به گزارش خبرنگار ایمنا، در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، سیزده فیلم از فیلم‌های کلاسیک سینمای ایران و جهان موردبازسازی و نمایش قرارگرفت که از میان آنها می‌توان به "استاکر" اثر آندری تارکوفسکی، "دایی وانیا" به کارگردانی آندری کونچالوفسکی، "پرده آخر" اثر واروژ کریم مسیحی، "طلسم" اثر داریوش فرهنگ ، "دیده بان" به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا و "دونده" اثر امیرنادری اشاره کرد.
در این بخش از جشنواره‌ی امسال، فیلم‌های کلاسیک سینمای روسیه حضور پر رنگی نسبت به فیلم‌های کشورهای دیگر دارند. اسامی افرادی مانند آندری تارکوفسکی، نیکیتاسرگویچ میخالکوف و الدار الکساندرویچ ریازانوف بسیار محبوب و آشنا هستند. فیلم "استاکر" یکی از محبوب‌ترین فیلم‌های سینمای علمی تخیلی در میان سینما دوستان است و یکی از الگوهای بزرگ برای هنرجویان سینما محسوب می‌شود. این فیلم که محصول سال ۱۹۷۹ روسیه است، داستانش پیرامون دنیای پس از مرگ است و در یک دنیای تخیلی می‌گذرد. استاکر آغازگر موجی در سینما بود که کارگردانان و فیلمنامه نویسان پس از این فیلم، به نوعی دیدگاه پیرامون زندگی پس از مرگ رسیدند. این فیلم اگرچه از خطوط داستانی منظمی پیروی نمی‌کند اما بیانگر معنا در زندگی نوین است؛ این معنا که آدمی چقدر برای رسیدن به آرزوهایش تلاش می‌کند و در دنیای پس از مرگ، چه چیزی در انتظار او و تلاش‌هایش خواهد بود.
"دونده" به کارگردانی امیرنادری، محصول سال ۱۳۶۳ نیز از محبوب‌ترین فیلم‌های کلاسیک میان سینمادوستان ایرانی است. این فیلم از مهم‌ترین فیلم‌های ایرانی پس از انقلاب است که توانست مورد توجه سینمای جهان نیز واقع شود. این فیلم شاید همچنان از متفاوت‌ترین فیلم‌های سینمای ایران باشد که رویای بزرگ یک کودک را با سادگی تمام به تصویر می‌کشد و شاید از شدت همین سادگی است که ذهن تماشاگرش را درگیر خود می‌کند. "امیرو" پسربچه‌ای است که برای رسیدن به آن سوی دریا، کفش واکس می زند، بطری‌های خالی جمع می‌کند و هرکاری که در توان او و کودکی‌اش باشد برای رسیدن به آن سوی خلیج فارس انجام می‌دهد.
از دیگر فیلم‌های بخش مرمت شده می‌توان به "پرده‌ی آخر" به کارگردانی واروژکریم مسیحی اشاره کرد. این فیلم، نمایش تمام عیار ظرافت در میان فیلم‌های ایرانی است. داستان فیلم درمورد یکی از خانواده های اصیل تهرانی است که پس از مرگ بزرگ خاندان، تمام دارایی او به همسرش خواهد رسید. فروغ الزمان که همسر حسام الدین رفیع الملک است و خارج از شهر زندگی می‌کرده، با مرگ همسرش به تهران برمی گردد، اما خواهر و برادر شوهرش قصد دارند با دیوانه جلوه دادن او، مانع از رسیدن اموال برادرشان به همسرش بشوند. به همین منظور از گروه نمایشی دوره گرد دعوت می‌کنند تا به خانه بیایند و با اجراهای نمایشی، فروغ الزمان را دیوانه جلوه دهند و او را از نظر روحی تحت فشار قرار می‌دهند، اما سرانجام فروغ الزمان به نقشه‌های تاج الملوک و کامران میرزا، خواهر و برادر شوهرش پی می‌برد و از دست آنها نجات پیدا می‌کند.
این فیلم مرز باریکی میان عقل و جنون به نمایش می‌گذارد طوری که مخاطب هم گاهی نمی‌تواند تشخیص دهد کدامیک از صحنه‌های فیلم نمایش و کدام یک سکانس اصلی فیلم است.
جشنواره جهانی فیلم فجر هر ساله با اسکن و بازسازی فریم‌های قدیمی این فیلم‌ها، آنها را به کیفیت مطلوب برای نمایش می‌رساند و این بخش هم برای سینما دوستانی که با این فیلم‌ها خاطراتی دارند جذاب است و هم برای افرادی که به تازگی به جمع بینندگان فیلم‌ها اضافه شده‌اند. امسال نیز این بخش از جشنواره جهانی فیلم فجر، با استقبال گرمی از سوی مخاطبان مواجه شده است.
نظر شما