به گزارش خبرنگار ایمنا، آرامشِ یک استراحتگاه ییلاقی در کنار خانواده و البته استفاده از امکانات و وسایل تفریحی متعدد خانوادگی و دسته جمعی از جمله غواصی، پینت بال، شهر بازی و پارک بادی ،کارتینگ، ماشین شارژی و پل معلق لحظات مفرح و هیجان انگیزی را برایتان رقم خواهد زد. پا در این منطقه که میگذارید تا چشم کار می کند طبیعت سرسبز و درختان میوه دیده می شود تا جایی که هر انسانی را بر سر ذوق میآورد.
شهر چادگان در ۱۲۸ کیلومتری نصف جهان و بر روی تپههای کم ارتفاع بنا شده و فضاهایی بکر و زیبا در این شهرستان پدید آورده است. طبیعتی که مدیون گذر رودخانه زاینده رود از کنار خود است در واقع می توان گفت پیدایش این شهر بر اساس ضرورت های تاریخی یا سیاسی نبوده بلکه بیشتر به خاطر وجود شرایط مناسب طبیعی بوده است.
در زمان صفویه شاه عباس اول ترک زبانان را در این منطقه اسکان داد؛ البته این افراد اولین ساکنان منطقه نبوده اند در واقع می توان گفت این آبادی از زمان هخامنشیان محل سکونت مردم بوده است. آثار باستانی بجا مانده مانند ستون های سنگی و ظروف سفالی و مفرغی گواهی بر تمدن کهن این شهر سرسبز است.
دهکده تفریحی زاینده رود: این دهکده یکی از زیباترین تفرجگاههای استان است که در کنار سد چادگان و در ساحل دریاچه پشت سد با امکانات تفریحی فراوان و مناظر زیبا پذیرای گردشگران خواهد بود.
در این مجموعه امکانات رفاهی از قبیل اسکله قایقرانی، زمین ورزش، مجموعه تجاری، رستوران، چایخانه سنتی و استخر به طور کامل راه اندازی شده است. جدا از دریاچه سد زاینده رود و قایق سواری در آن در چادگان امکان تفریح های دیگری هم هست. به خاطر وجود ماهیانی مثل قزلآلای رنگین کمان، کپور و زرد خیلیها برای ماهیگیری به این منطقه میآیند تا آرامش خود را دوچندان کنند.
خانه معظم الملک میر پنج: خانه معظم الملک میرپنج از مهمترین جاذبه های تاریخی شهر چادگان است که در کنار تفریح و تماشای مناظر طبیعی، بازدید از آن خالی از لطف نیست این بنا یادگاری از دوره قاجار است که از زیرزمین، تالارها و اتاق های بزرگ با دیوارهائی مزین به نقوش و آیینه کاری های ظریف تشکیل شده است. معماری این خانه به شکلی بسیار جالب و متناسب با موقعیت آب و هوایی شهر انجام گرفته است. به طور مثال پنجره ها به منظور جلوگیری از ورود سرما از شیشه های الوان به شکل قرینه ساخته شده است.
مشهد کاوه: مشهد کاوه یکی از دهستان های شهرستان چادگان است که آرامگاه کاوه آهنگر و پسرش در آنجا قرار دارد. نکته جالب در مورد این دهستان این است که اهالی محل همگی کاوه را می شناسند و داستان دلاوری های وی را به لهجه شیرین ترکی برای علاقه مندان روایت می کنند.
انالوجه: «انالوجه» روستایی از توابع شهرستان چادگان است. انالوجه تا پیش از شهرستان شدن چادگان، جزئی از شهرستان بزرگتر «فریدن» بوده است. مردم این روستا ترک زبان و اصالتا از ایلات شیرازی هستند که در قدیم الایام به این منطقه مهاجرت کرده و سکنی گزیدهاند. نام اصلی این روستا «ایلچه» بوده است که در مرحله بعدی به «ایلانچه» و سپس به «آنالوچه» و در آخر به انالوجه تغییر یافته است.
روستای حجت آباد: در مسیر اصفهان به چادگان ۱۲ کیلومتر مانده به چادگان یک جاده فرعی در سمت چپ وجود دارد که با تابلو (شهرکرد سد زاینده رود) از جاده چادگان جدا می شود. در این مسیر چند کیلومتر که حرکت کنیم به روستای خوش آب و هوای آبادچی می رسیم. سپس سد زاینده رود و پس از آن روستای حجت آباد قرار دارد. این روستای ساحلی دارای چشم اندازهای زیبا و طبیعتی منحصر به فرد است. باغهای میوه و ارتفاعات سر سبز در کنار بافت قدیمی روستا بسیار دیدنی است.
روستای کوگانک: از روستاهای سرسبز است که در جنوب غربی شهرستان چادگان و در ۵۵ کیلومتری جنوب این شهرستان قرار دارد. این روستا بسیار زیبا و چشم نواز است و طبیعت اینجا در کمتر جایی یافت می شود.
مردم کوگانک بسیار مهمان نوازند و از ایل و تبار بختیاری هستند. این روستا در مرز بین چهار محال و بختیاری و اصفهان قرار دارد. در این منطقه بسیاری از گیاهان خودرو را می توان یافت که از آنها به عنوان گیاهان دارویی استفاده می کنند. گون، کتیرا، گز انگبین، شیرین بیان و گل گاو زبان از جمله گیاهانی هستند که در این منطقه به فراوانی یافت می شوند. علاوه بر گیاهان دارویی شناخته شده برخی از گیاهان خودروی این منطقه برای اهالی روستای کوگانک کاربردهای دیگر دارد از آن جمله گیاهانی که در چایی و دم نوش های خود استفاده می کنند.
پل اورگان: پل تاریخی اورگان در سال ۱۳۰۸ توسط حاج جلیل استکی یکی از اهالی بخش اورگان بر روی زاینده رود ساخته شد و در سال ۱۳۱۵ شمسی وصیت نمود که پس از فوت ملا علی آقا استکی و ملا محمدهاشم از تمام دارایی او یک سوم آن را به مخارج ساخت و تعمیر پل برسانند.
پل اورگان نماد پایداری و استقامت قومی خودساخته و اصیل، یادگار همتی بلند در سایه محرومیت و نشانی از بختیاریهای مرکز ایران است.
غذاهای محلی: اشکنه، بزباش،کله جوش،یتیمچه و انواع آش از غذاهای محلی این شهرستان است.
سوغات: علاوه بر سیب زمینی و محصولات باغی و نیز حبوبات؛ قالی و قالیچههای بختیاری در این منطقه از دیرباز خواهان بسیار داشته و دارد و بهترین سوغات این منطقه است.
نظر شما