به گزارش خبرنگار ایمنا، شب گذشته محمد کافی، رئیس دانشگاه فردوسی مشهد در نشست بزرگداشت فردوسی با تاکید بر لزوم ادای دینی که بر دوش دانشجویان دانشگاه فردوسی است گفت: همه ما به نام و زادگاه و خراسانی بودن فردوسی بزرگ افتخار می کنیم. دانشگاهیان دانشگاه فردوسی به خاطر نام فردوسی احساس مسئولیت بیشتری در قبال ادبیات و به خصوص حکیم سخن می‌کنند. این نام پر آوازه به این دانشگاه منزلت ویژه‌ای بخشیده است. ما نیز تلاش می‌کنیم تا در تراز این نام در سطح دنیا معرفی شویم و بتوانیم دین خود را به فردوسی بزرگ ادا کنیم.
وی در ارتباط با جامعیت شاهنامه و تاثیر آن در زندگی افراد تصریح کرد: هرکس از دیدگاهی متفاوت به شاهنامه نگاه می‌کند، من از بعد طبیعی و مخاطرات طبیعی و طبیعت شناسی به شاهنامه نگاه کردم. فردوسی خود را دهقان زاده و دهقان پیر معرفی می‌کند و متوجه شدم که وی بر مسائل دهقانی و گیاهان اشراف فراوان داشته است.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد در همین خصوص ادامه داد: برای مثال در آغاز ابیات شاهنامه وقتی فردوسی هدف خود را از نوشتن شاهنامه اینگونه بیان می‌کند:" سخن هر چه گویم همه گفته‌اند/بر باغ دانش همه رفته‌اند/اگر بر درخت برومند جای/نیابم که از بر شدن نیست رای/کسی کو شود زیر نخل بلند/همان سایه زو بازدارد گزند/توانم مگر پایه‌ای ساختن/بر شاخ آن سرو سایه فکن" این سخنان را فقط یک دهقان زاده و کسی که اهل باغ و بستان است می تواند بر زبان آورد. برای مثال وقتی که ما امروز با مخاطراتی چون سیل و هجوم ملخ ها مواجه می‌شویم، این مشکلات به روشنی و زیبایی در شاهنامه بیان شده است و پس از برطرف شدن آن مخاطره فردوسی به زیبایی شادی را بیان کرده است.
"همی تاخت لشکر چو از کوه سیل/به آمل گذشت از در اردبیل " و مثال های اینچنین که در شاهنامه در مورد مسائل مختلف کم نیستند.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد در پایان ضمن تکریم فردوسی گفت: به این دهقان زاده خراسانی درود می‌فرستیم ؛ به طبع بلند او آفرین می‌گوییم و افتخار می کنیم که ایرانی هستیم، افتخار می‌کنیم که خراسانی هستیم و دُر گرانبهایی چون فردوسی در این دیار زندگی کرده است. امیدوارم همه بتوانیم از این منبع و گنج بی پایان شاهنامه و افکار بلند خردگرای فردوسی حداکثر استفاده را بکنیم.
فردوسی فردی صلح طلب و جهان بین بود
همچنین در ادامه این همایش محمدجعفر یاحقی، رئیس همایش بزرگداشت فردوسی، با اشاره به همزمانی روز بزرگداشت فردوسی و روز پاسداشت زبان فارسی، گفت: به مناسبت روز پاسداشت زبان فارسی که لایه دوم کار فردوسی است باید به شاهنامه جور دیگری نگاه کرد. لایه‌ها و مسائل مختلفی در شاهنامه وجود دارد که هریک باید با زاویه دید خود به آن نگاه کنیم.
وی در خصوص همگانی بودن شاهنامه تصریح کرد: شاهنامه متعلق به همه‌ی ملت‌هایی است که با فرهنگ آریایی و بشری آشنا هستند و نیازی به محدودیت در جغرافیای ایران نیست. معتقدیم که شاهنامه به همه‌ی ملیت‌ها مرتبط است و خوب است که از این دیدگاه دیده شود. فردوسی نیازی به بلند نامی ندارد و این ما هستیم که با اعتلای او خود را بلند نام می کنیم.
این استاد دانشگاه در پایان با تاکید بر اهمیت پیام این همایش گفت: پیام این همایش صلح طلب بودن و جهان بینی فردوسی است. باید بدانیم که شاهنامه لایه‌هایی لطیف و فراتر از جنگ و جنگاوری دارد.
نظر شما