زمانیکه میخواهیم خرید کنیم باید هزینه آن را نقدی و در لحظه حساب کنیم تا زمانی که پول آن را پرداخت نکنیم بار کنجد را به مغازه نمیآورند"
به گفته او خمیر مایه قبلا هر کیسه ۷۵ هزار تومان بود اما اکنون با جواز کسب در ماه یک کیسه به قیمت دولتی در اختیار نانوایان قرار داه میشود، و چهار کیسه مورد نیاز دیگر به قیمت ۲۱۵هزار تومان است تا بتوان به اندازه کافی پخت کرد."
در همین حال یک مشتری در حالی که از کوچکتر شدن نان و افزایش قیمتها شکایت دارد، فقط قیمت را میپرسد و بدون خرید می رود.
مجبوریم حاشیه سود را کاهش دهیم
اما صاحب یک واحد صنفی فروش شیرینی در محدوده خیابان شمس آبادی که در لحظات نزدیک به افطار مشتریهای زیادی دارد، به خبرنگار ایمنا میگوید: "ما سعی کردیم از بهترین مواد اولیه در تهیه شیرینی ها استفاده کنیم و مشتریها طعم زولبیا و بامیه مغازه ما را پسندیده اند اما نسبت به سالهای گذشته مجبور شده ایم حاشیه سود خودمان را کاهش دهیم.
کلانی میگوید: همه مواد اولیه سه یا چهار برابر شده است اما شیرینی فقط ۱۰ درصد افزایش قیمت داشته است، فروشمان خوب است اما سودمان کم شده، برای تهیه مواد اولیه به مشکلات زیادی برخورده ایم، مواد اولیه مورد استفاده در قنادیها در منازل هم استفاده میشود و مردم میدانند که شکر نایاب شده است، شکری که سال گذشت کیلویی تقریبا یکهزار تومان بود امسال کیلویی هشت تا ۹ هزار تومان شده و این در حالی است که این ماده اولیه در بازار موجود نیست، همچنین برای تهیه تخم مرغ و روغن نیز مشکلات زیادی وجود دارد.
او ادامه میدهد: قیمت روغن افزایش چشمگیری داشته و علاوه بر آن در بازار نیز کمیاب شده است، اگر روغن را در بازار پیدا کنیم باید با چند برابر قیمت درج شده روی حلب آن خریداری کنیم، چاره ای هم نداریم زیرا باید نیاز مشتریهایمان را تامین کنیم."
دو کیلو حلیم ۲۸ هزار تومان!
کمی جلوتر پیرمردی که در صف خرید حلیم ایستاده است، گلایه میکند که " دو کیلو حلیم بادمجان اکنون ۲۸ هزار تومان قیمت دارد ما فقط به اندازه نیازمان خرید میکردیم اما امسال مجبور شده ایم تعداد دفعات خریدمان را کاهش دهیم.
پیرمرد ادامه میدهد: سال گذشته این ساعت اگر به این حلیم فروشی مراجعه میکردید آش موجود نداشت و شاهد صف طولانی بودیم اما امسال با وجود اینکه میزان پخت آن تغییری نکرده ولی آش اضافه هم دارد."
یک خانم میگوید: " آش اینجا خوش طعم است ولی از قیمت ها راضی نیستیم اما چاره ای نداریم و چون از پس هزینههای خرید بر نمیآییم تعداد دفعات خرید را کاهش داده ایم ."
صاحب این واحد صنفی فروش حلیم که در خیابان احمدآباد واقع است، میگوید: "پارسال قیمت آش هر کیلو ۱۰ هزار تومان بود اما امسال ۱۴ هزار تومان است، فروشمان کم نشده است اما مجبور شدیم درصد سود را کاهش دهیم تا بتوانیم مشتریها و فروشمان را حفظ کنیم.
او ادامه میدهد: به رغم تورمی که در بازار وجود دارد سودها را افزایش ندادهایم زیرا قدرت خرید مردم کم است، اگر بخواهیم قیمت حلیم بادمجان را بر اساس تورم محاسبه کنیم حداقل هر کیلو از آن را باید ۲۵ هزار تومان قیمت گذاری کنیم.
