علی شهبازی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه فرش دستباف مقوله‌ای فراموش شده است و جزو اولویت‌های مسئولان نیست، اظهار کرد: دلیل بی توجهی به مسائل حوزه فرش همین اولویت‌بندی‌ها است، بنابراین مشکلات بافنده‌ها، تولید کننده‌ها و فروشندگان آن همواره حل ناشده باقی مانده است.
وی افزود: یکی از بهترین راه‌ها برای فاصله گرفتن از اقتصاد دولتی استفاده از ظرفیت موجود در بخش فرش دستباف است زیرا این کالا به صورت صد درصد در بخش خصوصی تولید می‌شود، اما متاسفانه اقتصاد کشور ما دولتی است و توجهی به این حوزه نمی‌شود.
شهبازی اضافه کرد: زیر بخش دام وزارت جهاد کشاورزی در روند اصلاح نژاد گوسفند کار جدی انجام نمی‌دهد تا مواد اولیه با کیفیت در کشور تولید شود، اکنون صنعت گاوداری توسط جهاد کشاورزی اصلاح شده است، اما این کار برای گوسفند انجام نمی‌شود، بی شک خروجی این فعالیت منجر به رونق صنعت فرش دستباف می‌شود.
بسیاری از ناهنجاری‌های حاشیه شهر اصفهان با احداث کارگاه‌های فرش حل می‌شود
رییس اتحادیه فرش دستباف روستایی اصفهان با بیان اینکه در حوزه فرش دستباف عمده مشکلات کاهش تولید و مسائل بافنده‌ها است، گفت: بازار فرش دستباف بی شک مشتری‌های خود را دارد اما تولیدات این حوزه به دلیل کاهش تعداد بافنده‌ها کم شده است و نسل جوان نیز تمایلی برای ورود به این حرفه از خود نشان نمی‌دهند.
شهبازی با بیان اینکه در کمیسیون‌های مجلس توجهی به حوزه فرش نمی‌شود، افزود: بارها این مسائل را مطرح کرده‌ایم اما به دلیل اینکه حاکمیت، این صنعت را باور ندارد، پیگیری‌ها به نتیجه نخواهد رسید و شاید تا ۱۵ سال آینده به نقطه‌ای برسیم که فرش دستباف را فقط در موزه‌ها ببینیم.
وی اضافه کرد: حتی بخش زیادی از معضلات و ناهنجاری‌های حاشیه شهر اصفهان با احداث کارگاه‌های فرش در این مناطق حل خواهد شد، زیرا اصلی‌ترین مشکل در این مناطق بیکاری است.
رییس اتحادیه فرش دستباف روستایی اصفهان خاطرنشان کرد: در تعاریف، اقتصاد روستا وابسته به کشاورزی، دام یا صنایع دستی عنوان می‌شود که مهم ترین محصول صنایع دستی کشور ما فرش است، بیش از ۸۵ درصد از استان‌های کشور ما این هنر- صنعت را دارند.
شهبازی تاکید کرد: اگر نگاه به فرش ملی باشد و بپذیریم این هنر- صنعت، سرمایه کشور است که می‌تواند ایجاد ثروت کند، بسیاری از مسائل این حوزه حل می‌شود.
۷۰ درصد مواد اولیه فرش دستباف وارداتی است
وی با اشاره به گرانی مواد اولیه تولید فرش گفت: ۷۰ درصد مواد اولیه فرش دستباف وارداتی است، زیرا نوع کیفیت مواد اولیه داخلی برای همه فرش‌ها مناسب نیست؛ به عنوان نمونه پشم تولید داخل برای فرش هایی که رج شمار کمی دارد مناسب است و ما مجبوریم کرک و پشم را از نیوزلند، شیلی، اروگوئه و استرالیا وارد کنیم. همچنین ابریشم تولید داخل تامین کننده نیاز تولید کننده‌ها نیست و ابریشم مورد نیاز از کشورهای آسیای میانه وارد می‌شود.
رییس اتحادیه فرش دستباف روستایی استان اصفهان تصریح کرد: کشورهای رقیب، فرش‌های دستباف و ماشینی با نقشه‌های ایرانی تولید می‌کنند و به عنوان نمونه می‌توان به بلژیک اشاره کرد که فرش ابریشمی ماشینی با نقش و نگار ایرانی تولید می‌کنند.
وی اضافه کرد: در دنیای کنونی جایگزین‌های زیادی همچون پارکت، فرش ماشینی و ... برای فرش دستباف وجود دارد، رقابت در حوزه فرش داخلی و خارجی است، دست درازی به این هنر از داخل و خارج انجام می‌شود.
رییس اتحادیه فرش دستباف روستایی استان اصفهان گفت: متاسفانه دستمزد بافنده‌های فرش با هنرشان هم‌خوانی ندارد، در استان اصفهان که بیشترین دستمزد به بافنده‌ها داده می‌شود، ماهانه با شش ساعت کارکرد در روز، فقط ۵۰۰ هزار تومان است.
شهبازی با تاکید بر اینکه فرهنگ سازی یکی از مهم‌ترین مسائلی است که در حوزه فرش مغفول مانده‌است، خاطر نشان کرد: متاسفانه در حوزه فرش فقط طراح و نقاش به عنوان هنرمند معرفی شده‌اند وهنر و نقش بافنده را از یاد برده‌ایم، به فرش به عنوان هنر نگاه نمی‌شود و بافنده ها خود را به عنوان یک هنرمند نمی‌بینند.
وی افزود: حتی در مباحث علمی و دانشگاهی نیز فرش به عنوان یک رشته مهم دیده نشده است و دانشجویان با رتبه‌های پایین وارد این رشته می‌شوند.
هر کارگاه بافندگی فرش همچون چاه نفت است
رییس اتحادیه فرش دستباف روستایی استان اصفهان گفت: فرش تنها کالایی است که یک منشور چند وجهی است و هنر، فرهنگ، اشتغال، اقتصاد و ارز آوری، وجوه فرش دستباف است؛ اگر مسئولان به این دید به فرش دستباف نگاه کنند خیلی از مسائل حل می‌شود.
شهبازی با بیان اینکه هنوز مشخص نیست بافندگی فرش از نظر دولت شغل محسوب می‌شود یا خیر، تصریح کرد: فرش نشانه و معرف تمدن ایران است، من معتقدم هر کارگاه بافندگی فرش همچون چاه نفت است، هر فروشنده فرش در خارج از کشور یک سفیر است و برنامه‌ریزهای نظام باید به این حوزه ارزش بدهند.
وی با بیان اینکه دولت به این هنر- صنعت باور ندارد، بنابراین به بیمه شدن یا نشدن بافنده‌ها اهمیت نمی‌دهد، افزود: بهترین و آسان ترین چیزی که می‌تواند بخش زیادی از بیکاری‌های ناشی از بی‌آبی در استان اصفهان را جبران کند، صنعت فرش است اما متاسفانه برای بررسی مشکلات این حوزه هیچ پیگیری انجام نمی‌شود.
نظر شما