به گزارش ایمنا، کارگاه فیلمنامهنویسی آندرئا پاللائورو نویسنده و فیلمساز ایتالیایی در بخش دارالفنون سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر امروز (دوشنبه ۲ اردیبهشت ماه) در دانشکده سینما تئاتر برگزار شد.
در ابتدای این کارگاه تخصصی پاللائورو پس از ابراز خوشحالی از اینکه در ایران حضور دارد، از دانشجویان پرسید که آیا برنامهای برای فیلمسازی و فیلمنامهنویسی دارند. دانشجویان زیادی یه پرسش او پاسخ مثبت دادند و اعلام کردند که سینما را به صورت حرفهای دنبال میکنند و علاقهمند به فیلمنامهنویسی هستند.
این کارگردان ایتالیایی ادامه داد: من اعتقاد دارم که فیلمنامهنویسی را نمیتوان آموخت، باید تمرین کرد، نوشت و تا جایی که میتوان در نوشتن صادق بود. من امروز روشی که خودم برای نوشتن فیلمنامه دارم را بیان میکنم و امیدوارم برای شما ارزشمند باشد و تجربهای بیاموزید. من در هنگام نوشتن کاراکترهایم را قضاوت نمیکنم، باید کاراکتر برای شما جالب و جذاب باشد و اگر این اتفاق برای شما افتاد کاراکتر شما برای مخاطب نیز جذاب خواهد بود.
وی ادامه داد: در روش فیلمنامهنویسی، من اول شخصیت را انتخاب میکنم بعد هدف را میبینم و سپس موانعی که باعث میشود شخصیت به چالش بیفتد را مینویسم. فیلمنامهنویسی برای من اینگونه است که پس از انتخاب شخصیت فیلم، بررسی میکنم که کاراکترم چه میخواهد. این نوع نوشتن برای من از علاقهای که به نقاشی و تئاتر داشتم ایجاد شده است. کاراکترها نباید در داستان گم شوند بلکه باید داستان را بسازند.
با کاراکترهای فیلمنامهتان همدلی کنید
پاللائورو اظهار کرد: با دیدن یک فیلم میتوان فهمید که کاراکتر مقهور داستان است و یا اینکه کاراکترها داستان را پیش میبرند. اگر انگیزه را از کاراکتر بگیریم و طبق فیلمنامه پیش برویم، فیلمهای متفاوتی خواهیم داشت، اما من این روش را که کاراکترها فیلمم را بسازند بیشتر دوست دارم و عکسالعمل آنها در قبال موقعیتها برایم جذاب است. در فیلمهای هالیوودی مثل «تایتانیک» کاراکترها در خدمت فیلمنامه هستند و داستان را پیش میبرند.
وی با بیان اینکه تحقیق در نوشتن فیلمنامه بسیار مهم است و گاهی باید تحقیق در نوشتن فیلمنامه را از درون خود شروع کنیم، گفت: هیچگاه نمیتوان گفت که کاراکتر هیچ کاری انجام نمیدهد زیرا سینما تنها هنری است که میتوان تکرار شخصیتها را در آن دید، دقیقا لحظاتی که کاراکتر کاری انجام نمیدهد، در فیلم بسیار مهم است زیرا مخاطب را با داستان درگیر کرده و او خود را جای کاراکتر احساس میکند.
این فیلمنامهنویس ایتالیایی ادامه داد: لحظاتی هست که کاراکتر از لحاظ بیرونی به سکون میرسد و این دقیقا لحظهای است که از درون حرکت خود را آغاز میکند. من ضد پیرنگ کار نمیکنم و کارهایم روایت محور است و این روایت به واسطه رفتار شخصیت در فیلم ایجاد میشود.
وی در پاسخ به پرسشی درباره اقتباس در فیلمنامه و اینکه اقتباس را چگونه میتوان در این قالب از فیلمنامهنویسی جای داد، گفت: در بسیاری از فیلمنامهها اینکه بدانیم هدف شخصیت درون فیلم چیست مهم است، اما من دوست دارم شخصیت پایان داستان را تغییر دهم. اقتباس با این نوع فیلمنامهنویسی در تضاد نیست. دیدن بازخورد شخصیت و کاراکتر در مواجهه با مشکلاتی که در فیلمنامه برای او تعریف شده است، برای من در فیلمسازی بسیار مهم است.
پاللائورو اضافه کرد: همیشه این اجازه را به کاراکتر بدهید که خودش را به شما نشان دهد. من سعی میکنم با بیشتر کاراکترهای فیلمم ارتباط برقرار کنم، با کاراکترها همدلی کنید، خودتان را جای آنها قرار دهید و صادقانهترین تصمیم را به عنوان فیلمنامه بنویسید. من تصمیم نمیگیرم که فیلم کی و چگونه تمام شود، شاید در بین فیلمبرداری پایان فیلم را تغییر دهم. در خیلی مواقع فیلمنامه را تصحیح میکنم که باعث تغییر فیلم میشود، نگران فیلم نباشید و ریسک کنید.
اجازه نمیدهم ریتم اهدافی که از فیلمسازی دارم تغییر دهد
وی اظهار کرد: برای من ریتم فیلم خیلی مهم است، اما اجازه نمیدهم که ریتم اهدافی را که از فیلمسازی دارم تغییر دهد. باید شخصیتی که در فیلمنامه دارید باور کنید و به او اجازه هنرنمایی در فیلمتان را بدهید، هیچگاه کاراکتر را به واسطه فیلمنامه محدود نکنید و اجازه دهید که با صحنههایی هیجانانگیز و غیرقابل پیشبینی روبهرو شوید. به خودتان و شخصیتی که در قصه دارید وفادار بمانید و به او اجازه دهید خلاقیتهای خود را نشان دهد. اگر شریف و صادق باشید و عواقب نوشتههای خود را بپذیرید قطعا شخصیتهای خوبی در فیلمنامه و فیلم خواهید داشت.
این کارگردان ایتالیایی در پاسخ به یکی از حاضران که پرسید پرسشی آیا فیلم «گرگ وال استریت» را دیدهاید، گفت: فیلم سینمایی «گرگ وال استریت» را دیدهام، من با اسکورسیزی صحبت میکنم و او نقش استادی مرا دارد، اما از نظر من «گرگ وال استریت» صرفا یک فیلم سرگرمکننده است.
برای شخصیت داستانهایتان حکم صادر نکنید
وی اظهار کرد: در نوشتن به فیلمنامه خود شک نکنید و بگذارید فیلمنامه تکمیل شود، پس از اتمام فیلمنامه دوباره به ذهن خود گوش کنید و اگر شکی در ساخت کاراکترها دارید، آنها را تغییر دهید. بسیار خطر بزرگی است که انتخاب شخصیتها را بر اساس علائق مخاطب تغییر دهید، اگر میخواهید فیلمهای هنری بسازید نه فیلمهای تجاری، باید به ذهن و احساس خود اعتماد کنید، نه به خواسته مخاطبان.
پاللائورو گفت: من فیلمنامههایم را بر اساس انسانها و رفتارهایی که از آنها میبینم مینویسم، رفتار انسانها در فیلمنامهنویسی به من کمک میکند، اما خواسته مخاطب را در فیلمنامه انجام نمیدهم و شخصیتسازی و داستاننویسی من بر حسب خواسته مخاطب نیست. برای شخصیت داستانهایتان حکم صادر نکنید و مانع درک خودتان از شخصیتها در فیلمها نشوید. در دنیا تنوع زیادی وجود دارد و همه شخصیتها را با خوب و بد نمیتوان شناخت، کاراکترهای خاکستری هم در دنیا وجود دارند.
نظر شما