احمدی میگوید: پارسال یک حلب روغن ۵۰ هزار تومان بود اما امسال ۱۴۰ هزار تومان، زعفران پارسال هر کیلو ۲۲ هزار تومان بود الان ۵۰ هزار تومان است، گوشت پارسال روی مرز ۵۰ هزار تومان بود امسال بین ۱۰۰ تا ۱۰۵ هزار تومان قیمتگذاری میشود، همه اقلام مصرفی حداقل سه برابر شده اما به دلایل مختلف قیمت مصوب حلیم بادمجان هر کیلو ۱۲ هزار تومان قیمت گذاری شده است.
آش و حلیم از قدیم غذای مستضعفان بوده است
او معتقد است: آش و حلیم از قدیم غذای مستضعفان بوده است و به رغم هزینه های زیادی که مواد اولیه تولید آن دارد مردم هنوز به آن به دید یک غذای ساده نگاه میکنند، فروش آش و حلیم سود زیادی برای ما ندارد و فقط میتوانیم دستمزد کارگران را تامین کنیم.
او میگوید: در همه جای دنیا در ماه رمضان تخفیف اعمال میکنند اما در ایران دقیقا قیمت برخی اقلام که میدانیم در ماه رمضان فروش بیشتری دارد را افزایش میدهیم."
چه کسی میتواند از پس این هزینه ها برآید؟
یک میوه فروشی در محدوده طوقچی از نبود مشتری گله زیادی دارد و میگوید: "میوه ها به قدری گران شده که مردم توانایی خرید ندارند، هندوانه قبل از ماه رمضان هر کیلو دو هزار تومان بود و اکنون به قیمت ۳۵۰۰ تومان رسیده است.
کریمی میافزاید: گرمک قبل از ماه رمضان هرکیلو پنج هزار تومان بوده و اکنون هر کیلو هشت هزار تومان است و قیمت یک گرمک متوسط ۳۰ هزارتومان در میآید، چه کسی میتواند از پس این هزینه ها برآید؟
او میگوید: شما میتوانید نگاه کنید، مردم میآیند قیمتها را میپرسند و میروند، قبل از ماه رمضان مشتریهای زیادی داشتیم اما با شروع ماه رمضان و افزایش قیمتها مشتریهایمان بسیار کم شده است، گرمگ را نمیتوانیم به مغازه بیاوریم مردم توان خرید آن را ندارند، میوهها را میآوریم اما مشتری نداریم و میوهها روی دستمان میماند و خراب میشود .
این میوه فروش ادامه میهد: قیمتها روزانه افزایش مییابد و میافزاید: زمانی که قیمتها کم باشد میتوانیم سود خود را به گونه ای اعمال کنیم که کاسبی مان به صرفه باشد اما اکنون درصد سودها ناچیز است با این حال اجناس ما مشتری ندارد."
نظارتی وجود ندارد!!
صاحب یک زولبیا فروشی در محدوده طوقچی میگوید: "مردم نمیتوانند خرید کنند، قیمت همه مواد اولیه تولید زولبیا نسبت به سال گذشته چند برابر افزایش قیمت داشته است، چرا روغنی که روی حلب آن ۹۵ هزارتومان قیمت خورده را باید ۱۴۰ هزار تومان بخریم و نظارتی نیز روی قیمتها وجود ندارد.
او معتقد است: کاسبیها نیز گدایی شده است، باید به مردم التماس کنیم از ما خرید کنند، ما مجبوریم برای خرید یک گونی شکر التماس کنیم و آن را با چند برابر قیمت خرید کنیم.
انصاری میگوید: قیمت گذاری بسیاری از اقلام به دست دلالان افتاده است، ما نیز مجبوریم خریداری کنیم، حتی نمیتوانیم قیمت های محصولاتمان را افزایش آنچنانی دهیم زیرا مشتریها توان خرید ندارند."
باقیمانده آش و حلیم را رایگان توزیع میکنیم، روی دستمان نماند
یک حلیم فروش دیگر نیز از صف های طولانی سالهای گذشته یاد میکند و میگوید: "امسال فروشمان به قدری کاهش یافته که بعضی شبها مجبور میشویم باقیمانده آش و حلیم را رایگان توزیع کنیم که روی دستمان نماند.
