به گزارش ایمنا، علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب مشهور به حضرت علی‌اکبر(ع) فرزند ارشد امام حسین(ع)، یازدهم شعبان سال۳۳ قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشودند. کنیه حضرت علی‌اکبر(ع)، ابوالحسن است. ایشان از طایفه خوش‌نام و شریف بنی‌هاشم ، و با بزرگانی چون پیامبر اسلام (ص)، حضرت فاطمه‌زهرا (س)، امیرمومنان علی بن ابی طالب (ع) و امام حسین(ع) نسبت دارند.
درباره شخصیت حضرت علی‌اکبر (ع) گفته شده ایشان جوانی خوش‌چهره، زیبا، خوش زبان و دلیر بودند و از جهت سیرت و خلق وخو بسیار به پیامبر (ص) شبیه بودند.
تربیت شایسته امام حسین (ع) سبب شد تا حضرت علی‌اکبر (ع) به بهترین صفات کمال اصالت خانوادگی، کسب علم و فضایل که از عناصر تشکیل دهنده شخصیت هر کس است، آراسته شوند.
ولادت حضرت علی‌اکبر(ع) در تقویم روز "جوان" نام‌گذاری شده تا ایشان که نمونه‌ای از کمال، اسوه پاکی و مردانگی هستند الگویی برای جوانان باشند.
به مناسبت ولادت حضرت علی‌اکبر(ع) شاعران آیینی اشعاری در مدح و ستایش ایشان سروده‌اند، نمونه‌ای از این شعرها در این مطلب ارائه شده است.
شیعه وقتی که امامش شاد است
روحش از سلسله‌ها آزاد است
تا که شش گوشه دل کرب وبلاست
دل که دل نیست، حسین آباد است
نخل زهرا ثمری آورده
حیدری، شیر نری آورده
از چه رو شیعه چنین مجنون است
ام لیلا پسری آورده
بنویسید که مهتاب آمد
باز خورشید جهان تاب آمد
این خبر مشتلق قیمتی است
پسر اول ارباب آمد
باید امشب همه خوشه خوشه
بستانند ز رویش توشه
این جگرگوشه پسر آمده تا
قبر باباش شود شش گوشه
این پسر کیست که برتر گشته
در علی بودنش اکبر گشته
این امامت و رسالت زاده
گاه علی، گاه پیمبر گشته
لحظه لحظه جلواتش شد وحی
شان تنزییل صفاتش شد وحی
بنویسید که این شبه نبی
آیه آیه کلماتش شد وحی
جلواتش همه پیغمبری است
کارش از اهل حرم دلبری است
چیست در کنه وجودش که حسین
تا دم مرگ علی اکبری است
ای به حق بسته ز خود رسته علی
برو میدان ولی آهسته علی
می‌دهی جان ولی یادت باشد
جان ارباب به تو بسته علی
امیر عظیمی
والا علی اکبر
زیبا علی، غوغا علی، رعنا علی اکبر
باد موافق را
با گیسویش انداخته از پا علی اکبر
اصلا به جای زلف
پیچیده دور سر، شب احیا علی اکبر
با تیغ ابرویش
جمع عدو را می‌کند منها علی اکبر
یا مظهر الوالی
یا مصطفی، یا مرتضی و یا علی اکبر
تکثیر شد حیدر
اینجا علی، آنجا علی، هرجا علی اکبر
اعلان ختم جنگ؛
می‌شد اگر می‌تاخت با سقا علی اکبر
پس خَلقاً و خُلقاً
پیغمبری گویاست پس گو…یا علی اکبر
الدَّهرُ یومان است؛
امروز علی‌اصغر و فردا علی اکبر
بابا ز دنیا و
می برد هرلحظه دل از بابا علی اکبر
بعد از تو بابا گفت
ای خاک عالم بر سر دنیا علی اکبر
این آخر روضه ست
مثل علی اصغر شده حالا علی اکبر
مهدی رحیمی
نظر شما