او میافزاید: مجبوریم کار کنیم تا فقط بتوانیم اجاره مغازه را تامین کنیم و گرنه با این قیمتهای مواد اولیه اگر آش هر کیلو ۲۰ هزار تومان قیمتگذاری شود، شاید صرفه ای برای ما داشته باشد در حالی که اکنون قیمت آش هر کیلو۱۰هزار تومان است و باز هم مشتریها قدرت خرید ندارند."
وضعیت نانوایان مسئله کشوری است
گفته ها و شنیده ها از مردم و کسبه را با رسول جهانگیری، رییس اتاق اصناف اصفهان در میان گذاشتیم تا نظر او را در این باره جویا شویم.
او می گوید: زولبیا و بامیه فقط در ماه رمضان توزیع میشود و قیمت آن بر اساس آنالیزهای انجام شده تعیین میشود ،سعی میکنیم در استان اصفهان نسبت به سایر کلانشهرهای کشور قیمت کمتری تعیین شود.
جهانگیری با بیان اینکه در حلیم و آش نیز قیمت گذاری قانونی نیست و قیمت تعیین شده از طرف ما قیمت ارشادی است، همچنین قیمت این اقلام بر اساس عرضه و تقاضا نیز تغییر میکند، میافزاید: قیمتهای ارشادی آش و حلیم اصفهان نسبت به تهران حداقل پنج هزار تومان تفاوت دارد این قیمت ها فقط برای ماه رمضان پیشنهاد شده و در این حوزه قیمت گذاری قانونی نیست.
رییس اتاق اصناف اصفهان میگوید: پس از آنالیز زولبیا و بامیه، قمیتهای استان اصفهان از مشهد و فارس کمتر است. زعفران، نشاسته، روغن و شکر در نظر گرفته شده و سعی کردیم قیمت عادلانه تعیین کنیم تا علاوه بر فروشندهها و واحدهای صنفی خریداران نیز از قیمتها راضی باشند، اصفهان همیشه سعی داشته نسبت به سایر کلانشهرها قیمت برخی اقلام مصرفی کمتر باشد.
وی با بیان اینکه در تعیین قیمتها نباید یک طرفه نگاه کنیم، میافزاید: برخی افزایش قیمتها در حوزه صیفی جات همچون سیب زمینی به دلیل جذابیت صادراتی است که در برهههای زمانی مختلف ممکن است وجود داشته باشد، قیمت خمیر مایه نیز به همین دلیل افزایش یافته است.
جهانگیری اضافه میکند: وضعیت نانوایان مسئله کشوری است و برای تامین قیمت جدید باید آنالیز آن در سطح کشوری توسط کمیسیون آرد و نان کشور تصمیمگیری و سیاستگذاری شود.
رییس اتاق اصناف اصفهان میگوید: برخی کالاها خود به خود افزایش قیمت پیدا کرده و قیمتهایی که از طرف اتاق اصناف ارائه میشود بر اساس آنالیزهایی است که انجام دادهایم اما قیمت برخی اقلام تابع عرضه و تقاضا است.
جهانگیری خاطر نشان میکند: اگر بخواهیم برای اقلام تشکیل دهنده آش قیمت واقعی ارائه کنیم باید بیش از ۱۰۰ درصد افزایش داشته باشد اما این قیمتها نسبت به سال گذشته ۳۰ درصد افزایش یافته است و فروشندهها برای حفظ مشتری و افزایش میزان فروش حاشیه سود کمتری را در اقلامی همچون آش و حلیم در نظر گرفتهاند.
وی همچنین با بیان اینکه روغن خوراکی از کارخانه تامین میشود و فاکتور فروش دارد، میگوید: فروشندهها نمیتوانند بیشتر از قیمت روی حلب آن را به فروش برسانند، در حوزه توزیع و عرضه روغن مشکلی نداریم، مدت کوتاهی در توزیع شکر به مشکل خوردیم که اکنون واحدهای بزرگ اصناف به کمک سازمان صنعت، معدن و تجارت آمده اند تا این مشکل حل شود.
گزارش از: فرشته بابایی- خبرنگار سرویس اقتصادی ایمنا
نظر شما